Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνεται ένοχος, γι’ αυτό και απαντά ενοχικά αποφεύγοντας την ουσία. Ο Ανδρουλάκης του λέει «θέλατε να με εκβιάσετε» και ο Μητσοτάκης τού απαντά «μην συμπορεύεσαι με τον Τσίπρα».

d

 Ο πρωθυπουργός εγκαλείται για εκβιασμό αρχηγού κόμματος και σιωπά; (news247.gr)

Αν οι λέξεις δεν έχουν χάσει το νόημά τους, θα συμφωνήσουμε ότι η λέξη «εκβιασμός» είναι πολύ βαριά. Και γίνεται ακόμη βαρύτερη όταν τη χρησιμοποιεί αρχηγός πολιτικού κόμματος εναντίον μιας κυβέρνησης. 

«Ήθελαν να παρακολουθούν και να καταγράφουν και την προσωπική μου ζωή. Ξέρετε πώς λέγεται αυτό; Απόπειρα παγίδευσης για εκβιασμό μου», είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης στο ραδιόφωνο του Σκάι.

Ο αρχηγός του τρίτου κόμματος καταγγέλλει την ΕΥΠ, που είναι υπό τον άμεσο έλεγχο του πρωθυπουργού, ότι τον παρακολουθούσε, ώστε να μπορεί η κυβέρνηση να τον εκβιάζει. Και τι κάνει, πώς απαντά, ο πρωθυπουργός;

Βάζει το Γραφείο Τύπου της ΝΔ να πει μια βλακώδη παρόλα, δηλαδή ότι ο Ανδρουλάκης επιδιώκει να συμπορεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.

Αν οι λέξεις δεν είχαν χάσει το νόημά τους, ο πρωθυπουργός θα έκανε, έστω τώρα, τα εξής:

Πρώτον, θα δήλωνε ο ίδιος κατηγορηματικά ότι αυτό που είπε ο κ. Ανδρουλάκης είναι ξένο με την κυβέρνηση και τον ίδιο, δηλαδή δεν υπήρχε κανένα θέμα εκβιασμού, αφού δεν γνώριζαν την παρακολούθησή του. Και

Δεύτερον, επειδή ο ισχυρισμός της άγνοιας δεν γίνεται πιστευτός από κανέναν εχέφρονα πολίτη, ο πρωθυπουργός θα αποκάλυπτε το λόγο της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ

. Δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο, εφόσον το θύμα, ο κ. Ανδρουλάκης, το επιτρέπει. 

Το έχει ζητήσει ανοιχτά και επίσημα.

Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο κ. Ανδρουλάκης δεν έγινε στόχος της ΕΥΠ για λόγους «εθνικής ασφάλειας». Αλλά επειδή ήταν υποψήφιος για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. 

Το ψιθυρίζει όλη η πιάτσα, το ξέρει και ο ίδιος. 

Ήθελαν να ξέρουν τι έλεγε για τις μετεκλογικές εξελίξεις, για το αν θα συνεργαζόταν με τη ΝΔ, αν δεν είχε αυτοδυναμία; 

Ή μήπως ήθελαν να ξέρουν τι λέει για να ενημερώνουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους του, όπως υπονόησε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος;

Γι’ αυτό σιωπά ο πρωθυπουργός ακόμη κι όταν ο Ανδρουλάκης του απευθύνει την βαριά κατηγορία του «εκβιασμού» του. 

Διότι δεν έχει τι να απαντήσει. Και απαντά περί ανέμων και υδάτων, ότι ο Ανδρουλάκης συμπορεύεται με τον Τσίπρα και άλλα κουραφέξαλα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνεται ένοχος, γι’ αυτό και απαντά ενοχικά αποφεύγοντας την ουσία. Ο Ανδρουλάκης του λέει «θέλατε να με εκβιάσετε» και ο Μητσοτάκης τού απαντά «μην συμπορεύεσαι με τον Τσίπρα».

Ο τρόπος που απαντούν ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ θυμίζει το «προφάσεις εν αμαρτίαις» της Παλαιάς Διαθήκης.

Σύμφωνα με τη βασική θεωρία της Εγκληματολογίας, ο ένοχος ενός εγκλήματος πληροί τρεις προϋποθέσεις: είχε κίνητρο, είχε τα μέσα, είχε και την ευκαιρία…