Ερώτηση με αυτονόητη απάντηση: πού θα εύρισκαν δουλειά οι φανατισμένοι κομματικοί δημοσιογράφοι αν υποθέσουμε ότι το άφρον κοινό που τους αποδέχεται γινόταν εχέφρον και δεν είχε ανάγκη την ημερήσια δόση κομματικού φανατισμού;
Τι θα συνέβαινε αν η ιδιότητα δημοσιογράφος-κομματάρχης θα έπαυε να «πουλάει» και να προσφέρει θέσεις εργασίας;
Σε ποια νάματα θα.. έπρεπε να βαπτιστεί ο κάθε υπηρέτης της κατευθυνόμενηςενημέρωσης αν η ανάγκη της ζωής –για να επιβιώσει δηλαδή επαγγελματικά αλλά και βιολογικά– τον οδηγούσε στον αυτοκαθαρμό που θα τον έκανε πάλι (αν ποτέ ήταν) έναν «κανονικό» δημοσιογράφο με όλες τις αρετές της ιδιότητας;
Οι οποίες είναι σεβασμός στην είδηση, στον αναγνώστη ή θεατή, αλλά κυρίως στον εαυτό του;
Βέβαια δεν είναι δύσκολο να καταλάβει ο καθένας σε ποιους, προς κάθε πλευρά, απευθύνονται τα ερωτήματα περί κομματικών δημοσιογράφων.
Ευκολάκι!
Λίγο εφημερίδα να διαβάζεις, λίγο ραδιόφωνο να ακούς, μερικές πλάγιες ματιές να ρίχνεις στην τηλεοπτική οθόνη, θα έχεις σε κάδρο τις ολοκάθαρες φωτογραφίες τους.
Άνθρωποι που έχουν κάνει την ενημέρωση προπαγάνδα είναι τόσο καμένοι (οι καημένοι) που δεν θα μπορούσαν να ξαναγίνουν ποτέ καθαρόαιμοι δημοσιογράφοι.
Πολιτικοί μπορεί να γίνουν.
Το μπορεί δηλαδή;
- από το harddog-sport
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου