Πρέπει να μας ξαφνιάζει η στρατηγική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο θέμα της διαχείρισης της οικονομίας;
Οχι.
Νεοφιλελεύθεροι είναι, δεν το κρύβουν, και προσπαθούν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους, άλλοτε διακριτικά και με καμουφλάζ, άλλοτε με χοντροκομμένο τρόπο.
Πρέπει να μας ξαφνιάζει η επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να εκχωρεί σε ιδιώτες τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας;
Οχι.
Είναι συνεπείς οι άνθρωποι και τώρα που κάνουν κουμάντο θα προωθήσουν εκείνες τις πολιτικές οι οποίες ικανοποιούν τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπούν, της τάξης που τους χρηματοδοτεί, της τάξης που τους υποστηρίζει με τους μηχανισμούς ενημέρωσης που έχει στη διάθεσή της.
Πρέπει να μας ξαφνιάζει η επιμονή τους να αλώσουν το κράτος με τα δικά τους παιδιά;
Οχι.
Αυτή είναι η δουλειά τους χρόνια τώρα και την κάνουν όσο καλύτερα μπορούν.
Πρέπει να μας ξαφνιάζουν οι αποφάσεις τους για τις υπέρογκες αμοιβές που παίρνουν τα στελέχη που έχουν τοποθετήσει σε κρίσιμα πόστα;
Οχι.
Για το κόμμα που διοικεί τη χώρα οι τεχνοκράτες της αυλής του είναι απαραίτητοι και οφείλει το κράτος να τους χρυσοπληρώνει και να τους προστατεύει από τις άδικες επιθέσεις που εξαπολύουν οι οπαδοί του ακροαριστερού λαϊκισμού.
Οταν κλείσουν τον κύκλο τους στα πεδία όπου πρωταγωνιστούν, φορτώνοντας τους λογαριασμούς τους στους φορολογικούς παραδείσους, θα βρουν αν το επιθυμούν μια θέση στις εκλογικές λίστες του κόμματος που τους χρησιμοποίησε.
Είναι αδιάφορο αν είναι προσοντούχοι, είναι αδιάφορο αν έχουν βαρύγδουπους τίτλους σπουδών, είναι αδιάφορο αν έχουν δηλώσει στα βιογραφικά τους «μαϊμού» μεταπτυχιακά και διδακτορικά.
Για τη βρόμικη δουλειά που έχουν αναλάβει αρκεί ο κυνισμός και η ιδεολογική προτίμηση.
Πρέπει να θυμώνουμε με την ανοχή που δείχνουν οι κυβερνώντες απέναντι σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον δημόσιο πλούτο;
Φυσικά, αλλά δεν πρέπει να απορούμε γιατί οι άνθρωποι που μας κυβερνούν ουδέποτε έκρυψαν τις προθέσεις τους.
Τώρα, αν πολλοί δεν το κατάλαβαν, τους εμπιστεύτηκαν και πίστεψαν ότι είναι ανιδιοτελείς και πατριώτες, κακό του κεφαλιού τους. Ας πρόσεχαν.
Κοντολογίς, η παράταξη της Δεξιάς ακόμη και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, τότε που είχε κατηγορηθεί για «σοσιαλμανία», δεν έκανε κάτι διαφορετικό.
Ρουσφετολογικές πρακτικές, πελατειακά δίκτυα, πριμοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, παρασιτισμός, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, φορολογικές διευκολύνσεις στους πλούσιους.
Μισούν το κράτος, ασχέτως αν πολλοί απ’ αυτούς, μισθοδοτούνται απ’ αυτό αφού δεν εργάστηκαν πουθενά αλλού, το δυσφημούν, το κατηγορούν για αναποτελεσματικότητα, σπατάλη, γραφειοκρατία, ασχέτως αν σ’ αυτό τρέχουν σε περιόδους κρίσης για να σωθούν οι ίδιοι, οι κουμπάροι τους και οι επιχειρήσεις των φίλων τους.
Το είδαμε στην οικονομική κρίση. Το ξαναείδαμε με την πανδημία. Εξαφάνισαν από τον χάρτη τον εθνικό αερομεταφορέα. Κατάργησαν το «Δ» (δημόσια) από τη ΔΕΗ. Αναβαθμίζουν τα κολέγια για να πλήξουν το δημόσιο πανεπιστήμιο, το οποίο, όπως μας λένε, είναι εστία παραβατικότητας και ανομίας, και δεν διστάζουν να παραβιάσουν στην πράξη το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος.
Βάζουν τους ιδιώτες στην επικουρική ασφάλιση κι αν καταρρεύσουν οι εταιρείες τους, τη ζημιά θα καλύψουν οι ασφαλισμένοι. Ο κανόνας τους είναι σιδερένιος: ιδιωτικοποίηση των κερδών, κοινωνικοποίηση των ζημιών.
Και τώρα παραδίδουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ναι, αυτό που αποθέωναν στην πανδημία. Ναι, αυτό που μας καλούσαν να το χειροκροτήσουμε γιατί αντιστεκόταν σθεναρά στον κορονοϊό, ενώ οι φίλοι τους ιδιώτες αποκαλούσαν «κομμουνισμούς» τις ιδέες για επιστράτευση και επίταξη.
Ναι, αυτό που υποσχέθηκαν ότι θα ενισχύσουν.
Ομως ποτέ δεν το χώνεψαν.
Δεν το ψήφισαν.
Ο,τι δημόσιο δεν μπορούν (ακόμη) να το παραχωρήσουν στους ιδιώτες, το συρρικνώνουν, το υποβαθμίζουν, το υποχρηματοδοτούν, το συκοφαντούν για να το οδηγήσουν στην απαξίωση, με στόχο κάποια στιγμή να εδραιωθεί η εντύπωση στους ιθαγενείς ότι πρέπει να περάσει στα χέρια των ιδιωτών.
Το κράτος για το κόμμα που εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης της χώρας είναι ικανό να παίζει μόνο τέσσερις ρόλους: του νυχτοφύλακα για να εμποδίζει τους αποκάτω, δηλαδή τη «σάρα και τη μάρα», να εισβάλουν στην επικράτεια των εχόντων και να διεκδικήσουν καλύτερες αμοιβές και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
Του λιμενάρχη για να προειδοποιεί τους αποσυνάγωγους ότι η «βάρκα είναι γεμάτη» κάθε φορά που απαιτούν τη συμμετοχή, κάθε φορά που το παρατραβάνε με τις αξιώσεις τους για δικαιώματα και θέλουν να στριμώξουν τους προνομιούχους επιβάτες της βάρκας.
Του τροχονόμου για να ρυθμίζει την κυκλοφορία των ολιγαρχών, ώστε να μην έχουμε ανεπιθύμητες συγκρούσεις που μπορεί να απειλήσουν το καθεστώς.
Και φυσικά του μπάτσου για να τιμωρεί με τη δέουσα αυστηρότητα όσους ανόητους τολμήσουν να αμφισβητήσουν την τάξη, την κανονικότητα, τα ιερά και τα όσια του συστήματος.
Ανάγωγα
Τώρα που η κυβέρνηση βάζει ξανά μπροστά τη φάμπρικα με τις… αποκαλύψεις εναντίον των συριζαίων (εκλογές έρχονται και πρέπει το παραμύθι «όλοι ίδιοι είμαστε» να μπει πάλι σε κυκλοφορία), μήπως να ανοίξει και κείνος ο φάκελος με τα… τεράστια ποσά (δολάρια ήταν; ευρώ ήταν; ρούβλια ήταν;) που έχει δώσει ο Μαδούρο στον ΣΥΡΙΖΑ; Α, και τα θέματα με τις βίλες του Τσίπρα να μην ξεχάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου