Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Η αγωνία του νεοδημοκράτη-Τάσος Παππάς











Η υπόθεση με τα όπλα στη Σαουδική Αραβία ξεχάστηκε. Αλλωστε, ο τότε στόχος μας Πάνος Καμμένος έφυγε από το υπουργείο Αμυνας και σήμερα επιτίθεται στον Τσίπρα. Οπότε είναι δυνάμει σύμμαχός μας και γι’ αυτό του προσφέρουμε απλόχερα τους διαύλους επικοινωνίας της παράταξης προκειμένου να πυροβολεί την κυβέρνηση.

Η υπόθεση Πετσίτη έχει ξεφουσκώσει και για να την ξανατρομπάρουμε πρέπει να βρεθούν ατράνταχτα στοιχεία που θα ενισχύουν τους ισχυρισμούς μας ότι λειτουργούσε σαν ταμίας είτε του Τσίπρα είτε του Νίκου Παππά είτε του ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα των διακοπών του πρωθυπουργού στο κότερο έχει ακόμη επικοινωνιακή αξία και δεν πρόκειται να το εγκαταλείψουμε (ας είναι καλά τα μέσα ενημέρωσης που μας στηρίζουν), ωστόσο χρειάζεται και κάτι παραπάνω για να στηθεί ένα σκηνικό δυσφήμησης του αντιπάλου.
Το είπαμε, το γράψαμε, το μεταδώσαμε, αλλά η επανάληψη κουράζει και ενδεχομένως η κατάχρηση να προκαλέσει τα ακριβώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Αντί να κλονίσουμε το αφήγημα της κυβέρνησης περί ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς, να βρεθούμε σε θέση απολογούμενου για τις πομπές στελεχών μας που έχουν ανοικτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη.
Το θέμα της Βενεζουέλας και οι προσδοκίες μας ότι με την πτώση του Μαδούρο θα αποδειχθούν οι αιμομικτικές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το καθεστώς έχει περάσει σε δεύτερο πλάνο. Το πουλέν μας, ο πολύς Γουαϊδό, δεν τραβάει, οι προστάτες του έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται μήπως έχουν ποντάρει σε ξεδοντιασμένη ύαινα, χώρια που υπάρχει και το προηγούμενο της Ισπανίας. 
Εκεί ο στόχος ήταν οι Podemos, αλλά εκείνοι που διακίνησαν τις «έγκυρες» πληροφορίες περί χρηματισμού του κόμματος από τη Βενεζουέλα έχουν απαξιωθεί. Κάποιοι βρίσκονται στη φυλακή, κάποιοι κατηγορούνται για συμμετοχή στον παρακρατικό μηχανισμό που είχε στήσει το Λαϊκό Κόμμα για να συκοφαντήσει την ηγεσία των Podemos.
Τα περισσότερα απ’ αυτά που είχαμε κάνει σημαία μας (ο αρχισυμμορίτης Τσίπρας με τους νεοκομμουνιστές πλιατσικολόγους που θα κατέβαζαν τις εικόνες και θα έβγαζαν τον σταυρό από το εθνικό μας λάβαρο) έχουν κλείσει τον κύκλο τους, δεν μας έδωσαν πόντους και αν συνεχίσουμε να σερβίρουμε μουχλιασμένο φαγητό σε μεγάλες δόσεις, μπορεί οι πελάτες να δυσφορήσουν, να μας το επιστρέψουν και να αρνηθούν να πληρώσουν.
Η θεωρία ότι ο Τσίπρας πούλησε τη Μακεδονία για να πάρει τις συντάξεις, το αφορολόγητο και μερικά άλλα φιλοδωρήματα μπάζει από παντού. 
Τα συγγενή κόμματα στην Ευρώπη έχουν εκφράσει την ενόχλησή τους, μας εγκαλούν για λαϊκισμό (ποιους, εμάς τους ορκισμένους εχθρούς του εθνομηδενισμού), ενώ δυσκολευόμαστε να εξηγήσουμε στους οπαδούς μας πώς γίνεται να εγκρίνουμε με την ψήφο μας στη Βουλή τα ανταλλάγματα μιας άθλιας προδοσίας, πώς γίνεται να καταγγέλλουμε την επονείδιστη πράξη του Τσίπρα, αλλά να θέλουμε να πάρουμε ένα μέρος από τα τριάκοντα αργύρια.
Στα πιο σοβαρά ζητήματα, τα προγραμματικά, προσπαθήσαμε, αλλά τζίφος. Επιχείρησε ο αρχηγός μας να περιγράψει την πολιτική που θα εφαρμόσει αν γίνει πρωθυπουργός και ξεσηκώθηκε το σύμπαν. Κάτι οι μονταζιέρες του ΣΥΡΙΖΑ που δουλεύουν νυχθημερόν και επτά μέρες την εβδομάδα, κάτι τα σκοτεινά υπόγεια του Μαξίμου όπου αλωνίζουν βετεράνοι σταλινικοί οι οποίοι είναι μανούλες στην ίντριγκα και στη δολιοφθορά, κάτι οι ατυχείς δηλώσεις του αρχηγού που μπέρδεψαν τους πολίτες και έβαλαν βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα, το κλήμα στράβωσε.
Τι μένει λοιπόν να προτάξουμε; Φυσικά, το ιερό δίπτυχο τάξη και ασφάλεια. Προνομιακό για μας θέμα και γιατί παίζει με τους φόβους και την ανασφάλεια του κοσμάκη και γιατί η Αριστερά (ευτυχώς για μας) είναι διαχρονικά αμήχανη επειδή θεωρεί ότι η ασφάλεια ανήκει στην ατζέντα μας και φοβάται πως η επικέντρωση της δημόσιας συζήτησης σ’ αυτό το θέμα θα βλάψει την ελευθερία που είναι μεγαλύτερο αγαθό.
Συνεπώς, περιορίζεται σε τυπικές ανακοινώσεις καταδίκης και καταγγέλλει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, ακόμη και όταν αυτή, όπως σήμερα, κυβερνά. Οπότε ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν. Βεβαίως, χρειάζεται προσοχή. Πρέπει να αποφύγουμε τις χοντράδες. Δεν έχουν όλοι κοντή μνήμη.
Για παράδειγμα: δεν μπορεί να βγαίνουμε στα κεραμίδια όταν στόχος ομάδων αντιεξουσιαστών είναι οι συγκεντρώσεις μας, αλλά εμείς δεν είχαμε βγάλει κιχ όταν εθνικιστές, ακροδεξιοί, μακεδονομάχοι διαδήλωναν έξω από τους χώρους όπου μιλούσαν βουλευτές και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, απειλούσαν οικογένειες παραγόντων της κυβέρνησης και κρεμούσαν αφίσες με εμπρηστικό περιεχόμενο.
Δεν μπορεί να δηλώνει στέλεχός μας ότι αυτά που γίνονται στην Ελλάδα είναι πρωτοφανή, ότι δεν συμβαίνουν σε καμιά πολιτισμένη χώρα του κόσμου, γιατί κάποιος θα της δείξει τη Γαλλία και θα της πει ότι τα «κίτρινα γιλέκα» δεν είναι αξεσουάρ για βραδινή έξοδο, αλλά αγωνιστικό σήμα. 
Δεν μπορεί ένας πρώην πρωθυπουργός να δηλώνει ότι «αυτή είναι η Ελλάδα του Τσίπρα», ενώ ακόμη και οι πέτρες ξέρουν ότι ούτε οι δικές μας κυβερνήσεις είχαν σπουδαίες επιδόσεις και πήγαιναν από φιάσκο σε φιάσκο κάθε φορά που αποφάσιζαν να αντιμετωπίσουν με δυναμικό τρόπο τέτοιου τύπου φαινόμενα. Κουράγιο πάντως. Μερικές μέρες έμειναν. 
Θα κάνουμε ταμείο την άλλη Κυριακή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου