Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Λίγα για το ποιον της κυρίας Μουσχουρη-Απ'τη Δανάη

Της Δανάης Παπαδοπούλου
Στη ζωντανή συνέντευξή της στο "Δεύτερο 103,7" δήλωσε:
«Ο Θεοδωράκης δεν κατάφερε ποτέ να γίνει Μάνος Χατζιδάκις» και άναψαν τα τηλέφωνα από οργισμένους ακροατές.


«Δεν υπήρξε αληθινή πηγή έμπνευσης, όπως ο Μάνος. 
Στηρίχτηκε και στην πολιτική. Σήμερα ελάχιστα τραγούδια του ακούγονται στο εξωτερικό. Δεν θέλω να υποβιβάσω τη δουλειά του, αλλά σε μένα δεν ταίριαζε καθόλου»


Όλα αυτά βέβαια τα είπε γιατί ο Μίκης προτίμησε τελικά να ηχογραφήσει ο ίδιος τον Επιτάφιο με το Μπιθικώτση κάνοντας πάταγο, ενώ η πρώτη version του έργου με ερμηνεύτρια τη Μούσχουρη παραμερίστηκε μιας και δε θα είχε την απήχηση και την
πολιτική διάσταση που ήθελε να δώσει ο Θεοδωράκης στο έργο (η ενορχήστρωση του Χατζιδάκι βέβαια ήταν εξαιρετική) .


.
Και φυσικά είναι τεράστιο ψέμα ότι η μουσική του Μίκη δεν παίζεται σε ξένες χώρες. ..Και το Άξιον Εστι, και το Canto General, και το Πνευματικό Εμβατήριο, και η Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν, για να δώσω μερικά παραδείγματα, παίζονται σε όλους τους μεγάλους συναυλιακούς χώρους του εξωτερικού…


Όταν, δε, ρωτήθηκε από ξένους δημοσιογράφους κάποτε, ποιά είναι η γνώμη της για τη δικτατορία στην Ελλάδα εκείνη απάντησε το ανεκδιήγητο: 


«Ποιά δικτατορία;» 


Γι αυτή την απίστευτη δηλωση της, η Μελίνα της έχωσε γερό χαστούκι στο Παρίσι........


Αλλωστε στις 21 Απριλίου 1968, 12 μέρες πριν ξεσπάσει ο Μάης, κι ενώ οι εξόριστοι Έλληνες στο Παρίσι κάναν ό,τι μποροιύσαν γιά να καταγγείλουν τη χούντα, η Νάνα Μούσχουρη τραγούδησε στην επέτειο της"Επαναστάσεως" (!!!) στην Ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι.

Αυτά όμως που είναι φρικαλέα είναι τα γαλλοελληνικά της… Είχε κάποτε το θράσος να πάει στη Γερμανία επί χούντας για να τραγουδήσει για τους Έλληνες εργάτες και τους τραγούδησε μόνο γαλλικά. Κι εξαγριώθηκαν οι άνθρωποι! Πήγαν να την κατασπαράξουν. 


«Ελληνικά δεν ξέρεις, μωρή;» της φώναζαν, «Δεν ξέρω, τα ξέχασα...», «Φτου σου!» της λέγανε .

2 σχόλια:

  1. Θα μου επιτρέψεις Κίρκη μου μια μικρή κριτική επί της ουσίας των δύο εκτελέσεων. Οντως η ενορχήστρωση του μεγάλου Μάνου στην πρώτη εκτέλεση ήταν ονειρική. Αν όμως -αμέσως μετά- ακούσεις την λαϊκή εκτέλεση με τον Μπιθικώτση, είμαι σίγουρος ότι θα νιώσεις (έστω και μετά από τόσες δεκαετίες) κάτι να πάλλεται μέσα σου. Αν και είναι πραγματικά οξύμωρο να παρουσιάζεται το κλάμα μιας μάνας με ανδρική φωνή, πιστεύω πως η έμπνευση του γίγαντα Μίκη ήταν απόλυτα σωστή.
    Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ολόκληρο το έργο του Μίκη (ο επιτάφιος εννοώ) αλλά κυρίως η θεϊκή ποίηση του Ρίτσου θα είχαν ξεχαστεί προ πολλού, αν είχε επικρατήσει η πρώτη εκδοχή.
    Οσον αφορά αυτή τη γριά φακλάνα θα μου επιτρέψεις να μη σχολιάσω παραπέρα. Θα μείνει στην ιστορία σαν η αγάμητη μεγαλοκοπέλα με την γυαλούμπα που τραγουδούσε με τσιριχτή φωνή το ... κυπαρισσάκι το ψηλό...
    Δίχως να θέλω να την δικαιολογήσω στο παραμικρό, ας μη ξεχνάμε ότι τέτοιες και μάλιστα πιο "προχωρημένες" απόψεις για την δικτατορία του '67 έχουν και σήμερα κάποιες κυρίες της "μεγάλης σοσιαλιστικής παράταξης" που μάλιστα τιμήθηκαν με τον διορισμό τους ως βουλευτές επικρατείας...
    vantonios

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σταματήστε ποια να γράφετε μπούρδες!!!Καταλάβετε το Την Μούσχουρη δεν την περνάει κάνεις σε ήθος, φωνή και ταπεινότητα!!!!Αγαπάει την Ελλάδα περισσοτερο από τον καθένα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή