Ό,τι κατάφερε να αναχαιτίσει τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τα ζωντάνεψε και τα έθρεψε. Μπορεί ο Μητσοτάκης να επέλεξε ως ένδυση το χρυσό φούμο της αριστείας, αλλά αυτό που μας κληροδοτεί είναι ακροδεξιά, συντηρητισμό, θρησκοληψία και σκοταδισμό.
Έσβησε τα φώτα του πολιτισμού και της γνώσης κι άναψε καντήλια και μανουάλια. Έκλεισε τις υποδομές προσφύγων κι άνοιξε φυλακές και θαλάσσιους τάφους.
Πέταξε στα σκυλιά της λίστας Πέτσα ότι κοινωνικό, αλληλέγγυο και προοδευτικό.
Και βρομοκόπησε τη χώρα από τα έργα του, τι κι αν έσκαβε λάκκους για να θάβει σκάνδαλα και οικονομικές αμαρτίες που έζεχναν.
Είχε την ατυχία ο Άριστος, να πέσει ο ίδιος μέσα στο λάκκο των υποκλοπών.
Προς ώρας η δικαιοσύνη είναι εξόριστη κι απουσία της στοιχειώνει το παρεκκλίνον πολιτικό παρόν της χώρας. Ακόμα και οι νόμοι είναι λειψοί, αν όχι σε γύψο.
Μια υποσημείωση: Όσοι εξ αριστερών μπέρδεψαν το φαντασιακό με το πραγματικό, τα κινήματα με τη διακυβέρνηση μιας χώρας και σήμερα συμπάσχουν με τη εκδικητική στέρηση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων κρατουμένων, υπόδικων ή προσφύγων, αρνήθηκαν να λογαριάσουν ότι βαρύτερα όλων, θα την πλήρωνε το «κατακάθι» της ανθρωπότητας. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας.
Αυτό απλά είναι το παράπονό μας.
Γιατί άλλο οι πολιτικές διαφωνίες κι οι οριοθετήσεις κι άλλο το αντι-Σύριζα μένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου