Ψαχνοντας ενα παλιό φλασάκι όπου είχα υλικό απ τον παλιό μου δίσκο,ανακάλυψα ένα ποίημα που είχα γράψει για τον πολυαγπημένο μου Θόδωρο.
Σε στιγμές μεγάλης καψούρας εννοείται.Οχι ότι τώρα μου πέρασε αλλά του κρατάω μούτρα.
Ο έρως παραμένει έρως όμως
----------
Είν το λειρί σου πειρασμός
Θα σε φυλάω απ τους κακούς
Μες στο σφιχτό σου το κορμί
Φασολαδίτσα εκλεκτή
Αχ Θοδωρή ,αχ Θοδωρή
Σε στιγμές μεγάλης καψούρας εννοείται.Οχι ότι τώρα μου πέρασε αλλά του κρατάω μούτρα.
Ο έρως παραμένει έρως όμως
----------
Ανάθεμά σε Θοδωρή,
λιγνή κορμοστασιά μου,
η πίκρα μου είναι τρομερή
σαν είσαι μακρυά μου
Ελα λιγάκι να σε δώ
λίγο να σε αγγίξω
το προγουλάκι το γλυκό
λίγο να το φιλήσω
τα μάγουλα σου φλογα
νομίζω ήρθε ο καιρός
να πάμε στην υπόγα
που θελουν να σε βλάψουν
μοναχα θέλω να υπακούς
κι όλα θα δεις,θ αλλάξουν
θα μ έχεις όλη μέρα
την Χριστοφάκη ξέχνα την
τώρα έχεις εμένα
θα έχει το μενού μας
σε αγκαλίτσες και σε σεξ
θα έχουμε το νού μας
μεγάλη μου αγάπη
je t'aime beaucoup,oh mon cheri
έλα να δούμε Τάτι
What a naughty girl...
ΑπάντησηΔιαγραφή"... το προγουλάκι το γλυκό λίγο να το φιλήσω" kinky?
"... μονάχα θέλω να υπακούς κι όλα θα δεις,θ αλλάξουν" femdom?
vantonios
Ασε χαχαχα,τοτε είχαμε ορέξεις και για πλακίτσες.Τώρα μας έφαγε το μνημόνιο.......((((
ΑπάντησηΔιαγραφήτο καταραμενο το μνημονιο,θα μας αφησει προβλημα χρονιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκιά μου Κιρκη πλάκα κάνω, φυσικά και δεν εννοούσα κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις όμως τόση απογοήτευση, τόση κατήφεια σε ανθρώπους που τους έχεις γνωρίσει και ξέρεις ότι ήταν άνθρωποι με χαμόγελο, με χιούμορ.
Χθες το βράδυ ήρθαν στο σπίτι μου φίλοι (αγαπημένοι, φίλοι από την παιδική ηλικία). Μοιραστήκαμε ένα μπουκάλι κρασί (που οι εποχές με τις κάσες τα κρασιά ή τις μπύρες) και ενώ είχαμε συμφωνήσει να κουβεντιάσουμε για οτιδήποτε άλλο εκτός από πολιτική, μετά από δέκα λεπτά η κουβέντα γύρισε στο χάλι που μας έφεραν οι κυβερνήσεις των τελευταίων 35 χρόνων. Η μία εκπαιδευτικός "μου έκοψαν 570 ευρώ" η άλλη γιατρός "εμένα μου έκοψαν 650". Και εγώ ο "μεγαλογιατρός" του ιδιωτικού τομέα; Εγώ εισπράττω το αποτέλεσμα της φτωχοποίησης της μεσαίας εισοδηματικής τάξης. Ο μέσος Ελληνας αδυνατεί να απευθυνθεί στον ιδιώτη γιατρό ακόμη κι αν πρόκειται για εξειδίκευση της εξειδίκευσης (όπως είναι η περίπτωσή μου). Κι εγώ όμως έκανα εδώ και χρόνια τον προγραμματισμό μου για μένα και κυρίως τα παιδιά μου. Και μέχρι τώρα δεν έκλεψα, δεν δωροδοκήθηκα, δεν υπερχρέωσα κανένα ταμείο, δεν χρωστούσα σε κανένα κερατά.
Συγνώμη που τα γράφω αυτά, αλλά νιώθω μια απίστευτη οργή ενάντια σε μια δράκα ανθρώπων που καταλήστεψαν τα όνειρά μου.
vantonios