Νίκος Σβέρκος
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανήλθε στην εξουσία χρησιμοποιώντας ανερυθρίαστα ψέματα, τόσο για τους πολιτικούς του αντιπάλους όσο και για το πρόγραμμά του. Τη μία διέδιδε ψεύδη για όλες τις πτυχές της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και των αρχών της Αριστεράς, και την άλλη υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια σε επαγγελματικές ομάδες ευεπίφορες στον ατομισμό και τον ανταγωνισμό.
Τώρα όμως, που κυβερνά, επιβεβαιώνεται με τον πιο τρανό τρόπο η φράση «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Οι περίφημες εκτεταμένες φοροελαφρύνσεις μετατίθενται για τις ελληνικές καλένδες, αφαιρεί εισόδημα από τα φτωχότερα στρώματα, εμφανίζεται απολύτως απροετοίμαστος (και τελικά επικίνδυνος) στην εξωτερική πολιτική.
Ο μόνος τρόπος για να δείξει πως κυβερνά με συνέπεια είναι να εφαρμόσει απόλυτα το δόγμα «νόμος και τάξη», που υποσχέθηκε στους «νοικοκυραίους», στα πιο φοβικά και πολιτισμικά καθυστερημένα τμήματα του πληθυσμού. Αντί λοιπόν να εμφανίζονται επενδυτές, μπουκάρουν ΜΑΤατζήδες. Αντί να εφαρμόζονται φοροελαφρύνσεις, μοιράζεται άφθονο ξύλο και καταστολή. Αντί να λειτουργεί το κράτος υπέρ των πολιτών, διορίζονται μύριοι όσοι «εθνικοί συντονιστές» με ψεύτικα πτυχία και με βιογραφικά γεμάτα με αναρτήσεις στο Facebook.
Η τακτική της κυβέρνηση έχει εύλογα προκαλέσει την οργή όσων δεν ανέχονται την κοροϊδία από τον Χρυσοχοΐδη και τους πραιτωριανούς του. Είναι όμως ικανή η μπούκα σε μια ταράτσα από «μη ευνουχισμένους» αστυνομικούς και η σύλληψη κατοίκων με το «έτσι θέλω» να προκαλέσει γενικευμένες αντιδράσεις, που θα προκαλέσουν πολιτική φθορά στην κυβέρνηση;
Μέχρι στιγμής οι συνεπείς φιλελεύθεροι, που προτίμησαν προεκλογικά να μην εστιάσουν στην ακροδεξιά ρητορική της ΝΔ, δείχνουν να δυσανασχετούν. Αυτές οι προσωπικότητες και οι ομαδούλες, όμως, δεν συνιστούν ανατρεπτική δύναμη. Το λοβοτομημένο τηλεοπτικό ακροατήριο της Ν.Δ., που διψά για αστυνομική πυγμή, συνεχίζει να χειροκροτά τον Χρυσοχοΐδη και τον Βορίδη.
Γι' αυτό και είναι κρίσιμη η δράση της Αριστεράς, που πρέπει να παρέμβει τώρα αναδεικνύοντας τα αποτελέσματα της κυβέρνησής της, κάνοντας ειλικρινή αυτοκριτική για τις ανεπάρκειες και οικοδομώντας την εναλλακτική ακόμα και σε πεδία φαινομενικά «ξένα» όπως αυτό της ασφάλειας.
Εάν η Αριστερά και οι άνθρωποί της παραμείνουν αδρανείς να καταγγέλλουν την αστυνομική αυθαιρεσία, τότε θα απομείνουν μόνοι τους να διαμαρτύρονται για έναν τσαμπουκά που θα γίνει κανόνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου