Σε ένα πρόσφατο άρθρο στους FT δημοσιευμένο λίγο πριν από τη συμφωνία της 15ης Ιουνίου, oMartin Sandbu εκτιμά ότι: λόγω της αναδιάρθρωσης που έχει ήδη γίνει, δεν είναι το μέγεθος του χρέους αυτό που κρατάει πίσω την ανάπτυξη.
Η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί τόσο, που υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες επιτάχυνσης μόλις αρθούν τα εμπόδια που την περιορίζουν.
Στα εμπόδια αυτά περιλαμβάνεται η διαρκής λιτότητα στον προϋπολογισμό, η αβεβαιότητα για τη βραχυπρόθεσμη εξυπηρέτηση του χρέους και η πιθανότητα μιας νέας κρίσης αναχρηματοδότησης και γενικότερα οι αμφιβολίες που δημιουργούν οι ατελείωτες διαπραγματεύσεις που κάνουν τους ανθρώπους να μην επενδύουν, ενώ υπάρχουν capital controls και ο αποκλεισμός από τις αγορές ομολόγων της κεντρικής τράπεζας.
ΣΗΜΕΡΑ λοιπόν, όπου όλα σχεδόν τα εμπόδια για τη δημιουργία επενδυτικού αναπτυξιακού κλίματος έχουν αρθεί, οι προοπτικές για δυναμική επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας είναι το ζητούμενο για το οποίο θα κριθεί η κυβέρνηση Τσίπρα.
Η σύνδεση χρέους ανάπτυξης, η δημιουργία αναπτυξιακής τράπεζας με συμμετοχή της Ε.Ε., τα μεγάλα αναπτυξιακά κονδύλια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και τα διεθνή κεφάλαια που είχαν παρκάρει, αναμένοντας το πράσινο φως για τη σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας, είναι οι λόγοι για τους οποίους μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι.
Και το χρέος; Για την οριστική και τυπικά ρύθμιση του χρέους, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο όπως απαιτεί το ΔΝΤ, δεν θα περιμένουμε πολύ. Αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές, που είναι σε τρεις μήνες, και χωρίς το εμπόδιο των δεσμεύσεων - απαιτήσεων του Σόιμπλε, η ρύθμιση του χρέους είναι δρομολογημένη από τώρα, όπως την περιέγραψαν Λανγκάρντ και Ντάισελμπουμ, με σαφές χρονοδιάγραμμα για διευθέτηση εντός του 2018.
ΤΟ 2018, που είναι ο τελευταίος χρόνος για την οριστική έξοδο - απαλλαγή από τα Μνημόνια. Αλλά πολύ πριν φτάσουμε εκεί, θα ξέρουμε αν η συγκεκριμένη συμφωνία έχει πείσει τους διεθνείς αλλά και εγχώριους επενδυτές να εμπιστευτούν την ελληνική οικονομία. Και όπως σημειώνει εισαγωγικά ο Sundbu στο σημείο που έχει σταθεροποιηθεί η ελληνική οικονομία, τα περιθώρια ανάπτυξης είναι μεγάλα.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να σημειώσουμε, ότι για την επιτυχή αυτήν τη φορά κατάληξη των διαπραγματεύσεων και μάλιστα με ομόφωνη απόφαση, εργάστηκαν σχεδόν όλες οι πολιτικές οικογένειες της Ε.Ε.
Όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες άσκησαν πιεστική κριτική στον Σόιμπλε για τη δογματική συμπεριφορά που απειλούσε εκτός από την Ελλάδα, και την ευρωπαϊκή ενότητα. Και οφείλουμε να εκτιμήσουμε ότι η υποχώρηση του Γερμανού υπουργού έγινε αμέσως μετά την ανάδειξη του Εμανουέλ Μακρόν στη θέση του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας. Η μονοκρατορία του Βερολίνου, όπως αυτή είχε κατακτηθεί λόγω της δειλίας του Σαρκοζί κυρίως, αλλά και του Ολάντ, κλείνει τον κύκλο της.
ΚΑΙ ΕΝΩ η υποδοχή της συμφωνίας έγινε δεκτή με ικανοποίηση και ανακούφιση από τα διεθνή Μέσα και τους εμπλεκόμενους θεσμούς, εδώ στην Αθήνα σύσσωμη η αντιπολίτευση μίλησε για παταγώδη αποτυχία! Ούτε καν θυμούνται τι έλεγαν πριν, που απαιτούσαν από την κυβέρνηση να υπογράψει αμέσως την οποιαδήποτε συμφωνία τους δώσει ο Σόιμπλε.
Αρνήθηκαν, παρασυρόμενοι από το τυφλό πάθος για εξουσία και την απαίτηση των ολιγαρχών να ανατρέψουν μια επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους κυβέρνηση, να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, τεμπέληδες και αδύναμοι να παρουσιάσουν σοβαρές εφαρμόσιμες εναλλακτικές προτάσεις ώστε να πιστοποιούσαν την υπεροχή των σχεδίων και των προγραμμάτων τους, πέφτουν σε παραλήρημα.
ΕΧΟΥΝ πλήρως απομονωθεί από τα ευρωπαϊκά κέντρα, με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αδυνατούν να παρακολουθήσουν την τόσο επιπόλαιη και επικίνδυνη για τα ελληνικά συμφέροντα δράση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Φώφης Γεννηματά.
Της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, που κάνει πως δεν καταλαβαίνει για ποιο λόγο οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές έκαναν επίτιμο προσκεκλημένο στις συνόδους τους τον Έλληνα πρωθυπουργό. Όμως το ανοιχτό σαμποτάζ από τον Κυριάκο, παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ των ολιγαρχών, δεν περνάει απαρατήρητο από τους Έλληνες πολίτες, που έχουν σηκώσει τεράστια βάρη τα τελευταία επτά χρόνια ευελπιστώντας να δουν επιτέλους άσπρη μέρα.
ΟΣΟ πιστός ψηφοφόρος της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και αν είναι κανείς, όταν τα συμφέροντά του δεν ταυτίζονται και δεν εξυπηρετούνται από τα συμφέροντα του Κυριάκου, ο οποίος επιπλέον αδιαφορεί για την ιστορία και τις αρχές της Ν.Δ., δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει έναν πολιτικό που δεν νοιάζεται για τίποτε άλλο, παρά μόνο για την κατάληψη της εξουσίας, και μάλιστα σε στιγμές που το πρώτο ζητούμενο είναι η σταθερότητα και η ηρεμία στη χώρα.
dchristou52@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου