Μεταξύ πολιτικής ευθύνης και πολιτικού κόστους η κυβέρνηση ιεραρχεί, καθαρά, ως μείζον το δεύτερο. Και αντί της ανάληψης επιλέγει, εξίσου καθαρά, την διάχυση της ευθύνης.
Γι' αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ζήτησε την παραίτηση Μενδώνη.
Γι αυτό επίσης η κυβέρνηση κάλυψε χθες την υπουργό Πολιτισμού για την υπόθεση Λιγνάδη.
Και για τον ίδιο λόγο ο πρωθυπουργός συγκαλεί την Πέμπτη έκτακτη συνεδρίαση της Βουλής σε επίπεδο αρχηγών, όχι για να απαντηθούν τα πολιτικά ερωτήματα, αλλά για να συζητηθεί «η ποιότητα του δημόσιου λόγου».
H απόφαση να δοθεί πολιτική κάλυψη στην Λίνα Μενδώνη δεν ελήφθη εύκολα και είχε παρασκήνιο. Οι πληροφορίες λένε ότι δύο από τους στενότερους συνεργάτες του πρωθυπουργού, ο Γιώργος Γεραπετρίτης και ο Ακης Σκέρτσος υπέδειξαν παραίτηση, ή ακόμη και απομάκρυνση, της υπουργού Πολιτισμού.
Ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, μάλιστα, Ακης Σκέρτσος άδειασε και δημοσίως την Λίνα Μενδώνη. Είπε ότι η επιλογή Λιγνάδη στο Εθνικό ήταν «μία λανθασμένη επιλογή από το υπουργείο Πολιτισμού».
Παραπλεύρως, είτε εσκεμμένα, είτε από πολιτική αγωνία, άδειασε και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο: Είπε ότι «την ίδια μέρα που βγήκε στον αέρα η συνέντευξη (με τις καταγγελίες του Ν.Σ. ) ζητήθηκε και δόθηκε η παραίτηση» του Δημήτρη Λιγνάδη.
Αντιθέτως, ο Χρήστος Ταραντίλης πριν από μία εβδομάδα έλεγε ότι «ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους».
Η θέση Σκέρτσου – Γεραπετρίτη όμως δεν πέρασε.
Στο κέντρο διαχείρισης κρίσης του Μαξίμου αποφασίστηκε πως το πολιτικό κόστος από μια παραίτηση Μενδώνη θα ήταν μη διαχειρίσιμο, καθώς θα κατέρριπτε το έως τώρα αφήγημα της κυβέρνησης – εκείνο της άγνοιας και της «μη ευθύνης».
Επιπλέον, ουδείς ήταν σίγουρος ότι η υπουργός Πολιτισμού θα δεχθεί να αποχωρήσει αθόρυβα και χωρίς περαιτέρω περιπλοκές και αποκαλύψεις.
Ως εκ τούτων η μόνη που – για την ώρα – εξαναγκάστηκε σε άτυπη παραίτηση ήταν η Αννα Παναγιωταρέα, σύμβουλος επικοινωνίας της υπουργού Πολιτισμού.
Της χρεώθηκε ο «ατυχής» επικοινωνιακός χειρισμός της καταστροφικής συνέντευξης Τύπου και πλέον απομακρύνεται. Η δε πληροφορία της εξόδου της συνοδεύθηκε από την διαρροή ότι είχε ένα ατύχημα στην σκάλα και θα χρειαστεί μεγάλο χρόνο αποκατάστασης.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι το θέμα Μενδώνη, και πολύ περισσότερο το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης Λιγνάδη, έχει κλείσει.
Ο καλλιτεχνικός κόσμος έχει κηρύξει ανοιχτό πόλεμο με την υπουργό Πολιτισμού, η μισή κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ θέλει την παραίτησή της και η άλλη μισή σιωπά, και το Μαξίμου επιχειρεί ρελάνς πετώντας την μπάλα στην εξέδρα:
Ανοίγει μέτωπο με τους ηθοποιούς – «αριστεροκρατούμενο» χαρακτήρισε τον καλλιτεχνικό χώρο ο αναπληρωτής εκπρόσωπος της ΝΔ Νίκος Ρωμανός -, εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως υποκινητή του ελληνικού QAnon (των «ψεκασμένων» τραμπιστών που θεωρούν ότι το σύμπαν απειλείται από παγκόσμια συνωμοσία παιδεραστών), και ζητά συζήτηση πολιτικών αρχηγών για να μεταφέρει στην Βουλή τις λασπομαχίες του διαδικτύου.
Και στα μετόπισθεν, οι πληροφορίες λένε ότι επιταχύνει τις διαδικασίας για την σύσταση προανακριτικής κατά του Νίκου Παππά για την υπόθεση Καλογρίτσα.
Εν ολίγοις, η διαχείριση κινείται και πάλι στην σφαίρα μεταξύ επικοινωνίας και αντιπερισπασμών. Είναι μια διαχείριση υψηλού ρίσκου όσο η πολιτική ευθύνη της υπόθεσης Λιγνάδη παραμένει «ορφανή» και όσο τρέχουν οι αποκαλύψεις στο δικαστικό σκέλος της υπόθεσης.
Και όσο αυτή την πολιτική ευθύνη (για ό,τι ήδη συνέβη και για ό,τι ενδεχομένως αποδειχθεί στο μέλλον ότι συνέβη) δεν την αναλαμβάνει η υπουργός Πολιτισμού, την αναλαμβάνει, εξ ορισμού, ο ίδιος πρωθυπουργός. Πρόκειται για την – αναπόδραστη - «αντικειμενική πολιτική ευθύνη», όπως την όριζε από το 2004 ο Ευάγγελος Βενιζέλος:
«Οποιος ασκεί», έλεγε, «συγκεκριμένη πολιτική αρμοδιότητα έχει εξ ορισμού και ανεξαρτήτως των τυχόν πράξεων ή παραλείψεών του εξ αντικειμένου ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στον τομέα της πολιτικής του αρμοδιότητας, όπως απολαμβάνει και το πολιτικό όφελος από τα θετικά πράγματα που συμβαίνουν στον ίδιο τομέα»...
Η – αναπόδραστη - ευθύνη Μητσοτάκη στην υπόθεση Λιγνάδη (tvxs.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου