Ομιλία της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, Ντόρας Μπακογιάννη, τη Δευτέρα (19/12) κατά τη συζήτηση της Επερώτησης στην Ολομέλεια της Βουλής.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας είναι η αξιοπιστία της πολιτικής, αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες δεν βοηθάει για την αποκατάστασή της.
Ατέρμονες και αόριστες πολιτικολογίες, τα κόμματα που συγκροτούν Κυβέρνηση συνεργασίας και οι Υπουργοί οι οποίοι υπονομεύουν την Κυβέρνηση συνεργασίας.
Μετά το διεθνή διασυρμό της χώρας από την κυβέρνηση Παπανδρέου και το αδιέξοδο του Νοεμβρίου, πιστέψαμε, ελπίσαμε ότι τα κόμματα και οι πολιτικοί, μέσα από το σχηματισμό της Κυβέρνησης Παπαδήμου, θα αναλάμβαναν τις ευθύνες τους.
Δυστυχώς, οι εξελίξεις δεν μας δικαίωσαν.
Μας διαψεύδουν.
Αντί να συμβάλουν όλοι να κάνουν σκληρή δουλειά για τους τρεις μήνες και να ρίξουν όλο τους το ενδιαφέρον στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας και στο αποτέλεσμα της πολιτικής, την οποία πρέπει να κάνουν, στο ΠΑΣΟΚ ασχολούνται με υποψηφιότητες και δελφινολογίες για τη διαδοχή του κ. Παπανδρέου και ταυτόχρονα στη Νέα Δημοκρατία ασχολούνται με τον τρόπο με τον οποίο θα απεμπλακούν από τις ευθύνες της Κυβέρνησης.
Κύριε Υπουργέ, αν μπορείτε να μεταφέρετε κάτι στον Πρωθυπουργό είναι ότι αυτό το παιχνίδι πρέπει να σταματήσει.
Κατά την άποψη της Δημοκρατικής Συμμαχίας πρέπει να καλέσει τους Υπουργούς, οι οποίοι θέλουν να είναι δελφίνοι, να ξεκαθαρίσουν αν θα είναι δελφίνοι ή Υπουργοί.
Και αν θέλουν να είναι δελφίνοι, να πάνε στα πολιτικά τους γραφεία να κάνουν αυτή τη δουλειά. Ταυτόχρονα, να καλέσει τους Αρχηγούς των υπολοίπων κομμάτων να στηρίξουν πραγματικά την προσπάθεια και τη διαπραγμάτευση που αυτή η Κυβέρνηση πρέπει να κάνει, διότι αλλιώς το πρόβλημα πράγματι θα είναι μεγάλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αυτήν την κατάσταση ο συνδυασμός της βαθιάς κρίσης, το εύρος της απαξίωσης της πολιτικής, των θεσμών, των κομμάτων και των πολιτικών προσώπων καθιστούν το θέμα της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων όχι απλώς ένα κρίσιμο θέμα για τη λειτουργία του πολιτεύματος, αλλά μια καθοριστική διαρθρωτική μεταρρύθμιση για το μέλλον της χώρας.
Θα αναφερθώ σε τέσσερα βασικά δεδομένα του προβλήματος, που οδηγούν τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα στην εσωστρέφεια και στην αποκοπή τους από την κοινωνία.
Πρώτο στοιχείο.
Στη χώρα μας ισχύει η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων.
Αυτό έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια να εκταμιεύονται κάθε χρόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τους φορολογουμένους, σημαντικά ποσά.
Και αναφέρω:
το 2010, την πρώτη χρονιά της κρίσης, εκταμιεύτηκαν 48,8 εκατομμύρια ευρώ, όπως προκύπτει από τις επίσημες απαντήσεις που έδωσε το Υπουργείο Εσωτερικών στον κ. Αυγενάκη.
Το 2011, χρόνο βαθιάς ύφεσης και πολλών σκληρών οικονομικών μέτρων περιορισμού του εισοδήματος των πολιτών, το ποσό αυτό θα φτάσει στα 40,5 εκατομμύρια ευρώ.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των ποσών κατευθύνεται στα δύο μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία και τα λεφτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πολλά και δεν δικαιολογούνται.
Πρώτη κρίσιμη παρατήρηση:
Έχει σημασία από την αρχή να επισημάνουμε ότι υπάρχει μια στρέβλωση στο σύστημα χρηματοδότησης πολιτικών κομμάτων.
Το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης, τακτικής και εκλογικής, ορίζεται ως ποσοστό των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού.
Αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα πρακτικώς είναι ότι η εκταμίευση γίνεται επί των προϋπολογισθέντων εσόδων και όχι των πραγματικών. Και όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποτέ δεν υπάρχουν τα προϋπολογισθέντα έσοδα, παρά μόνο όταν πρόκειται να δοθούν οι χρηματοδοτήσεις στα κόμματα.
Έχει υπολογιστεί ότι η Ελλάδα, η χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, έχει την τέταρτη υψηλότερη δαπάνη χρηματοδότησης κομμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τα στοιχεία είναι στη διάθεσή σας, θα σας τα καταθέσουν οι συνάδελφοι μετά.
Τα ποσά που επιβαρύνουν τον Έλληνα πολίτη για τη λειτουργία της δημοκρατίας, όπως σε λίγο θα ακουστεί σ' αυτήν την Αίθουσα, είναι μεγαλύτερα για τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα από ό,τι είναι στη Γερμανία, από ό,τι είναι στη Γαλλία, από ό,τι είναι σε άλλες χώρες και χώρες που οι πολίτες τους δεν επιβαρύνονται δραματικά, όπως επιβαρύνονται οι δικοί μας.
Δεύτερο στοιχείο.
Τα κόμματα εδώ και πολλά χρόνια δεν αρκέστηκαν στα πολλά λεφτά που εισπράττουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αναζητούν έσοδα από τραπεζικό δανεισμό με την πρωτόγνωρη και προκλητική διαδικασία της εκχώρησης ως εγγύησης των μελλοντικών ετήσιων κρατικών χρηματοδοτήσεων.
Τα κόμματα, κύριοι συνάδελφοι, χρωστούν συνολικά στις τράπεζες το ιλιγγιώδες ποσό των 244,2 εκατομμυρίων ευρώ.
Μόνο το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία μαζί χρωστούν 235 εκατομμύρια ευρώ.
Ως εγγύηση έχουν δώσει την επιχορήγηση που ελπίζουν ότι θα πάρουν με βάση τους αριθμούς των ψήφων που ελπίζουν πως θα πάρουν, την ώρα που, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο δικομματισμός έχει πεθάνει και τις ψήφους να τις πάρουν αποκλειστικώς αποκλείεται.
Κατά τα λοιπά, όμως, οι τράπεζες χρηματοδοτούν και χρηματοδοτούν με εγγύηση το 2015 και το 2016.
Και όπως έγραψε πρόσφατα ο καθηγητής ο κ. Μαραντζίδης δεν ενδιαφέρονται τα κόμματα και δεν συμπεριφέρονται ως εντολοδόχοι του λαού, αλλά ως σπάταλοι εισοδηματίες με εγγυημένο εισόδημα.
Το χειρότερο είναι ότι με αμιγώς τραπεζικά κριτήρια, βεβαίως, δεν θα μπορούσαν να πετύχουν οποιαδήποτε δανειοδότηση. Γι' αυτό κατέφευγαν παλαιότερα στην Αγροτική. Τώρα καταφεύγουν στην Τράπεζα Αττικής, μια κρατική τράπεζα, κύριε Υπουργέ.
Είναι προφανές ότι για να αποπληρώσουν τα κόμματα μέχρι το 2022 τα χρήματα, τα οποία έχουν δανειστεί από τις τράπεζες δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία άλλη χρηματοδότηση.
Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν απολύτως τίποτα από τις χρηματοδοτήσεις τους.
Η πρακτική του τραπεζικού δανεισμού δημιουργεί ερωτήματα.
Με ποια κριτήρια την ώρα που η BlackRock ερχόταν στην Ελλάδα, η Τράπεζα Αττικής αποφάσισε να προχωρήσει σε νέο δανεισμό όλων των κομμάτων;
Με ποια κριτήρια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Γιατί δανείζει η Τράπεζα Αττικής κόμματα που είναι υπερχρεωμένα την ώρα που αρνούνται να δανείσουν οι τράπεζες επιχειρήσεις και αυτές κλείνουν και στέλνουν κόσμο στην ανεργία και χάνονται χιλιάδες θέσεις απασχόλησης;
Ποιες υποχρεώσεις, ποιες δεσμεύσεις γεννά για ένα κόμμα ο δανεισμός από μια ιδιωτική τράπεζα, παραδείγματος χάρη από τη MARFIN;
Αποδεικνύεται ότι ο τραπεζικός δανεισμός των κομμάτων είναι το πιο ακραίο φαινόμενο διαπλοκής όταν οι διορισμένες διοικήσεις των κρατικών τραπεζών δανείζουν τις ηγεσίες των κομμάτων που τους διορίζουν σε βάρος των συμφερόντων των μετόχων και των φορολογούμενων.
Θα σας κάνω μια απλή ερώτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι:
Εάν δεν πληρωθούν τα χρήματα στην Τράπεζα Αττικής, η Τράπεζα Αττικής θα δεσμεύσει την προσωπική περιουσία του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά;
Ποια είναι η εγγύηση, την οποία μπορεί να έχει;
Από τις πληροφορίες της Δημοκρατικής Συμμαχίας το μόνο κόμμα –και θέλω να είμαι εντάξει τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις πληροφορίες μου- που έδωσε μια υποθήκη ακίνητο είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Πήρε δάνειο και το Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά έδωσε υποθήκη ένα ακίνητο, το οποίο με τραπεζικά κριτήρια μπορεί να λειτουργεί.
Εσείς οι υπόλοιποι, τι δώσατε για να μπορεί να δικαιολογείται αυτό και να μπορεί και να δικαιολογηθεί στον ελληνικό λαό;
Τέλος, η Επιτροπή που ο νόμος έχει συστήσει για τον έλεγχο των δαπανών των κομμάτων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζουμε ότι δεν είναι ανεξάρτητη, γνωρίζουμε ότι προεδρεύεται από Αντιπρόεδρο της Βουλής, μετέχει πλειοψηφία Βουλευτών των κομμάτων και έλεγχος πραγματικός δεν γίνεται και ο ελληνικός λαός πραγματικά έχει ερωτήματα και θέλει απαντήσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ δώστε μου δυο λεπτά.
Η πραγματικότητα έχει δείξει το εξής:
Τα κόμματα ενεπλάκησαν σε ιστορίες διαφθοράς και μαύρου χρήματος -πάντως, κατηγορήθηκαν ότι ενεπλάκησαν, γιατί εγώ δεν θέλω να πω ότι ενεπλάκησαν- γεγονός που είχε οδηγήσει σε απαξίωση και των πολιτικών και της πολιτικής. Και τι έγινε;
Τι κάναμε εμείς για να προστατέψουμε τους εαυτούς μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε προσπαθήσει να κάνει μια Επιτροπή υπό τον κ. Αλεβιζάτο και ο κ. Αλεβιζάτος θα προχωρούσε και θα έφερνε στη Βουλή μια πρόταση για να μπορέσει να λειτουργήσει ένα άλλο θεσμικό πλαίσιο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων.
Αυτή η πρόταση δεν ήρθε ποτέ.
Σιγή ιχθύος, λες και είναι ποτέ δυνατόν να εμφανιστούν όλα τα κόμματα της Βουλής μπροστά στον ελληνικό λαό αύριο, να τους ζητήσουν την ψήφο τους χωρίς να έχουν δώσει λογαριασμό. Λογαριασμό πρέπει να δώσεις και για τα λεφτά των κομμάτων, δεν μπορείς να δίνεις μόνο για την πολιτική σου συμπεριφορά και να διαχειρίζεσαι τα λεφτά ελευθέρως.
Η τελευταία μου παρατήρηση –και τα υπόλοιπα θα τα πω στη δευτερολογία μου- είναι η εξής:
Κύριε Υπουργέ, η εκκαθάριση πρέπει να γίνει.
Πρέπει να γίνει εκκαθάριση.
Εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα 235 εκατομμύρια δεν πρόκειται να τα δει η Αγροτική Τράπεζα στον αιώνα τον άπαντα.
Οφείλει, όμως, να γίνει εκκαθάριση των τελευταίων είκοσι ετών των χρημάτων που πήγαν στα κόμματα και των δανείων που πήραν τα κόμματα, κόμματα, τα οποία υπήρχαν και έχουν πάψει να υπάρχουν.
Τι έγινε με τα δάνειά τους;
Η Κυβέρνηση έχει υποχρέωση να απαντήσει.
Έμειναν τα δάνεια ανεξόφλητα;
Χάθηκαν τα δάνεια;
Τι έγινε;
Πώς προτίθενται η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία να ξεπληρώσουν αυτά τα δάνεια;
Τι εγγυήσεις έχουν δώσει;
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και της Αριστεράς, καλά είναι τα μεγάλα λόγια, με το παράδειγμα θα πειστεί όμως ο κόσμος.
Και το παράδειγμα είναι έλεγχος, εκκαθάριση και δέσμευση των κομμάτων για επιστροφή των χρημάτων, που τελικώς ένα είναι βέβαιο.
Δεν μπορεί και δεν πρέπει να τα πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου