Η ζωή του καταδικασμένου σε 11 φορές ισόβια τρομοκράτη της 17 Νοέμβρη, Δημήτρη Κουφοντίνα, κρέμεται πλέον από μία κλωστή.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας διανύει την 52η μέρα απεργίας πείνας και την 7η μέρα απεργία δίψας, εμμένοντας στο αίτημά του για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος. Όχι για να πάει σπίτι του, αλλά για να πάει σε ένα υπόγειο κελί του Κορυδαλλού και να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του.
Το αίτημά του για μεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού έχει βρει πλέον υποστηρικτές από όλο το κοινωνικό και πολιτικό φάσμα. Υπέρ αυτού έχουν ταχθεί πέρα από το ΚΚΕ, το Μέρα 25, τον ΣΥΡΙΖΑ και μέλη της ΝΔ (Κουμουτσάκος), ο Συνήγορος του Πολίτη, η Διεθνής Αμνηστία, εκατοντάδες ακαδημαϊκοί, νομικοί και γιατροί, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, που αποτελεί γνωμοδοτικό οργανισμό της κυβέρνησης και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
Πλέον, κάθε λεπτό που περνά φέρνει τον καταδικασμένο ένα βήμα πιο κοντά στο τέλος.
Πρόκειται για ολέθριο λάθος:
1. Για πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια θα έχουμε νεκρό απεργό πείνας στην Ευρώπη. Η τελευταία φορά ήταν ο Μπόμπι Σαντς επί Θάτσερ που πέθανε μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας.
2. Το μήνυμα του θανάτου ενός απεργού πείνας, όσο αποκρουστικά και να είναι τα εγκλήματά του, συγκρούεται μετωπικά με τη Δημοκρατία μας, με τους νόμους και το Σύνταγμα αλλά και τον ευρωπαϊκό πολιτικό φιλελευθερισμό, τον οποίον δεν μπορεί κανείς να επικαλείται αλα καρτ.
3. Ο θάνατός του δημιουργεί ένα επικίνδυνο, φρικιαστικό προηγούμενο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΕΕ: Ότι η δικαστική εξουσία είναι αυτή που αποφασίζει για τις εγκληματικές πράξεις και επιβάλλει ποινές αλλά η εκτελεστική εξουσία μπορεί να τις εφαρμόζει - αναθεωρεί κατά το δοκούν.
4. Η ιστορία δεν πρέπει να γράψει πως ένας καταδικασμένος τρομοκράτης πέθανε επικαλούμενος το νόμο, τον οποίον αρνήθηκε να εφαρμόσει η Πολιτεία.
5. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας με το θάνατό του θα αποδείξει ότι η Δημοκρατία που αιματοκύλησε με το επιχείρημα πως δεν είναι ίση προς όλους και με το 45άρι στο χέρι του, τελικά δεν είναι ίση για όλους. Αντί να θριαμβεύσει η έννομη Πολιτεία και η Δημοκρατία με τη διάσωση της ζωής του άθλιου δολοφόνου που την πολέμησε λυσσαλέα, θα θριαμβεύσει ο δολοφόνος και όσα αυτός πρέσβευε σε βάρος της Δημοκρατίας.
6. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μείνει στην ιστορία ως ο Πρωθυπουργός που καταστρατήγησε τους νόμους. Είτε για να ολοκληρώσει μία οικογενειακή βεντέτα, είτε για να μην αναγκαστεί να δει σε ενάμιση χρόνο από σήμερα επί διακυβέρνησής του, τον Κουφοντίνα να κυκλοφορεί ελεύθερος με υφ΄όρων απόλυση, όπως προβλέπει ο νόμος.
7. Η ανθρώπινη ζωή, ακόμα και του έσχατου πολίτη μιας χώρας, δεν μπορεί να μπει στο ζύγι κομματικών υπολογισμών και πολιτικών τακτικισμών.
Η εργαλειοποίηση του θανάτου του Κουφοντίνα ως δαυλός σε πυριτιδαποθήκη για να ρεφάρει κανείς τη χασούρα στα συντηρητικά αντανακλαστικά του ακροατηρίου του αποτελεί ακραίο, επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό και επιτομή του αμοραλισμού.
8. Το χειρότερο όλων όμως, είναι ότι με το θάνατό του ο Δημήτρης Κουφοντίνας θα έχει νικήσει. Και θα το έχει πετύχει με συνεργό στο έγκλημα τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που θα μετατρέψει έναν εγκληματία σε σύμβολο.
Που θα βάλει το τελευταίο λιθαράκι και την ταμπέλα σε μία ανόητη προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας και αυτοηρωοποίησής του.
Γιατί, μην τρέφουμε καμία αυταπάτη. Σε λίγα χρόνια ο θάνατος του Δημήτρη Κουφοντίνα δεν θα είναι ο θάνατος ενός αμετανόητου δολοφόνου.
Θα είναι η θυσία ενός «ιδεολόγου» από το κράτος.
Εν πολλοίς, θα είναι το λίπασμα για τη σπορά του.
Για πάσης φύσεως άγουρους νεολαίους με αθώες επαναστατικές αναζητήσεις έως και τους ενσυνείδητους αρνητές της Δημοκρατίας. Όλοι πια θα έχουν το δικό τους τοτέμ, στο όνομα του οποίου θα πλέκουν τη δράση τους.
Και θα έχει την υπογραφή του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως είχε της Μάργκαρετ Θάτσερ μετά το θάνατου του του Μπόμπι Σαντς.
Οκτώ λόγοι που ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν πρέπει να πεθάνει (ieidiseis.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου