Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

«Κόμμα Ελλήνων Βιομηχάνων» η Ν.Δ.-Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας «κλέβει» το κεντρικό σύνθημα του ΣΕΒ και καλεί σε ιδιωτικοποιήσεις και μειώσεις μισθών στο Δημόσιο. [του Δημήτρη Ψαρρά]





Ο Άδωνις Γεωργιάδης κατεβαίνει στις εκλογές με το σύνθημα «Ελλάδα των αξιών και των άξιων» ● Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας «κλέβει» το κεντρικό σύνθημα του ΣΕΒ και καλεί σε ιδιωτικοποιήσεις και μειώσεις μισθών στο Δημόσιο.
Ο Αδωνις Γεωργιάδης μας έχει συνηθίσει να λέει αυτά που συνήθως κρύβει ο αρχηγός του. Αλλά δεν παύει να μας ξαφνιάζει η ευκολία του να ταυτίζεται με κάθε επιθυμία των μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως έκανε από την εποχή των κυβερνήσεων Παπαδήμου και Σαμαρά. Τώρα ο αντιπρόεδρος κατεβαίνει στις εκλογές με το σύνθημα «Ελλάδα των αξιών και των άξιων». Απαντώντας σε πρόσφατη συνέντευξη, θα επαναλάβει: «Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την επιστροφή των αξιών και των άξιων» (εφ. «Free Sunday», 29.6.2019).
Πού το σκέφτηκε το ευρηματικό αυτό σχήμα ο πεπειραμένος τηλεπαρουσιαστής; Μα πρόκειται για το κεντρικό σύνθημα του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς αν επισκεφθεί τον ιστότοπο του ΣΕΒ (http://www.sev.org.gr). Πριν από λίγες μέρες, στις 18 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε η ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου στο Μέγαρο Μουσικής, όπου δέσποζε το ίδιο ακριβώς σύνθημα: «Το Αύριο Σήμερα: Για την Ελλάδα των άξιων και των αξιών». Τον ίδιο τίτλο («Να επενδύσουμε στην Ελλάδα των άξιων και των αξιών») είχε το άρθρο του προέδρου του ΣΕΒ, Θεόδωρου Φέσσα, στο «Βήμα της Κυριακής» (30.6.2019).

«Λαγός»

Θα πει κανείς ότι πρόκειται για σύμπτωση. Κάποιος μπορεί, μάλιστα, να υπαινιχθεί ότι προηγήθηκε ο Γεωργιάδης και ακολούθησε ο ΣΕΒ. Αυτό το τελευταίο, βέβαια, δεν ισχύει, εφόσον οι βιομήχανοι είχαν προβάλει το σύνθημα από το 2013, με πρόεδρο τον Δ. Δασκαλόπουλο. Αλλά ούτε η απλή σύμπτωση είναι μια ικανοποιητική εξήγηση. Οπως έχουμε αποδείξει, ο κ. Γεωργιάδης κάνει πολιτική καριέρα ως «λαγός» των πιο ακραίων επιχειρηματικών κύκλων, υμνώντας το ΔΝΤ και το Μνημόνιο, απαιτώντας περικοπή μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και εισηγούμενος την ιδιωτικοποίηση των πάντων (βλ. ένθετο «Αδωνις Γεωργιάδης. Η Ακροδεξιά με το γελαστό πρόσωπο», «Εφ.Συν.», 19.5.2018).
Το αστείο της όλης υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά που είναι έτοιμος να κάνει προς χάριν των βιομηχάνων ο κ. Γεωργιάδης τα θεωρούν υπερβολικά και οι ίδιοι. Στην πρόσφατη γενική τους συνέλευση, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ δήλωσε υπερήφανος γιατί στη χρονιά που πέρασε (την πρώτη δηλαδή μεταμνημονιακή) «καταφέραμε να δράσουμε αποτελεσματικά, προωθώντας νομοθετικές διατάξεις που ικανοποιούν τα αιτήματα και τις προσδοκίες των μελών μας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 62% των διατάξεων με αντίκτυπο στην καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεων βασίστηκε σε δικές μας θέσεις και προτάσεις».
Τι επιπλέον, λοιπόν, θα προσέφερε στους βιομηχάνους ο κ. Γεωργιάδης;
Πρώτα πρώτα την αγάπη του για το ΔΝΤ και τα Μνημόνια. Το δήλωνε ανοικτά από τότε που ανήκε στο ΛΑΟΣ, στον προσωπικό του ιστότοπο, τον οποίο φυσικά έχει φροντίσει να εξαφανίσει: «Δεν έχει υπάρξει καμιά απολύτως εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας με το Μνημόνιο. Οποτε θέλουμε το καταγγέλλουμε, κηρύσσουμε παύση πληρωμών και πάμε παρακάτω, υφιστάμενοι φυσικά τις συνέπειες».
Η αφίσα της Γ.Σ. του ΣΕΒ με το σύνθημα που υιοθέτησε ο κ. Γεωργιάδης
Κάποιος του είχε προτείνει να καλέσει και κάποιον «αντιμνημονιακό» στην εκπομπή του για να γίνει διάλογος. Του υπέδειξε μάλιστα τον Κωνσταντίνο Πλεύρη (9.7.2011). Ο Γεωργιάδης αποκατέστησε την αλήθεια για τον πνευματικό του πατέρα: «Ο κ. Κωνσταντίνος Πλεύρης δεν είναι αντιμνημονιακός!» Τα ίδια είχε πει και λίγες μέρες νωρίτερα, στις 4.6.2011: «Ο Κώστας Πλεύρης ήταν από τους πρώτους που μας συνεχάρησαν για το ΝΑΙ [στο Μνημόνιο], διότι ως ιστορικός εύκολα κατάλαβε τι θα γινόταν εάν πτώχευε η χώρα. Δεν είναι βλαξ να παρασύρεται από δήθεν “αντιμνημονιακούς”, αγαπητέ, είναι σοβαρό πρόσωπο».
Για να εξηγήσει τη στάση του ΛΑΟΣ κατά την ψηφοφορία περί ΔΝΤ, ο Α.Γ. είχε ξεσπαθώσει στις 8.5.2010: «Τι είμαστε εμείς, πολιτικάντηδες τύπου Σαμαρά; Να ξέρουμε τι πρέπει να γίνει και να προσποιούμαστε κάτι άλλο για να ικανοποιήσουμε τον όχλο;». Στις 2.6.2011 ο Α.Γ. εκθειάζει ανοιχτά το ΔΝΤ: «Για να συνεννοούμαστε, μια χαρά είναι το ΔΝΤ. Παρά τις γενικές ανοησίες που ακούγονται εδώ, ο μόνος που δεν φταίει είναι το ΔΝΤ. Χθες γύρισε ο Θάνος [Πλεύρης] από την Ουγγαρία και μου μετέφερε την ομιλία του Ούγγρου πρωθυπουργού Ορμπαν, ο οποίος και έβγαλε τη χώρα του από το ΔΝΤ. Επί 20 λεπτά εγκωμίαζε το ΔΝΤ και τη βοήθεια που προσέφερε στη χώρα του».

«Ούτε έγκλημα, ούτε αμαρτία»

Σε ερώτηση οπαδού του για το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, ο Α.Γ. δεν διστάζει ούτε στιγμή: «Εχω γράψει σε ειδικό άρθρο ότι η πώληση κρατικής περιουσίας ούτε έγκλημα είναι ούτε αμαρτία. Το κράτος εισπράττει φόρους από κάθε οικονομική δραστηριότητα στη χώρα, άρα καλύτερα να έχουν ιδιώτες περιουσία και να την αξιοποιούν και να αποδίδουν φόρους στο κράτος, παρά να την έχει το κράτος και να κάθεται» (27.3.2011).
Το σχήμα που έχει υπόψη του για τους δημόσιους υπαλλήλους ο Α.Γ. διατυπώνεται στις 23.4.2010: «Ενα κράτος το οποίο μετά βίας θα χρειαζόταν 300.000 δημοσίους υπαλλήλους για να λειτουργήσει, απέκτησε 1.300.000 δημοσίους υπαλλήλους». Την ίδια περίοδο ο Α.Γ. πρωτοστατούσε στις περικοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων: «Δεν έχουμε καμία ανοχή. Εχουμε πει ότι έχουμε υπερβολικά πολλούς δημοσίους υπαλλήλους.
Η μαζική απόλυσή τους, όμως, θα μπορούσε, πυροδοτώντας την ύφεση, να οδηγήσει σε χειρότερες καταστάσεις για όλους. Εμείς λέμε να μειωθεί το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου, έτσι ώστε να είναι οι μέσες αποδοχές τους κάτω από τις μέσες αποδοχές του ιδιωτικού τομέα» (1.6.2011). Τρεις μέρες αργότερα εισηγείται το κόψιμο των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων στο μισό: «Είμαστε αναφανδόν υπέρ των ιδιωτικών υπαλλήλων, γι’ αυτό και υποστηρίζουμε τη μεγάλη μείωση του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου. Τα χρήματα που θα εξοικονομούσαμε π.χ. με 250.000 απολύσεις θα τα εξοικονομήσουμε στο πολλαπλάσιο εάν μειώσουμε π.χ. τις αποδοχές τους στο μισό. Ετσι ξεπερνάμε και τα συνταγματικά κωλύματα. Και αν δεν βγαίνουν, ας ψάξουν για άλλη δουλειά» (4.6.2011).
Μετά την είσοδό του στη Ν.Δ. όχι μόνο δεν άλλαξε άποψη, αλλά έγινε ακόμα πιο σαφής, δίνοντας μάλιστα και… φυλετικό χαρακτήρα στην αντίθεσή του προς τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα: «Το Δημόσιο είναι για τους άχρηστους, όχι για τους Ελληνες» (3.4.2013).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου