Η κυβέρνηση παίζει με δύο γραμμές. Την υγειονομική, που τα ρίχνει στους ανεμβολίαστους, και την ακροδεξιά, που τους καλοπιάνει.
Μειωμένες κατά 10% καταβλήθηκαν στους αγρότες οι κοινοτικές ενισχύσεις.
Οι αγροτικοί σύλλογοι διαμαρτύρονται ότι τα δύο τελευταία χρόνια το υπουργείο τούς έχει φάει 120.000.000 ευρώ. Μάλιστα.
Έχουν φάει και τα αναδρομικά από τους συνταξιούχους, όπως και τη 13η σύνταξη και το κοινωνικό μέρισμα.
Γιατί αυτό έχουν έρθει να κάνουν.
Να διώξουν από τις λαϊκές τους παραγωγούς και να βάλουν τους εμπόρους. Να διώξουν από τα σχολικά γεύματα τους τοπικούς επαγγελματίες και να βάλουν εταιρείες.
Και να βάλουν τους ιδιώτες στον χώρο της δημόσιας Υγείας.
Και πώς βάζουν τους ιδιώτες στον χώρο της δημόσιας Υγείας; Αφήνοντας τα δημόσια νοσοκομεία στο έλεος της πανδημίας.
Φυσικά, έχουν και μονιμότερο σχέδιο. Αλλά το αφήνουν για αργότερα, όσο το σχέδιο με την πανδημία πάει καλά.
Και γιατί πάει καλά; Γιατί έχουμε πάνω από 6.000 ημερήσια κρούσματα και πάμε για περισσότερα.
Και τα δημόσια νοσοκομεία έχουν ήδη γονατίσει. Υπάρχουν άνθρωποι που διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ. Και τεράστιες ελλείψεις σε κρεβάτια και προσωπικό.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, τρομάζεις μόνο και να σκέφτεσαι αν θα μπορέσει να βγάλει το ΕΣΥ τον φετινό χειμώνα.
Κι αυτό, αντιμετωπίζοντας αποκλειστικά την Covid.
Πράγμα που σημαίνει ότι όποιος δεν έχει Covid δεν θα μπορεί να πλησιάσει δημόσιο νοσοκομείο αν το χρειαστεί.
Θα κόψει τον λαιμό του να πάει σε ιδιωτικό.
Όσοι μπορούν τέλος πάντων. Κι αυτό για τους ιδιώτες της Υγείας είναι δουλειές με φούντες.
Ας συνυπολογίσουμε, κάτω από αυτό το πρίσμα, ότι η κυβέρνηση απεχθάνεται κάθε ιδέα ενίσχυσης του ΕΣΥ. Ακόμα και για τα μάτια του κόσμου.
Λεφτόδεντρα, πεταμένα λεφτά, άμα αυξήσουμε τις ΜΕΘ θα αυξήσουμε τους νεκρούς και τέτοια.
Αλλά η κατάρρευση του ΕΣΥ είναι ζήτημα που πρέπει να το διαχειριστείς. Και η κυβέρνηση το διαχειρίζεται με δύο τρόπους.
Πρώτον, ελέγχοντας τις πληροφορίες που βγαίνουν από τα ΜΜΕ.
Και, δεύτερον, ρίχνοντας την ευθύνη στους ανεμβολίαστους.
Και εκεί χτίζει πολιτικό όφελος.
Από τη μια, πλασάροντας το κυβερνητικό κόμμα ως το κόμμα των εμβολιασμένων, των υπεύθυνων, της ορθολογικής μεσαίας τάξης.
Και τον ΣΥΡΙΖΑ ως το κόμμα που χαϊδεύει τους ψέκες και τους νεάντερταλ.
Και από την άλλη, κλείνοντας το μάτι στους ανεμβολίαστους με διάφορους τρόπους. Επιτρέποντας παρελάσεις και δοξολογίες και αφήνοντας ελεύθερη την πρόσβαση στις εκκλησίες.
Διότι προφανώς δεν τρέχει και τίποτα να βάζει ο πάτερ 200 ανεμβολίαστους μέσα στην εκκλησία, την Κυριακή, στη λειτουργία.
Και να κοινωνούν από το ίδιο κουταλάκι.
Έτσι η κυβέρνηση παίζει με δύο γραμμές. Την υγειονομική, που τα ρίχνει στους ανεμβολίαστους, και την ακροδεξιά, που τους καλοπιάνει.
Προσέξετε την ευκολία με την οποία παίζει και τις δύο γραμμές ο Γεωργιάδης.
Από τη μια, «δεν παίρνουμε μέτρα, ας εμβολιάζονταν». Και από την άλλη, η πίστη είναι υπέρτατο ζήτημα και καλώς δεν την ακουμπάμε.
Και ο Βορίδης τα ίδια περίπου.
Και το κάνουν καλά για έναν λόγο. Γιατί τους ανεμβολίαστους δεν τους ενδιαφέρει να τους κατηγορείς και να τους φορτώνεις ότι δεν παίρνεις μέτρα.
Είναι ούτως ή άλλως εναντίον των μέτρων. Επιτυχία τους το θεωρούν.
Αλλά τους εμβολιασμένους τους ενοχλεί η ιδέα ότι κάποιοι άλλοι δεν εμβολιάζονται. Και κάποιοι τους χαϊδεύουν.
Και εκεί η κυβέρνηση δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ, τον λαϊκισμό, τις πάνω πλατείες και τέτοια.
Οπότε για ποιον λόγο να πάρει μέτρα για τα σχολεία και τα λεωφορεία και τα νοσοκομεία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου