Τα σημεία υπεροχής του Αλέξη Τσίπρα σε μια εκτός έδρας συνέντευξη

 

https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ta-simeia-yperoxis-toy-aleksi-tsipra-se-mia-ektos-edras-synenteyksi

Η μεταμεσονύχτια συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον ΑΝΤ1 και στο Νίκο Χατζηνικολάου ισοδυναμεί με πολιτικό θρίαμβο του πρώην πρωθυπουργού και μάλιστα εκτός έδρας.

Σε ένα όχι απλώς ξένο, αλλά πολύ χειρότερα σε ένα εχθρικό γήπεδο, με μια όχι μαγνητοσκοπημένη, αλλά ζωντανή συνέντευξη, έχοντας απέναντί του όχι έναν, αλλά 3 δημοσιογράφους έτοιμους να τον κατασπαράξουν, ο ένας με το γάντι και οι δύο απροκάλυπτα, κατάφερε και βγήκε νικητής, κερδίζοντας αδιαμφισβήτητα τις εντυπώσεις.

Ο Αλέξης έφυγε νικητής, έχοντας αντέξει όχι μόνο σε ένα μπαράζ ερωτήσεων που ήταν σχεδιασμένες να τον φέρουν σε δύσκολη θέση, αλλά έχοντας αντέξει ακόμη και σε ψυχολογικό πόλεμο. 

Όπως αυτόν που πριν καν ξεκινήσει τις ερωτήσεις εξαπόλυσε ο Αντώνης Δελατόλας, ο οποίος δήθεν αθώα παρατήρησε στο Νίκο Χατζηνικολάου ότι τον θαυμάζει που θυμάται στιγμές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο ίδιος προσπαθεί να τις ξεχάσει.

Η επική ατάκα του Αλέξη: 

«Ποιες ακριβώς στιγμές της κυβερνητικής μου θητείας θέλετε να ξεχάσετε κε Δελατόλα;» επανέφερε τον δημοσιογράφο, που ήταν εκεί για να θέτει ερωτήσεις και όχι για να κάνει υποκειμενικές αξιολογικές κρίσεις για να σπάσει το ηθικό του Τσίπρα, από το πεδίο του ψυχρού πολέμου στο πραγματικό πεδίο της συνέντευξης. 

Ο Αλέξης Τσίπρας έφυγε νικητής από την εκτός έδρας ζωντανή συνέντευξη για μια σειρά από λόγους, που αποδεικνύουν την ανωτερότητά του σε σχέση με τον πολιτικό του αντίπαλο.

Πρώτο σημείο υπεροχής είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας πήγε σε εχθρικό πολιτικά γήπεδο με θαυμαστή αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία, την οποία ο Μητσοτάκης δεν έχει δείξει ποτέ. 

Μη τολμώντας να πάει ούτε μια φορά σε συνέντευξη με δημοσιογράφους του Documento, του TVXS, της Αυγής ή της Εφημερίδας των Συντακτών.

Και μάλιστα όχι μόνο πήγε και βγήκε νικητής των εντυπώσεων, αλλά τρολάρισε και τον Χατζηνικολάου που δεν φέρνει τον πρωθυπουργό σε μια κατά πρόσωπο συζήτηση μαζί του.

Αλλά πως να σταθεί απέναντι στον Τσίπρα ο Μητσοτάκης, όταν διαβάζει στις συνεντεύξεις τις απαντήσεις των ερωτήσεων που δήθεν εκείνη τη στιγμή του υποβάλλουν και πάλι συλλαμβάνεται να κάνει λάθος; 

Το πρώτο σημείο υπεροχής λοιπόν είναι η αυτοπεποίθηση, η σοβαρότητα και η πολιτική επάρκεια του Τσίπρα, σε σχέση με την πολιτική και επικοινωνιακή αδυναμία του Μητσοτάκη.

Δεύτερο σημείο υπεροχής του Τσίπρα είναι ότι έδειξε ότι είναι βαθύς γνώστης όλου του εύρους των θεμάτων της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. 

Με πρώτα τα ζητήματα της διεθνούς πολιτικής, στα οποία φάνηκε όχι απλώς διαβασμένος, αλλά έχοντας βιωματική σχέση με αυτά, έδειξε ότι έχει συγκρότηση και στρατηγική αντίληψη με θέσεις και προτάσεις εξόδου από όλα τα σημερινά αδιέξοδα.

Αλλά ακόμη και στα ζητήματα της οικονομικής και ενεργειακής πολιτικής έβαλε στη θέση τους τους δημοσιογράφους που απεγνωσμένα προσπαθούσαν να τον φέρουν σε θέση αδυναμίας με δήθεν «κακές» και «δύσκολες» ερωτήσεις για τη δική του κυβερνητική θητεία. 

Με γνώσεις σε βάθος για τα πολύπλοκα ενεργειακά ζητήματα και με ακλόνητα επιχειρήματα γιατί η πολιτική Μητσοτάκη δεν εξυπηρετεί το δημόσιο, αλλά αλλότρια συμφέροντα, ο Τσίπρας έδειξε να είναι εκείνος ο πραγματικός πρωθυπουργός.

Το τρίτο σημείο υπεροχής του Αλέξη είναι η στρατηγική του σκέψη και αντίληψη της πολιτικής, σε αντιπαράθεση με την επικοινωνιακή διαχείριση με τα έτοιμα τσιτάτα του Μητσοτάκη. Από τη μια βλέπει κανείς τη βαρύτητα της πολιτικής σκέψης και από την άλλη την ελαφρότητα της προσπάθειας ο σημερινός πρωθυπουργός να αποφύγει τα δύσκολα και να δημιουργήσει εντυπώσεις, αντί να δώσει απαντήσεις επί της ουσίας.

Ενώ, για παράδειγμα, ο Τσίπρας γνώριζε ακριβώς το κόστος από την ελάφρυνση των φόρων κατανάλωσης της ενέργειας, μια ελάφρυνση που η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά, τη στιγμή όμως που μπορεί να δαπανά 6,6 δις ευρώ σε αναθέσεις κάτω από το τραπέζι κι ακόμη ενώ ο Αλέξης Τσίπρας γνώριζε με ακρίβεια ποια θα είναι τα οφέλη, ανά κατηγορία καταναλωτών, από τη μείωση των φόρων στην ενέργεια, ο Μητσοτάκης απέφυγε να απαντήσει ακόμη και στο ποια θα είναι τα οφέλη της δικής του πολιτικής απέναντι στην ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια.

 Η απάντηση «κάποια στιγμή θα τελειώσει και ο χειμώνας και θα γλυτώσουμε από την επιβάρυνση της τιμής των καυσίμων», ασφαλώς και θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο πολιτικής ανευθυνότητας απέναντι σε ένα πρόβλημα που βασανίζει και φτωχοποιεί εκτεταμένα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα.

Τέταρτο σημείο υπεροχής του Τσίπρα είναι η αυθεντικότητα της προσωπικότητάς του και η καθαρότητα της πολιτικής του, που πείθουν ότι λέει την αλήθεια. 

Σε αντίθεση με τον Μητσοτάκη, ο οποίος ασκώντας διαρκώς επικοινωνιακή πολιτική του είδους «άλλα λέω, άλλα κάνω κι άλλα εννοώ», προσπαθεί να αποφύγει την αλήθεια, με αυτό να γίνεται έκδηλο όταν μιλά δημοσίως. Με δυο λόγια η σύγκριση είναι συντριπτική υπέρ του Αλέξη Τσίπρα σε όλα τα πεδία.

Βλέποντας κανείς και συγκρίνοντας τις δύο χτεσινές συνεντεύξεις, μια εντός έδρας και μαγνητοσκοπημένη από έναν πρωθυπουργό που προσπαθούσε να κρυφτεί αφενός και μια εκτός έδρας, ζωντανή και με τρεις δημοσιογράφους απέναντι, από έναν πρώην πρωθυπουργό που όσο τον στρίμωχναν τόσο περισσότερα επιχειρήματα έφερνε, τόσο πιο πειστικός γίνονταν και τόσο έβγαζε ειδήσεις, καταλαβαίνει γιατί ο Μητσοτάκης αρνείται πεισματικά την κατ’ αντιπαράσταση συζήτηση με τον Τσίπρα.

 Είναι το μόνο ζήτημα στο οποίο οι πολίτες δικαιολογούν απολύτως τον σημερινό πρωθυπουργό.

συμπέρασμα από τις δύο συνεντεύξεις είναι ότι η ίδια η επικοινωνία που σώζει τον Μητσοτάκη, επειδή ελέγχει τα ΜΜΕ για να ασκούν διαρκώς προπαγάνδα υπέρ του, είναι συγχρόνως και το αδύναμο σημείο του. Γιατί όταν αναγκάζεται να εκτεθεί στο γυαλί, έστω και πολύ προσεκτικά προστατευμένος από τους επικοινωνιακούς του συμβούλους, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί.