“Πυρά” και από φίλια μέσα δέχεται πλέον η κυβέρνηση Μητσοτάκη με αφορμή την τελευταία της “επιτυχία”, την (επαν)ίδρυση του υπουργείου για το Μεταναστευτικό.
Σε άρθρο του στο iefimerida.gr, με τίτλο “Ο Μηταράκης και το Οβάλ Γραφείο του Μαξίμου”, ο Χρήστος Ράπτης επισημαίνει ότι “μόλις έξι μήνες μετά τον εκλογικό θρίαμβο του Ιουλίου, η πλειοψηφία, ή καλύτερα το Μαξίμου, αντιλαμβάνεται ότι ο δρόμος της διακυβέρνησης δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα”.
“Μετά από έξι μήνες χαώδους διαχείρισης στο μεταναστευτικό, ο πρωθυπουργός επέλεξε να επανασυστήσει το υπουργείο και να ορίσει επικεφαλής δύο πρόσωπα, τα προσόντα των οποίων θα σχολιάσω παρακάτω.
Η επί έξι μήνες λάθος διαχείριση του μεγαλύτερου προβλήματος της Ελλάδας, που είναι το μεταναστευτικό, δείχνουν και τα όρια του περιβόητου «Οβάλ Γραφείου» που ονειρευόταν ο πρωθυπουργός.
Το μοντέλο διακυβέρνησης που επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το οποίο μοιάζει περισσότερο με προεδρική δημοκρατία παρά με το πρωθυπουργικοκεντρικό ελληνικό μοντέλο, είχε προκαλέσει εξαρχής επιφυλάξεις σε όλους εκείνους που αντιλαμβάνονταν ότι το έλλειμμα παράδοσης, υποδομής και εμπειρίας δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για να αποτύχει το εγχείρημα.
Ο πρωθυπουργός το επέλεξε τελικά, αλλά η στελέχωσή του είχε εξαρχής σοβαρές αδυναμίες. Πλην του πρωθυπουργού και ίσως ενός ή δύο συνεργατών του, οι υπόλοιποι δεν είχαν καμία εμπειρία διακυβέρνησης” γράφει ακόμα.
Αναφέρεται ακόμα στις “δυσλειτουργίες του Μαξίμου” οι οποίες σε συνδυασμό με “το νέο μοντέλο διακυβέρνησης, όπου όλα αποφασίζονται από το Μαξίμου και οι υπουργοί καλούνται να εφαρμόσουν τις αποφάσεις του, όχι μόνο τους ακύρωναν αλλά τους έβαζαν και σε τροχιά μελλοντικής ψυχικής αποστασιοποίησης από τον πρωθυπουργό.
Το δόγμα ότι το Μαξίμου εισπράττει τη δόξα και οι υπουργοί τη «χλαπάτσα», όταν γίνει η στραβή, λειτουργεί (νομοτελειακά) αποσυσπειρωτικά για κάθε κυβέρνηση“.
Για το θέμα της (επαν)ίδρυσης του υπουργείου αρμόδιου για το μεταναστευτικό, ο Χρήστος Ράπτης αφήνει αιχμές για την υπουργόποίηση Μηταράκη λέγοντας ότι “αρμόδιος υπουργός προκύπτει ο Νότης Μηταράκης, ο οποίος δεν διαθέτει καμία πρότερη εμπειρία στο κρίσιμο πόστο.
Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι υπουργοποιήθηκε ώστε να τον απομακρύνουν από τον ανταγωνιστικό Γιάννη Βρούτση!“, ενώ κλείνει με ένα επιπλέον “χτύπημα” στον νέο υπουργό:
“Η επανίδρυση του υπουργείου αποτελεί αναγνώριση του αρχικού λάθους, κάτι που είναι θετικό, ωστόσο η τοποθέτηση του κ. Μηταράκη, ο οποίος στερείται εμπειρίας και ενδεχομένως ικανοτήτων, και η υποβάθμιση του κ. Κουμουτσάκου δεν αποτελούν καλά δείγματα.
Ο κ. Μηταράκης, πλην του ότι κατάγεται από τη Χίο ή ότι προπηλακίστηκε προσφάτως στο νησί (επειδή άλλα έλεγε προεκλογικά η ΝΔ για τους μετανάστες και άλλα σήμερα ως κυβέρνηση), δεν έχει το ειδικό πολιτικό βάρος που απαιτεί ο ρόλος. Πώς να δώσει εντολές στον Μαργαρίτη Σχοινά ή να σηκώσει το τηλέφωνο στον Ερντογάν και στη Μέρκελ;
Εκτός κι αν το Οβάλ Γραφείο εκτιμά ότι ο υπουργός απλώς παρίσταται…“
ολόκληρο το άρθρο του Χρήστου Ράπτη στο iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου