Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Ναι, είναι κορώνα γράμματα οι ΜΕΘ για το αν θα βγει κάποιος ζωντανός. Κάποιοι το καταφέρνουν και βγαίνουν ζωντανοί. Για όσους δεν τα καταφέρνουν, δίνεις χρόνο στους συγγενείς, a fighting chance που λένε στο χωριό μου και αν τα πράγματα δεν πάνε κατ' ευχήν, τους δίνεις χρόνο να πουν το δικό τους "αντίο", να πενθήσουν και να προχωρήσουν γνωρίζοντας πως ό,τι ήταν ιατρικώς δυνατό να γίνει, έγινε.

 








Παρασκευή και Σάββατο ήταν οι νύχτες των τροχαίων στο ΤΕΠ της Κατσικοράχης που εφημέρευα. Ήταν καλή εφημερία όταν δεν είχαμε νεκρό. Σε διαφορετική περίπτωση, ανεξαρτήτως του πόσα τροχαία έρχονταν ήταν "καλή εφημερία".

Οι χειρουργοί βρίζουμε. 
ΠΟΛΥ. 
Ό,τι μαδομούνι και να έχετε δει στο twitter, μοιάζει με ρεπορτάζ του Ζαμπούνη μπροστά στο τι λέμε οι χειρουργικές ειδικότητες αν ανοίξουμε το στόμα μας.
Έρχεται λοιπόν 19χρονο που έχει αποφασίσει να κάνει σούζα με το παπί και έχει καρφωθεί σε κολώνα της ΔΕΗ.

Δεν έχει ούτε 1 γδάρσιμο, ούτε 1 μελανιά, ούτε κάποιο κόκκαλο έχει σπάσει αλλά δεν ανταποκρίνεται σε κανένα ερέθισμα και είναι σαν να κοιμάται να το πω απλά.

Δεν έχουμε αξονικό και άλλες "πολυτέλειες" και όπως περνάμε φλέβα προσέχω ότι τρέχει "νερό" από το αυτί του. 
Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι ο εγκέφαλος έχει μεγάλη ζημιά και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό στο οποίο κανονικά "κολυμπάει", τρέχει προς τα έξω από το αυτί του.
Έρχεται ο αναισθησιολόγος πετώντας να διασωληνώσει και όσο προσπαθούμε να τον σταθεροποιήσουμε για να φύγει για ΜΕΘ, κάποιος από το προσωπικό τον έχει αναγνωρίσει, έχει ειδοποιήσει την μάνα του, που έχει έρθει και ουρλιάζει πίσω από την πόρτα ότι είναι το τελευταίο παιδί από όλα της τα παιδιά και τα ξαδέλφια του έχουν όλα ήδη σκοτωθεί σε τροχαίο και παλεύει να μπει μέσα ουρλιάζοντας κυριολεκτικά "αφήστε με να προλάβω να τον δω ζωντανό, πριν πεθάνει και αυτός" 
Δεν άφησα να ανοίξουν την πόρτα αλλά βγήκε η νοσηλεύτρια να της κάνει όρθια όπως ήταν 1 ηρεμιστική πριν της πούμε επίσημα οτιδήποτε.
Ήταν εφημερία ο διευθυντής, οπότε ξεκινάει αυτός να βρει μονάδα και δεν μας "έδιναν" κρεββάτι σε ακτίνα 500 km παρόλο που μιλούσαν με διευθυντή γιατί λόγω της εικόνας θεωρούνταν "χαμένο" περιστατικό.
Ξαναπαίρνει από την αρχή στην πλησιέστερη μονάδα και αρχίζει τα επικά του καντήλια, όπου περνάει γενεές 14 τον ΜΕΘίστα να δώσει κρεβάτι ακόμα και αν είναι για να τον αποχαιρετήσουν οι συγγενείς.
Φεύγω διακομιδή και προφανώς ο ΜΕΘίστας με περιμένει και προς γνώση και συμμόρφωση, έχει κανονίσει να βγει εκτός ένας παππούς αμνημονεύτων ετών με βαρύ εγκεφαλικό για να μπει ο πιτσιρίκος που έκανα διακομιδή.
- Αυτός μου λέει τώρα θα πάει σε θάλαμο και όσο πάει για να μου φέρεις αυτόν, που δεν θα ξυπνήσει ποτέ. Αυτό απαιτήσατε σήμερα και αυτό έγινε, να το θυμάσαι.
- Ναι, για να μπορέσει η μάνα του να του πει αντίο, όπως και όλη του η οικογένεια, που είναι ο τελευταίος μιας ολόκληρης γενιάς
και κάνω μεταβολή και φεύγω γιατί είχα το ταξίδι της επιστροφής με δώρο την συνέχεια της εφημερίας.
Οπότε το triage το έχω ζήσει στο πετσί μου, προ κορωνοϊου και δεν είναι λίστα supermarket.
Ναι, το παιδί ήταν εγκεφαλικά νεκρό.
Ναι, δεν επανήλθε ποτέ.
Έζησε σε κώμα για κάποιες ημέρες και πέθανε από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
Ναι, το ξέραμε όλοι μόλις είδαμε το "νερό" να τρέχει από το αυτί, ότι δεν θα επανερχόταν.
Ναι, τραμπουκίσαμε τον ΜΕΘίστα να βγάλει τον παππού και να βάλει τον πιτσιρίκο.
Γιατί;
Για να 'χει χρόνο να πει η οικογένεια "αντίο" και να πενθήσει το τελευταίο της παιδί αφού δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε άλλο.
Ναι, είδα τον παππού που βγάλανε για να μπει ο πιτσιρίκος και θα μπορούσε να είναι ο δικός μου παππούς.
Όχι, δεν λέει ο όρκος του Ιπποκράτη να τραμπουκίζουμε κόσμο παίζοντας μουσικές καρέκλες με τα κρεβάτια της ΜΕΘ.
Όχι, η μάνα δεν έδωσε φακελάκι για να βγει ο παππούς, ούτε ήταν βύσμα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς.
Δεν προβλέπει κάτι σχετικό ο νόμος ή ο εισαγγελέας.
Δεν πληρώνεται με τίποτε όλο αυτό και ούτε μπορεί κάποιος να το καταλάβει.
Επί προσωπικού το θεωρώ αισχρό και χυδαίο να βγαίνει κάποιος και να λέει "δεν τις χρειαζόμαστε τις ΜΕΘ αφού πεθαίνει κόσμος".
Ναι, είναι κορώνα γράμματα οι ΜΕΘ για το αν θα βγει κάποιος ζωντανός.
Κάποιοι το καταφέρνουν και βγαίνουν ζωντανοί.
Για όσους δεν τα καταφέρνουν, δίνεις χρόνο στους συγγενείς, a fighting chance που λένε στο χωριό μου και αν τα πράγματα δεν πάνε κατ' ευχήν, τους δίνεις χρόνο να πουν το δικό τους "αντίο", να πενθήσουν και να προχωρήσουν γνωρίζοντας πως ό,τι ήταν ιατρικώς δυνατό να γίνει, έγινε.
Μιλάμε Ζαμπουνικά για έλλειψη ενσυναίσθησης και λεπά comme il faut. 
Ξέρω και εγώ από αυτά τα κυριλάτα. 
Τα λέω και εγώ όταν επιλέγω να είμαι από αυτά τα πολιτικαλι κορέκτ αλλά εν προκειμένω όσοι λέτε ότι οι ΜΕΘ είναι άχρηστες και πεταμένα λεφτά γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν εκεί είστε απροσάρμοστοι γαμιολαίοι κρετίνοι και θα πρέπε να ντρέπεστε και να τα σκέφτεστε αυτά, πόσο μάλλον να τα λέτε δημοσίως μες στην ξετσιπωσιά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου