Δήλωσαν ότι από την διαπραγμάτευση κέρδισαν και οι δύο.
Κανείς δεν είπε ότι «ματώσαμε» σε αυτή την διπλωματική διελκυστίνδα, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει, για να μπορέσουμε να συμφωνήσουμε και να γυρίσουμε σελίδα στις σχέσεις ως γείτονες.
Να πει, δηλαδή, ο κ. Τσίπρας ότι «ναι Ελληνίδες και Έλληνες, δώσαμε την εθνικότητα και τη γλώσσα, έστω με αστερίσκους και υποσημειώσεις, σε αυτούς τους ανθρώπους και πήραμε την σύνθετη ονομασία και το erga omnes.
Και ο κ. Ζαεφ, ότι «έδωσε» το όνομα και το erga omnes, αλλά «διέσωσε» την αξιοπρέπεια του λαού του υπερασπιζόμενος την εθνική του ταυτότητα.
Από τις δηλώσεις και των δύο δεν φάνηκε ο βασικός κανόνας στην ιστορία της διπλωματίας, που θέλει σε μια διαπραγμάτευση να κερδίζεις, αλλά να χάνεις κιόλας.
Έδιναν την εντύπωση, ο κάθε ένας από την πλευρά του ότι τα πήρε όλα!
Η αξιωματική αντιπολίτευση, πάλι, και στις δύο χώρες βρέθηκε αμέσως απέναντι στην συμφωνία. Πιο ήπιος, αλλά αντίθετος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στα κάγκελα από την πρώτη στιγμή ο ηγέτης του VMRO Μίτσκοφσκι στα Σκόπια, μίλησε για « εθνική προδοσία» και ανήγγειλε έναρξη εκστρατείας για την καταψήφιση της συμφωνίας στο εξαγγελθέν για το φθινόπωρο δημοψήφισμα.
Ο πρόεδρος Γκιόργκι Ιβανόφ αναμένεται να τοποθετηθεί την Τετάρτη, αλλά όπως όλα δείχνουν θα βρεθεί και εκείνος απέναντι στην συμφωνία κάνοντας χρήση των εξουσιών που του παρέχει το σύνταγμα.
Μετά τις πρώτες, περίπου διθυραμβικές, δηλώσεις των δυο πρωθυπουργών και τις μάλλον αγχώδεις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, τον λόγο θα έχουν πλέον οι κοινωνίες. Χωρίς την συναίνεσή ή την ανοχή τους πολύ δύσκολα θα περπατήσει η συμφωνία στη ζωή.
Στη Βόρεια Ελλάδα (κυρίως) άρχισε από το βράδυ της Τρίτης η κινητοποίηση για την διοργάνωση συλλαλητηρίου την ημέρα της υπογραφής της συμφωνίας στην Πρέσπα (πιθανότατα το Σάββατο) και παλλαϊκής συγκέντρωσης στην Αθήνα, στην πλατεία Συντάγματος.
Οι οργανωτές φιλοδοξούν να κατεβάσουν στην Αθήνα περισσότερο από ένα εκατομμύριο Έλληνες για να διαδηλώσουν εναντίον της συμφωνίας την οποία θεωρούν και αυτοί ως ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Ακόμα χειρότερα μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα για τον Ζαεφ, αφού η συμφωνία θα πρέπει να τεθεί υπό την λαϊκή κρίση σε δημοψήφισμα.
Ο σλαβομακεδόνας πρωθυπουργός μπορεί να ελπίζει στο δέλεαρ πιθανής πρόσκλησης για το ΝΑΤΟ και χορήγησης ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων ώστε να πειστούν οι συμπατριώτες του ότι «άξιζαν τον κόπο» τα ανταλλάγματα στους Έλληνες, αλλά δύσκολα η κοινωνία θα καταπιεί το γεγονός ότι ξημερώνει για αυτή έπειτα από εβδομήντα χρόνια μια άλλη ημέρα, χωρίς τον «μακεδονικό ήλιο» τόσο λαμπερό στον ουρανό.
Ο δρόμος που έχουν να διανύσουν οι δυο πλευρές μέχρις ότου εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα προβλέπεται μακρύς και δύσβατος, δίχως να αποκλείονται δυσάρεστες εκπλήξεις.
Το γεγονός ότι ο διεθνής παράγοντας χαιρέτισε, κατά πολλούς ήταν και αυτός που την επέβαλε για λόγους γεωπολιτικούς, την συμφωνία δεν σημαίνει ότι το θέμα έκλεισε, η πληγή επουλώθηκε. Ούτε οι Γερμανοί, ούτε οι Αμερικανοί θα ψηφίσουν στον δημοψήφισμα του φθινοπώρου στα Σκόπια.
Στην κάλπη θα προσέλθουν πολίτες ένας πολύ μεγάλος αριθμός εκ των οποίων αισθάνονται προδομένοι από την ηγεσία τους και, κυρίως, εθνικά ηττημένοι.
Για αυτό καλά θα είναι, σε ό,τι μας αφορά, να κοπάσουν οι διθύραμβοι και να μην αρχίσουν οι «χοροί», όσων εξέλαβαν ως «νίκη» απέναντι σε έναν αδύναμο γείτονα την επώδυνη στην πραγματικότητα και για τους δυο συμφωνία.
Αν δεν θέλουμε να δηλητηριάσουμε (όπως και στις αρχές της δεκαετίας του 90) με ανθελληνισμό έναν ολόκληρο λαό με τον οποίο, συν τοις άλλοις, συναλλάσσεται καθημερινά και επί αιώνες, η μισή σχεδόν χώρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου