Δύο μέτρα και δύο σταθμά με το #MeToo η Δικαιοσύνη

 

Ενώ βοά η κοινωνία για τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις στον χώρο του θεάτρου, οι εισαγγελικές αρχές, αντίθετα από την υπόθεση Μπεκατώρου, μένουν στους τύπους.

Αυτεπάγγελτη παρέµβαση της ∆ικαιοσύνης για την υπόθεση Μπεκατώρου, αλλά εκκωφαντική σιωπή για τις εγκληµατικές φρικαλεότητες στον χώρο του θεάτρου, που πλέον έχουν πάρει µορφή χιονοστιβάδας.

Στη µια περίπτωση, της Σοφίας Μπεκατώρου, η ∆ικαιοσύνη –προς τιµήν της– αγνόησε το δεδοµένο της παραγραφής της καταγγελλόµενης εγκληµατικής πράξης, κινήθηκε µε βάση το πνεύµα του νόµου και κάλεσε τη χρυσή ολυµπιονίκη προκειµένου να διερευνήσει εάν έχει στη διάθεσή της στοιχεία για διάπραξη και άλλων συναφών αδικηµάτων για τα οποία να υπάρχει δυνατότητα απονοµής δικαιοσύνης. 

Το αποτέλεσµα τη δικαίωσε. 

Ναι µεν η προσωπική υπόθεση της Σ. Μπεκατώρου τέθηκε στο αρχείο, πλην όµως κατατέθηκε στον εισαγγελέα υλικό για να διερευνηθούν ακόµη τρεις περιπτώσεις αθλητριών που είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από προπονητές ή παράγοντες και ήδη ένας βιαστής εντεκάχρονου κοριτσιού είναι προσωρινά κρατούµενος στις φυλακές.

∆εν συνέβη όµως το ίδιο, τουλάχιστον µέχρι στιγµής, και µε τις καταγγελίες για τα ποινικώς κολάσιµα σηµεία και τέρατα που έχουν συµβεί σε βάθος χρόνων στον χώρο του θεάτρου.

Το γράµµα του νόµου που αδικεί

Καταγγελίες οι οποίες εάν συσχετιστούν και δεν διερευνηθούν µεµονωµένα αναδεικνύουν τη διάπραξη φοβερών εγκληµάτων, που σε κάποιες περιπτώσεις έχουν διαπραχτεί όχι µόνο από έναν δράστη αλλά από περισσότερους που δρούσαν σαν εγκληµατική οµάδα, βιάζοντας και ασελγώντας ακόµη και σε ανήλικα παιδιά, τα οποία ακινητοποιούσαν και µε τη χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Η εξήγηση που δίνεται από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας, στην οποία έχουν ήδη κατατεθεί δύο σχετικές µηνύσεις για βιασµό κι άλλες ασελγείς πράξεις (η µία σε βάρος του περίφηµου σκηνοθέτη – ηθοποιού και η άλλη σε βάρος άλλου ηθοποιού), συνδέεται µε το «ξερό» γράµµα του νόµου, το οποίο σε αυτή την περίπτωση τηρείται… κατά γράµµα.

Σύµφωνα λοιπόν µε την αρµόδια εισαγγελική αρχή, την οποία άνθρωποι του θεάτρου –και όχι µόνο– κατηγορούν για δύο µέτρα και δύο σταθµά, οι ανατριχιαστικές καταγγελίες για βιασµούς κατά µόνας αλλά και οµαδικούς είναι ανώνυµες κι αφορούν αδικήµατα που έχουν ήδη παραγραφεί.

Πέραν του γεγονότος ότι οι επίµαχες καταγγελίες φέρουν ονοµατεπώνυµο κι απλώς τα ΜΜΕ που τις έχουν φιλοξενήσει για ευνόητους λόγους δεν δηµοσιοποιούν τα ονόµατα, ανακύπτει και το εύλογο ερώτηµα πώς γνωρίζει η εισαγγελία ότι από µια ενδελεχή έρευνα δεν θα αναδειχτούν στοιχεία και για πράξεις που δεν εµπίπτουν στα όρια των παραγραφών που θέτει ο νόµος και δεν παρεµβαίνει, προεξοφλώντας µάλιστα το αποτέλεσµα.

Πριν από λίγες µόλις ηµέρες άλλωστε ένας 35άχρονος που έσπασε τη σιωπή του (στο 2020mag.gr) και µίλησε για τον βιασµό του όταν ήταν 19 χρόνων, φωτογραφίζοντας πασίγνωστο ηθοποιό – σκηνοθέτη, ζήτησε διά του συνηγόρου του αυτεπάγγελτη παρέµβαση της ∆ικαιοσύνης.

Ουσιαστικά ο άνθρωπος αυτός που, όπως είναι απολύτως κατανοητό, νιώθει φοβισµένος, απηύθυνε έκκληση στον εισαγγελέα να κινηθεί επίσηµα, δίνοντας έτσι και στον ίδιο τη δυνατότητα να µιλήσει επισήµως όταν θα έχει βρεθεί κάτω από την οµπρέλα προστασίας της ∆ικαιοσύνης. 

∆εν είναι τυχαίο ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος του 35άχρονου Γ. Βλάχος προσήλθε συµβολικά στον χώρο των δικαστηρίων για να ζητήσει από τη ∆ικαιοσύνη, µε δήλωσή του προς τα Μέσα, «να επιδείξει τα αντανακλαστικά που προσφάτως έχει επιδείξει και σε άλλες παρόµοιες περιπτώσεις και να κινηθεί αυτεπαγγέλτως, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα έχει στη διάθεσή της όλα τα στοιχεία για να εκτιµήσει τι προκύπτει και για ποια εγκλήµατα µπορεί να ασκηθούν διώξεις».

Οπως αυτεπαγγέλτως –λένε πηγές από τον νοµικό κόσµο– θα έπρεπε να κινηθεί η ∆ικαιοσύνη, σε µια προσπάθεια πλήρους διαλεύκανσης της ζοφερής αυτής κατάστασης στον χώρο του θεάτρου, ζητώντας ενδεχοµένως ακόµη και να ανασυρθούν παλιές υποθέσεις που είχαν θαφτεί αλλά πλέον φαίνεται ότι συσχετίζονται απόλυτα µε όσα έρχονται σήµερα στο φως.

Μια από αυτές είναι η «υπόθεση Μεταξουργείο», όπου το 2012 υπήρξαν καταγγελίες για βιασµούς ανήλικων µεταναστών σε σπίτι της περιοχής στο οποίο φέρεται να µπαινόβγαινε ο γνωστός ηθοποιός – σκηνοθέτης αλλά και πολιτικά πρόσωπα. Για… άγνωστους λόγους η υπόθεση µε βαριά οσµή δράσης κυκλώµατος παιδεραστίας έκλεισε άρον άρον.

Οι δύο µηνύσεις και ο συνδετικός τους κρίκος

Ενας 30χρονος άντρας, κάτοικος εξωτερικού, είναι αυτός που έδειξε τον δρόµο για την απόδοση δικαιοσύνης σχετικά µε τις εγκληµατικές φρικαλεότητες που, όπως καταγγέλλεται, χρόνια τώρα διαπράττονταν στον χώρο του θεάτρου από ισχυρά και εξόχως προβεβληµένα πρόσωπα, για τα οποία πολλοί γνώριζαν αλλά κανείς δεν µιλούσε.

Πρόκειται για τον Β.Κ., που πλέον ζει µόνιµα στη Γερµανία, και πριν από λίγες ηµέρες υπέβαλε διά του συνηγόρου του µήνυση σε βάρος του περιβόητου ηθοποιού – σκηνοθέτη δίνοντας µορφή και ταυτότητα στο τέρας το οποίο κρύβεται πίσω από τις φρικαλεότητες που βίωσε όταν ήταν ένα ανήλικο αγόρι µόλις 15 ετών.

Ο Β.Κ. έβγαλε στο φως τον εφιάλτη του δίνοντας µε τις περιγραφές του στοιχεία για κατ’ εξακολούθηση διάπραξη των αποτρόπαιων εγκληµάτων του βιασµού, της αποπλάνησης και της κατάχρησης σε ασέλγεια ανηλίκου 15 ετών. 

Τα εγκλήµατα φέρεται να διαπράχτηκαν στην Επίδαυρο, όπου το 15άχρονο τότε αγόρι καταγγέλλει ότι βιάστηκε κατ’ εξακολούθηση από πασίγνωστο ηθοποιό – σκηνοθέτη, από τους θεωρούµενους «ιερά τέρατα» του θεάτρου, ενώ το θύµα ήταν είτε δεµένο είτε υπό την επήρεια ουσιών. 

Η µήνυση έχει πλέον ανατεθεί σε εισαγγελέα και ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται να προχωρήσει σε επίπεδο άσκησης ποινικής δίωξης, καθώς τα αδικήµατα που φέρεται να έχουν διαπραχθεί είναι στα όρια της παραγραφής, είναι στη διακριτική ευχέρεια της ∆ικαιοσύνης να προχωρήσει την έρευνα σε βάθος, τραβώντας ολόκληρη την κουρτίνα µε δεδοµένες τις δεκάδες καταγγελίες για παρόµοιες συµπεριφορές στον χώρο του θεάτρου.

Λίγες ηµέρες αργότερα, την περασµένη Πέµπτη, κατατέθηκε πάλι στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας άλλη µήνυση, από άνθρωπο που δεν ανήκει στον χώρο του θεάτρου, σε βάρος γνωστού ηθοποιού για βιασµό µες στο σπίτι του θύτη στην ευρύτερη περιοχή της Οµόνοιας. 

Το αδίκηµα µάλιστα σε αυτή την περίπτωση φαίνεται πως δεν έχει ακόµη παραγραφεί.

Το έγκληµα φέρεται να τελέστηκε στα τέλη του 2006 όταν ο δράστης φοιτούσε στο Εθνικό Θέατρο όπου δίδασκε ο ηθοποιός – σκηνοθέτης σε βάρος του οποίου κατατέθηκε η πρώτη µήνυση για βιασµό.

Ο µηνυτής, νεαρός τότε και χωρίς να έχει σχέση µε τον χώρο του θεάµατος, γνωρίστηκε µε τον µηνυόµενο σε µπαρ στο κέντρο της Αθήνας.

 Λέγεται µάλιστα ότι ο µηνυόµενος σε αυτήν τη δεύτερη υπόθεση βιασµού συνδέεται µε τον ηθοποιό – σκηνοθέτη όχι µόνο µε τη σχέση καθηγητή – µαθητή, αλλά και για συµµετοχή σε τουλάχιστον ακόµη µια καταγγελλόµενη υπόθεση βαριάς σεξουαλικής κακοποίησης.

Ο γνωστός ηθοποιός κάλεσε τον µηνυτή στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας στην ευρύτερη περιοχή του Μεταξουργείου. Εκεί ο φέρελπις ηθοποιός επιτέθηκε σεξουαλικά στον µηνυτή που ήταν τότε 22 ετών.

«Με χτύπησε στο πρόσωπο, µε κράτησε από τον λαιµό και άρχισε να ασελγεί επάνω µου» αναφέρει στη µήνυσή του το θύµα και συνεχίζοντας υποστηρίζει ότι µόλις ο δράστης ολοκλήρωσε την πράξη του χτύπησε το κινητό του τηλέφωνο. 

Σύµφωνα µε όσα ισχυρίζεται, στο τηλέφωνο ήταν πολύ γνωστός σκηνοθέτης – ηθοποιός, στον οποίο ο βιαστής, δρώντας ως… σεξουαλικό βαποράκι, ανακοίνωσε: 

«Ελα εδώ, τον έχω κάτω!».

Αυτό το τηλεφώνηµα στάθηκε και η ευκαιρία για να τελειώσει το µαρτύριο του θύµατος καθώς τότε µπόρεσε να ξεφύγει από την κόλαση στην οποία είχε βρεθεί.

Ο 19χρονος και ο βιασµός µε τη ράβδο

Αηδία και οργή όµως προκάλεσε στο πανελλήνιο και η εξοµολόγηση –στη Ναταλί Χατζηαντωνίου στο 2020mag.gr– του άντρα που όταν ήταν 19 ετών κακοποιήθηκε βάναυσα σεξουαλικά από τον ηθοποιό – σκηνοθέτη σε βάρος του οποίου έχει κατατεθεί από άλλο πρόσωπο και µήνυση.

Το θύµα επισκέφτηκε τον φερόµενο ως δράστη στο σπίτι του έπειτα από πρόσκληση µε πρόσχηµα την ανάγνωση ενός ρόλου. Το µοτίβο ίδιο σχεδόν σε όλες τις καταγγελίες, ανώνυµες και επώνυµες, σε βάρος του συγκεκριµένου θεατράνθρωπου. 

Ανάγκασε τον 19χρονο να βγάλει το εσώρουχό του και η συνέχεια ξεπερνάει την απλή διαστροφή που ολοκληρώνεται κοινή συναινέσει και µπαίνει στην καρδιά της εγκληµατικής σφαίρας:

«Μου ζήτησε αυταρχικά να κάνω στοµατικό έρωτα στον νεαρό που καθόταν δίπλα µου. Το έκανα κι ένιωθα κοιτάζοντας το παιδί ότι κι αυτός δεν αισθανόταν άνετα, είχε µια εξίσου τεράστια αµηχανία µε µένα. Το παιδί αυτό ήταν ευγενικό µαζί µου, ενώ ο άλλος, ο σκηνοθέτης, ήταν “αυτοκρατορικός”, σαδιστικά αυταρχικός. 

Μετά µου ζήτησε να κάνω στοµατικό έρωτα και στον ίδιο. 

∆εν έβλεπα την ώρα να τελειώσει αυτή η δοκιµασία. 

∆εν µε ένοιαζε πλέον ούτε ο µονόλογος ούτε τίποτα, ήθελα µόνο να φύγω από εκεί µέσα. Και σ’ όλη τη διάρκεια που γινόταν αυτό έλεγα µέσα µου “φύγε Νίκο, τρέχα, εξαφανίσου”. 

Αλλά ταυτόχρονα ήξερα ότι αν το κάνω, θα πρέπει να δώσω εξηγήσεις στη µητέρα µου και τη θεία µου, να πω τι συνέβη. Μ’ είχε στείλει η θεία µου στο σπίτι αυτό, δεν µπορούσα να της το κάνω αυτό…».

«…Κάποια στιγµή σηκώνεται αυτός και πάει στο υπνοδωµάτιο. Το άλλο παιδί φαινόταν ότι αισθα-νόταν κι αυτό πολύ άσχηµα. Σαν να εκτελούσε εντολές. Είχε κι αυτός το ίδιο χαµένο βλέµµα µε µένα. Οταν λοιπόν ο σκηνοθέτης πήγε στο υπνοδωµάτιο µας φώναξε και τους δύο. 

Θυµάµαι ότι σηκώθηκα από τον καναπέ κι έτρεµα, δεν µπορούσα να σταθώ στα πόδια µου, να φτάσω στο δωµάτιο. Κι εκεί το σκηνικό πήρε άλλη τροπή. Ο σκηνοθέτης µού ζήτησε να κατεβάσω ξανά το παντελόνι µου, µ’ έσπρωξε µε βία στο κρεβάτι, µε ακινητοποίησε µε τα χέρια του στην πλάτη µου και µε µία µεταλλική ράβδο, σαν µπάρα από σπιτικό µονόζυγο, επιχείρησε να διεισδύσει στο σώµα µου. 

Το άλλο παιδί καθόταν στο κρεβάτι και κοιτούσε. Ενιωσα τρόµο και παρέλυσα παρά τον δυνατό πόνο που ένιωθα. Τελικά εκείνος κατάφερε να παραβιάσει µε το µεταλλικό αντικείµενο το σώµα µου. 

Εγώ του έλεγα “πονάω, σταµάτα” κι εκείνος µου έλεγε επιτακτικά “χαλάρωσε, ηρέµησε”. Μου ανέβηκαν δάκρυα στα µάτια, ήθελα να πεθάνω. Ενιωσα να λιποθυµάω, αλλά ευτυχώς έγινε ένα “ατύχηµα” (λερώθηκαν τα σεντόνια) που τον εκνεύρισε πάρα πολύ κι έτσι διακόπηκε αυτό το µαρτύριο.

 Μας έστειλε στο σαλόνι, µάζεψε εκνευρισµένος τα σεντόνια, τα έβαλε στο πλυντήριο και όταν επέστρεψε µου ζήτησε να κάνω στοµατικό έρωτα στο άλλο παιδί, ενώ αυτός µας παρακολουθούσε και αυνανιζόταν. 

Και µετά, σαν να µην είχε γίνει τίποτα, µας είπε µε ψυχρό κι αυταρχικό ύφος “έχω πρωινό ξύπνηµα, πρέπει να φύγετε, εσύ συνέχισε να διαβάζεις το µονόλογο και θα σε ξαναπάρω να τα πούµε”».

Δύο μέτρα και δύο σταθμά με το #MeToo η Δικαιοσύνη - Documento (documentonews.gr)