Γράφει ο Δρ. Γάιος Μπάλταρ
Φαγώθηκαν με το ποιος θα σηκώνει τη σημαία στο δημοτικό. Στο Δημοτικό ρε φίλε. Παιδάκια 9 και 10 χρονών.
Βγαίνει τις προάλλες ο Πύρρος Δήμας και μιλά για την «αριστεία» και τους ηγέτες που χάνονται, ενώ κάνει σταθερά και με συνέπεια, τουμπεκί ψιλοκομμένο για όσους χάθηκαν από τις πολλαπλές ψήφους του στα μνημόνια.
Βγαίνει ο κάθε Πορτοσάλτε (και ακολουθούν σαν ξόανα οι φιλελέδες που παίρνουν γραμμή από την «Ομάδα Αλήθειας») και κάνει χιουμοράκι με το χρυσό της Στεφανίδη ότι και καλά δεν το πήρε με κλήρωση. Και ξαφνικά ψάχνονται όταν η ίδια η μητέρα της Στεφανίδη λέει ότι είναι η σημαία είναι σύμβολο του Έθνους και όχι βραβείο για «αρίστους».
Προσέξτε, δεν είναι ότι ντε και καλά τους έπιασε ο πόνος με το ποιος θα είναι σημαιοφόρος στο δημοτικό, όχι βέβαια. Αυτό που τους νοιάζει είναι να καταφέρουν να παίξουν μπάλα με τον ψυχισμό του νοικοκυραίου και το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»… αλλά με ευρώ, πόλο μπλουζάκι και Κολέγιο.
Ιδεολογικά ανερμάτιστοι άνθρωποι έχουν καταφέρει μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να διαστρέψουν κάθε έννοια του κοινωνικού φιλελευθερισμού και να μας γυρίσουν σε εποχές που μετρούσαν τις φούστες των γυναικών στον δρόμο.
Καθόλου τυχαίο που σε όλο αυτό το πανηγύρι συμμετέχει και ο σημαιοφόρος του εθνικού μαστιγώματος, ο κύριος Θεόδωρος Πάγκαλος, εγγονός του συνονόματου δικτάτορα. Ο «μαζί τα φάγαμε» αλλά εσείς θα τα πληρώσετε. Καθόλου τυχαίο που έγιναν κήρυκες υπέρ της Αριστείας ο Άδωνις και ο Βορίδης.
Προφανώς αν έχεις υπερασπιστεί επιχειρηματίες που, με δικαστική απόφαση, έφαγαν από το ελληνικό δημόσιο 200 εκατομμύρια ευρώ και τους έχεις αθωώσει, τότε γνωρίζεις πού ανήκει και η ελίτ και σε πιο σκοτεινό σοκάκι βρίσκεται η «πλέμπα»… γωνία Ηριάννας και Θεοφίλου.
Έχει πλάκα βέβαια ότι ο Άδωνις, που μας έχει γανώσει υπέρ της «Αριστείας», πήρε πτυχίο μετά από 12 χρόνια, αλλά ρε παιδιά τώρα είπαμε… άλλο εμείς άλλο εσείς.
Όχι, δεν μπορούμε να βάζουμε τον Άδωνη στην ίδια θέση με τον Πολάκη, που μπήκε ιατρική από τους πρώτους και έγινε κορυφαίος χειρουργός αντί για τηλεπλασιέ. Που ο ένας είναι κάποιος που «έθρεψε» τρωκτικά στον χώρο της υγείας ενώ ο άλλος αυτός που τα ξεσκεπάζει.
Γιατί όσο και αν έχει πλάκα να ανταπαντάς σε κάποιον με τα ίδια τα επιχειρήματα του, αυτό που προέχει είναι να μην γίνεσαι στο τέλος “αυτός”. Γιατί δεν μας ενδιαφέρει τι έκανε ο Άδωνις ως φοιτητής, ούτε καν ο Πολάκης ως γιατρός αν έσωσε ή όχι ζωές. Μας ενδιαφέρει τι λέει και τι κάνει για εμάς, τι μέρος του λόγου είναι στη δικιά μας ζωή.
Γιατί και ο Πύρρος Δήμας όσο κι αν ήξερε να σηκώνει τα βάρη, άλλο τόσο καλά ήξερε και να τα πετάει πάνω μας. Με ένα «Ναι σε όλα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου