Του Νίκου Λακόπουλου
Mε 158 έδρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνεται ότι έλαβε ισχυρή εντολή όχι απλώς να σχηματίσει κυβέρνηση, αλλά να την κάνει να τρέχει με ένα φάκελο στα χέρια κάθε υπουργού και υφυπουργού που περιέχει το πλάνο του για το εξάμηνο που έρχεται. Ποιο είναι αυτό το πλάνο δεδομένου ότι τα φορολογικά μέτρα θα αρχίσουν την επόμενη χρονιά; Mε δυο λέξεις είναι η κατάληψη του κράτους με κινήσεις που θυμίζουν μια …λενινιστική αντίληψη, παρά νεοφιλελεύθερη.
Τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης- άσυλο, Εξάρχεια, μετανάστες, που πλέον είναι αρμοδιότητα του υπουργείου δημόσιας τάξης, εφαρμογή νόμου για το κάπνισμα, περισσότερη αστυνομία στους δρόμους και τα πανεπιστήμια- δεν αφορούν την οικονομία αλλά το κράτος.
Η δημοκρατία βλάπτει την ανάπτυξη, η κυβέρνηση είναι μια ομάδα εργασίας που δικαιούται να έχει …άποψη κι αν κρίνουμε από τα πρώτα μέτρα πρώτα αποφασίζονται και μετά αρχίζει η διαβούλευση -πράγμα που θυμίζει το στρατιωτικό «εκτελείς και μετά βγαίνεις παραπονούμενος».
Ο πρωθυπουργός σύμφωνα με το «πρώτα καταλαμβάνουμε τα μέσα ενημέρωσης» αναλαμβάνει προσωπικά την ΕΡΤ για να την «εξυγιάνει» έχοντας εξασφαλίσει ήδη τον έλεγχο και την υποστήριξη πλειονότητας των μέσων ενημέρωσης. Η άρνησή του να συναποφασίσει με την προηγούμενη κυβέρνηση για την ηγεσία της δικαιοσύνης δείχνει πως θέλει τον έλεγχό της -δεδομένου ότι το επόμενο διάστημα θα έχουμε εξεταστικές επιτροπές και ειδικά δικαστήρια για ένα θέμα που δεν έχει κλείσει: το σκάνδαλο -που έγινε «σκευωρία» Novartis.
To καθάρισμα των Εξαρχείων άρχισε ήδη και η αστυνομία κάνει συλλήψεις στα πανεπιστήμια, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ήταν ποτέ πρόβλημα το άσυλο. Πάντα μπορούσε η αστυνομία να επέμβει για κακουργήματα, αλλά όπως παρατήρησε η νέα υπουργός Παιδείας «η κατάληψη δεν ήταν κακούργημα». Αν δεν γίνει τώρα θα γίνει παράνομη -‘ώστε να μπορεί η αστυνομία να την απαγορεύσει.
Ο νέος νόμος για το άσυλο μαζί με την μετατροπή του Πολυτεχνείου σε μουσείο -που έχει αναγγελθεί- δεν έχει στόχο την εγκληματικότητα ακριβώς, αλλά ήρεμα και καθαρά πανεπιστήμια, χωρίς καταλήψεις και αφισσορύπανση. Όπως ακριβώς ένας άλλος νόμος θα στοχεύει σε λιγότερες απεργίες και διαδηλώσεις. Άλλωστε γιατί να διαδηλώνουν οι εργαζόμενοι αφού με τις συμβάσεις που θα έχουν συμφωνήσει με τους εργοδότες τους θα είναι ευχαριστημένοι μια και θα ….μοιράζονται μαζί τους και τα κέρδη τους;
H πολύ δημοκρατία βλάπτει την ανάπτυξη όπως το κοινωνικό κράτος την οικονομία. Το όραμα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μια κοινωνία εργασίας -ακόμα και εφτά μέρες την εβδομάδα- με νόμο και τάξη, χωρίς καταλήψεις, απεργίες και διαδηλώσεις, χωρίς κάπνισμα στους δημόσιους χώρους, αλλά ούτε ειδικούς χώρους για καπνιστές. Με υγιείς εργαζόμενους, καθαρά από αφίσες πανεπιστήμια και καθαρά Εξάρχεια όχι μόνο από εγκληματικότητα, αλλά και από τα «γκρουπούσκουλα», όπως είπε προεκλογικά ο Μητσοτάκης.
Προφανώς στο μυαλό του νέου πρωθυπουργού η εγκληματικότητα υπάρχει γιατί δεν υπάρχει νόμος και τάξη και αρκετές φυλακές. Ο νόμος Παρασκευόπουλου μπαίνει στο στόχαστρο της κυβέρνησης μαζί με τον νέο Ποινικό Κώδικα που θα γίνει πιο αυστηρός. Η μετανάστευση είναι θέμα εγκληματικότητας και τα επιδόματα βλάπτουν την εργασία. Η μείωση των δαπανών θα επιτρέψει την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων κι αυτό θα φέρει ανάπτυξη και «καλές δουλειές» για όλους.
Στο μεταξύ η Αριστερά -που είναι μία «ψυχική νόσος» ή έχει ελαττωματικές ιδέες- βλάπτει εξίσου την ανάπτυξη με τις ιδεοληψίες της. Η αύξηση των μισθών είναι σε βάρος της ανταγωνιστικότητας καθώς ανεβάζει το κόστος. Φαίνεται πως δεν φτάνει η μείωση των φόρων, αλλά θα πρέπει ο εργαζόμενοι να δουλεύουν περισσότερο και να αμείβονται λιγότερο. Συν το ότι τα νοσοκομεία δεν μπορούν να παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες σε «ξένους», αλλά μόνο σε Έλληνες. Όχι πια υγεία για όλους.
Μια ακόμα Νομική Σχολή στην Πάτρα είναι ένα περιττό κόστος, αλλά ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν θα ήταν, αφού δεν θα κόστιζε στο κράτος, αλλά σε όσους πολίτες μπορούσαν να πληρώσουν. Ο Γιάννης Στουρνάρας που επισκέφτηκε το Μέγαρο Μαξίμου μετά από τρία χρόνια έχει πει καθαρά πως το κράτος δεν μπορεί να παρέχει υπηρεσίες σε όλους και η ιδιωτική ασφάλιση είναι βασικός πυλώνας της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Για να γίνουν όλα αυτά όμως χρειάζεται περισσότερη αστυνομία στους δρόμους -και τα πανεπιστήμια- νανογιλέκα και …γκλομπς.
Βλέποντας κανείς τη νέα κυβέρνηση και την ορκωμοσία με γραβάτες και θρησκευτικούς όρκους, τα δημοσιεύματα για την «τσιγαρίλα» στο Μέγαρο Μαξίμου πούχε και …κλειστές πόρτες, ή τη βιαστική αναγνώριση του Γκουαϊδό αναρωτιέται τι συμβαίνει στην Ελλάδα και ποιο ακριβώς είναι το Σχέδιο Μητσοτάκη. Ποιος πήρε την κυβέρνηση σε μια χώρα που φαίνεται να περνάει από τις αριστερές ιδεοληψίες σε δεξιές ιδεοληψίες ενός βαλκανικού αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού;
Το νέο μοντέλο κυβερνητικής λειτουργίας με δύο γενικές γραμματείες και πληροφοριακό σύστημα υποστήριξης και παρακολούθησης, δείχνει μια προσπάθεια υπερσυγκέντρωσης εξουσιών σε ένα διευθυντήριο που ελέγχει ένας πρωθυπουργός- μάνατζερ που εφαρμόζει τεχνικές από αυταρχικά συστήματα διοίκησης ιδιωτικών εταιρειών στην κυβέρνηση. Οι εξωκοινοβουλευτικοί τεχνοκράτες υφυπουργοί έχουν «προσληφθεί» για να διεκπεραιώσουν ένα έργο που εντάσσεται στο Σχέδιο και για πρώτη φορά έχουμε Μηχανισµό Υποστήριξης και Παρακολούθησης του Κυβερνητικού Έργου. Ο υπουργός αν δεν παρακολουθείται στενά- όπως κι ο εργαζόμενος, δεν δουλεύει!
Το βασικό ερώτημα είναι γιατί ο Μητσοτάκης αν και πιστεύει σε μια ελεύθερη οικονομία με λιγότερο κράτος παίρνει μέτρα που αφορούν την αστυνομική καταστολή και την «στρατιωτικοποίηση» της κυβέρνησης που άρχισε με πρωινό ξύπνημα, αναφορές -στο Διευθυντήριο- και υποκατάσταση των υπουργών του από άγνωστους υφυπουργούς -πρόθυμους για όλα. Το σύστημα άρχισε ήδη να δουλεύει: ένας υπουργός που πήγε στην ορκωμοσία αξύριστος, όταν τον επισκέφτηκε ο Μητσοτάκης ήταν πια …ξυρισμένος.
O νέος μας πρωθυπουργός είναι ένας άγνωστος που απέφυγε προεκλογικά να εκτεθεί σε debate και συνεντεύξεις πέρα από το κείμενο που είχε αποστηθίσει και δεν περιελάμβανε όλο το σχέδιο, λέγοντας μόνο διαρκώς «δουλειές, δουλειές για όλους» και «ανάπτυξη». Υπήρχαν καμιά φορά δηλώσεις που έδειχναν μια κρυφή ατζέντα, αλλά συνήθως είτε τις διέψευδε και τις απέδιδε στους αντιπάλους του, είτε το γραφείο της Νέας Δημοκρατίας φρόντιζε να εξαφανίσει. Μια καταιγίδα δημοσιευμάτων σε μέσα ενημέρωσης, έλεγαν τι ακριβώς είπε ο μελλοντικός πρωθυπουργός.
Για παράδειγμα ενώ δήλωνε πως θα απολύσει όσους προσέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν τις εκλογές δήλωνε ότι δεν θα κάνει απολύσεις -αλλά δεν θα κάνει και …προσλήψεις. Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης δείχνουν πως οι μυημένοι ήταν έτοιμοι από καιρό να εφορμήσουν και πλέον δεν κρατιούνται. Ο Μητσοτάκης δεν έχει λόγο να κρύβει το πραγματικό του σχέδιο, αφού έχει πάρει την κυβέρνηση, αλλά νιώθει ανασφάλεια: θα πρέπει να εδραιώσει την κατάληψη του κράτους, να επιβεβαιώσει την σχέση του με άλλα κέντρα εξουσίας και να οργανώσει τη σχέση του όχι μόνο με όσους τον ψήφισαν, αλλά όσους δεν τον ψήφισαν.
Οι πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης -ή μάλλον του διευθυντηρίου της- δείχνουν πως επιδιώκει την πόλωση και μετά τις εκλογές. Ο Μητσοτάκης δεν θέλει να κάνει απλώς μια κυβέρνηση, αλλά να χτίσει ένα καθεστώς που θα στηρίζεται σε οικονομικά συμφέροντα, ένα σύστημα μέσων ενημέρωσης και την επανίδρυση του κράτους με δικούς του όρους και ανθρώπους -που δεν μιλάνε για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά για το όραμα του Μητσοτάκη.
Όλα αυτά τα μέτρα που θα προκαλέσουν σύντομα αντιδράσεις γίνονται για να προκαλέσουν αντιδράσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ηττήθηκε και είναι μια ισχυρή αντιπολίτευση που επανα-οργανώνει την σχέση της με την κοινωνία. Ο Μητσοτάκης τεστάρει τον κρατικό μηχανισμό με στόχο όχι να αποφύγει, αλλά να προκαλέσει μια σύγκρουση -που θα περιθωριοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο μεταξύ κάποια σενάρια κυκλοφορούν πως θα πάμε σε εκλογές πολύ σύντομα -μέσα στη χρονιά ή το πολύ σε δέκα μήνες- με στόχο να «καεί» ο νόμος για την απλή αναλογική -αφού ψηφίσει την κατάργησή του για τις μεθεπόμενες εκλογές. Φαίνεται τρελό, αλλά είναι πιθανό. Ο Μάκης Βορίδης δεν έλεγε άσχετα πως πρέπει να φροντίσουμε με.. θεσμούς «για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές».
Αυτούς τους θεσμούς θα πρέπει να τους περιμένουμε σε νομοσχέδια για την ΕΡΤ, το άσυλο και τα πανεπιστήμια -το φυτώριο της Αριστεράς, τα συνδικάτα και το εκλογικό σύστημα -δηλαδή την απλή αναλογική, που -με ισχυρή και ενωμένη τη δημοκρατική παράταξη- ήταν ένας τρόπος να μη μπορεί η Νέα Δημοκρατία να πάρει την εξουσία.
Τώρα πια, αν δούμε προσεκτικά τα εκλογικά αποτελέσματα, χάρη στο Κινάλ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να κάνει κυβέρνηση, ακόμα κι αν ερχόταν πρώτο κόμμα ή αν γίνουν εκλογές με απλή αναλογική. Κι ο Μητσοτάκης αυτοδύναμος σκέφτεται ήδη τις επόμενες εκλογές και πώς θα τις κερδίσει εδραιώνοντας ένα καθεστώς που στηρίζεται στον έλεγχο της ενημέρωσης, την ιδεολογική ήττα της Αριστεράς και την πειθαρχημένη κοινωνία που θα ενστερνιστεί το «όραμά του». Λεφτά, επενδύσεις, κέρδη, ανάπτυξη ή τουλάχιστον ασφάλεια, νόμος και τάξη.
Ένα όνειρο που μπορεί να αποδειχθεί εφιάλτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου