Χωρίς φυσικά να θέλω να το δικαιολογήσω, αλλά ο Άκ. Τσοχατζόπουλος άρχισε να βάζει βαθιά το χέρι στο μέλι αφού πρώτα ήταν υπουργός επί δύο δεκαετίες και είχε χάσει πλέον το τρένο τής πρωθυπουργίας. Ο Κ. Μητσοτάκης πάλι έχει πετύχει το ακατόρθωτο, να είναι μπλεγμένος δηλαδή σε σκάνδαλα- από αυτό της Siemens έως τα θαλασσοδάνεια του "Κήρυκα Χανίων" και τη Novartis- ενώ έχει διατελέσει υπουργός για μικρό χρονικό διάστημα και δεν έχει γίνει πρωθυπουργός. Δεν είναι λογικό, επομένως, να αναρωτιέμαι πόσα θα φάει ακόμα αν τυχόν εγκατασταθεί στο Μαξίμου;...
Γράφει ο Γιάννης Συμεωνίδης
Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, γι' αυτό και θα πρέπει όχι μόνο η οικογένεια Μητσοτάκη με την αμύθητη περιουσία της, αλλά κι όλοι οι υπόλοιποι πλούσιοι πολιτικοί να μας εξηγήσουν πώς ακριβώς τα κονόμησαν, δίχως να κρύβονται πίσω από νομικισμούς και δήθεν απόρρητα προσωπικά δεδομένα. Δεν είναι δυνατό ο μεροκαματιάρης να μην κοιμάται τα βράδια από την αγωνία για το πώς θα βγάλει τον επιούσιο την επομένη και κάποιοι οι οποίοι υποτίθεται πως υπηρετούν υψηλό δημόσιο λειτούργημα να μην μπαίνουν στον κόπο να βγάλουν έστω και μια δήλωση γεμάτη ψέματα για το πώς βρέθηκαν να τρώνε αστακομακαρονάδες ως κολλητά φιλαράκια με ανθρώπους που λάδωναν αβέρτα όπως ο Μ. Χριστοφοράκος κι ο Κ. Φρουζής...
Αν το ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι διεφθαρμένος ήταν το μοναδικό του σοβαρό μειονέκτημα, τότε μπορεί και να το παράκαμπτα. "Δεν πειράζει και να κλέβει ο Κυριάκος, αφού είναι σπουδαίος μεταρρυθμιστής, πολέμιος του μικροκομματισμού και του λαϊκισμού, καθώς κι εγγυητής των συμφερόντων των μικρομεσαίων", θα έλεγα και θα το εννοούσα, ακόμα κι αν η εντιμότητα θα έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο ενασχόλησης με την πολιτική κι οδηγός για την άσκησή της. Μόνο που ο πρόεδρος της ΝΔ είναι ακριβώς τα αντίθετα από όσα θα έπρεπε να είναι ένας ηγέτης και γι' αυτό τόσο, μα τόσο επικίνδυνος για τον τόπο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου