Πρέπει κάποτε επιτέλους όλα τα πολιτικά κόμματα που εντάσσουν τον εαυτό τους στο λεγόμενο δημοκρατικό τόξο να συνειδητοποιήσουν ότι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν το τόσο σημαντικό και ευαίσθητο θέμα της Χρυσής Αυγής και της εγκληματικής δράσης των ταγμάτων εφόδου με μοναδικό γνώμονα τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Τελευταίο τέτοιο κρούσμα ήταν βέβαια η αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα στην απαλλακτική για τους ναζιστές εισαγγελική πρόταση στη δίκη για την επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο της Ηλιούπολης «Συνεργείο» (10/7/2013), για την οποία κατηγορούνται για ηθική αυτουργία ο Λαγός και ο Μίχος.
Ειδικότερα ο κ. Πέτσας δέχτηκε μια άστοχη ερώτηση που επιχειρούσε να τα ρίξει στους νέους ποινικούς κώδικες και όχι μόνο την υιοθέτησε αλλά πλειοδότησε, προκειμένου να βάλει κατά της προηγούμενης κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο δήλωσε ότι «η εισαγγελέας ζήτησε την απαλλαγή και των εννέα κατηγορουμένων, δίχως καν να μπει στην ουσία της υπόθεσης.
Εξήγησε ότι αυτό επιβάλλει ο νέος Ποινικός Κώδικας. Και τόνισε –και διαβάζω κατά λέξη– «Εξαντλώ την πρότασή μου στο δικονομικό σκέλος της υπόθεσης. Θεωρώ πως δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε πραγματικά περιστατικά για τους κατηγορούμενους, καθώς υπάρχουν κωλύματα δικονομικού χαρακτήρα»», για να καταλήξει με ευκολία στο εξής συμπέρασμα: «Συνεπώς, οι υπόδικοι της Χρυσής Αυγής απαλλάσσονται, εξαιτίας των αλλαγών που επέφερε στον Ποινικό Κώδικα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ».
Προκειμένου λοιπόν να χτυπήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, ο κ. Πέτσας απάλλαξε ήδη τους κατηγορούμενους ναζιστές, προκαταλαμβάνοντας έτσι την επικείμενη κρίση του δικαστηρίου. Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο όσα είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Είναι κυρίως όσα παρέλειψε να πει. Γιατί ο λόγος που η εισαγγελέας έφτασε στην απαλλακτική πρόταση δεν είναι βέβαια οι ποινικοί κώδικες. Είναι το γεγονός ότι η ίδια αποφάσισε να ζητήσει τη μετατροπή της βασικής κατηγορίας που βαραίνει τους δράστες και άρα την παραγραφή του αδικήματος.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι βασικές κατηγορίες για την υπόθεση του «Συνεργείου» ήταν δύο: α) απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας και β) επικίνδυνη σωματική βλάβη. Η πρώτη παραγράφεται υφ’ όρον διότι πράγματι με τους νέους ποινικούς κώδικες –και ορθώς– καταργήθηκε η έννοια του «απρόκλητου».
Οσον αφορά όμως τη δεύτερη κατηγορία, η εισαγγελέας επέλεξε να οχυρωθεί πίσω από την απουσία ιατροδικαστικής έκθεσης και δεν αξιολόγησε το αποδεικτικό υλικό. Πρότεινε έτσι η κατηγορία από επικίνδυνη σωματική βλάβη να μετατραπεί σε απλή σωματική βλάβη, η οποία και παραγράφεται υφ’ όρον. Ωστόσο οι σωματικές βλάβες και η επικινδυνότητά τους αναδείχτηκαν από μάρτυρες και έγγραφα της αστυνομίας.
Με την πρόταση αυτή η εισαγγελέας επέλεξε να υποβιβάσει την οργανωμένη επίθεση τάγματος εφόδου, που πραγματοποιήθηκε με τη φυσική παρουσία και καθοδήγηση του Λαγού και του Μίχου και εντάσσεται στη διαρκή εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, σε έναν υποτιθέμενο απλό καβγά του δρόμου.
Οσοι παρακολουθούμε τόσα χρόνια την υπόθεση του «Συνεργείου», ξέρουμε ότι είναι πραγματικά πολύπαθη. Πρώτα οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο σημείο δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την επίθεση που εξελισσόταν μπροστά στα μάτια τους. Ηταν –βλέπετε– η εποχή της ασυλίας που έχαιρε από μερίδα της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης η ναζιστική οργάνωση, η οποία ειδικά μετά την είσοδό της στο Κοινοβούλιο αποθρασύνθηκε τελείως.
Στη συνέχεια η δικογραφία κατέληξε στο αρχείο αγνώστων δραστών παρ’ όλο που οι δράστες ήταν πασίγνωστοι! Και ανασύρθηκε όταν το θέμα πήρε δημοσιότητα. Κι έπειτα η δικογραφία έκανε φτερά! Απλώς εξαφανίστηκε. Χρειάστηκε να βγουν δεύτερα αντίγραφα από τα πρώτα αντίγραφα που είχαν συσχετιστεί στη μεγάλη δίκη της Χρυσής Αυγής, προκειμένου η υπόθεση να φτάσει στο ακροατήριο.
Τώρα η εισαγγελέας επιλέγει η ίδια να προτείνει την απαλλαγή των κατηγορουμένων, χωρίς να την υποχρεώνει καμία αναθεώρηση και κανένας Ποινικός Κώδικας. Και ο εντελώς αναρμόδιος κυβερνητικός εκπρόσωπος παρεμβαίνει ως μη όφειλε στην απόφαση του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών που αναμένεται να εκδοθεί σήμερα. Και όλα αυτά για μια επίθεση που πραγματοποιήθηκε από τα ίδια ακριβώς φυσικά πρόσωπα και ήταν καρμπόν με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, για την οποία αποτέλεσε μόλις δύο μήνες νωρίτερα την πρόβα τζενεράλε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου