Τις τελευταίες ημέρες γράφτηκαν πολλά για τη ζωή και την πολιτική διαδρομή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ενώ δεν έλειψαν και οι κλασικές «αγιογραφίες».
Οι γελοιογράφοι όμως θα τον θυμούνται πάντα με νοσταλγία. Του χρωστάνε πολλά, καθώς τους πρόσφερε πάντα άφθονη πρώτη ύλη για πολιτική σάτιρα. Ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’90, κατά τη σύντομη περίοδο της πρωθυπουργίας του
Λένε πως ο αποθανών δεδικαίωται. Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το βλέπω κομματάκι δύσκολο.
Ο ίδιος δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του και ένα από τα ελάχιστα προτερήματά του ήταν η ευθύτητά του.
Την ίδια ευθύτητα όμως, ευτυχώς, είχαν και οι πολιτικοί γελοιογράφοι απέναντί του. Δεν του χαρίστηκαν ποτέ και όταν χρειάστηκε, του επιτέθηκαν σκληρά.
Οι πολιτικές αποφάσεις του, ενταγμένες στο πλαίσιο ενός ασυγκράτητου αριβισμού,
το βαρίδι της αποστασίας που δεν το ξεφορτώθηκε ποτέ,
η δολοφονία Τεμπονέρα επί της πρωθυπουργίας του,
η υπόθεση Μαυρίκη και οι τηλεφωνικές υποκλοπές των πολιτικών αντιπάλων του,
οι ιδιωτικοποιήσεις που ονειρευόταν και οι λίγες που εφάρμοσε όπως αυτή στην ΕΑΣ,
το κράμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής με τις χειρότερες παραδόσεις της Ακροδεξιάς,
οι απόγονοί του και η οικογενειοκρατία που υπηρέτησε (Ντόρα Μπακογιάννη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Κώστας Μπακογιάννης κ.ά.),
η πολυπληθής αυλή του,
οι μηχανορραφίες και τα σκοτεινά του σχέδια και τόσα άλλα σε συνδυασμό με το ξεχωριστό του παρουσιαστικό, το σαρκαστικό του χαμόγελο, το ύψος του, το τικ του, η εκφορά του λόγου του, η φημολογούμενη γκαντεμιά του, η μακροζωία του κ.λπ. τον καθιέρωσαν ως έναν από τους αγαπημένους πολιτικούς.
Των γελοιογράφων και των επαγγελματιών του χιούμορ.
το βαρίδι της αποστασίας που δεν το ξεφορτώθηκε ποτέ,
η δολοφονία Τεμπονέρα επί της πρωθυπουργίας του,
η υπόθεση Μαυρίκη και οι τηλεφωνικές υποκλοπές των πολιτικών αντιπάλων του,
οι ιδιωτικοποιήσεις που ονειρευόταν και οι λίγες που εφάρμοσε όπως αυτή στην ΕΑΣ,
το κράμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής με τις χειρότερες παραδόσεις της Ακροδεξιάς,
οι απόγονοί του και η οικογενειοκρατία που υπηρέτησε (Ντόρα Μπακογιάννη, Κυριάκος Μητσοτάκης, Κώστας Μπακογιάννης κ.ά.),
η πολυπληθής αυλή του,
οι μηχανορραφίες και τα σκοτεινά του σχέδια και τόσα άλλα σε συνδυασμό με το ξεχωριστό του παρουσιαστικό, το σαρκαστικό του χαμόγελο, το ύψος του, το τικ του, η εκφορά του λόγου του, η φημολογούμενη γκαντεμιά του, η μακροζωία του κ.λπ. τον καθιέρωσαν ως έναν από τους αγαπημένους πολιτικούς.
Των γελοιογράφων και των επαγγελματιών του χιούμορ.
Η «χρυσή εποχή» του ήταν όταν ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Αργά και μεθοδικά προετοίμαζε την πολυπόθητη πρωθυπουργία του.
Το σκάνδαλο Κοσκωτά και μια σειρά άλλων μικρότερων σκανδάλων οδήγησε στο αποκαλούμενο βρόμικο ’89, στην αλήστου μνήμης κυβέρνηση Τζαννετάκη, στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου και πρωτοκλασάτων στελεχών του παραπαίοντος ΠΑΣΟΚ στο Ειδικό Δικαστήριο, στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και εν τέλει στη νίκη της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κρητικός πολιτικός ήταν πια πρωθυπουργός.
Τα σκίτσα του δεξιοτέχνη στις προσωπογραφίες πολιτικών, Βαγγέλη Παυλίδη, ήταν απολύτως αντιπροσωπευτικά: ο Κων. Μητσοτάκης με μια απόχη κυνηγά την πεταλούδα της πρωθυπουργίας και λίγο αργότερα κοιτά με το τηλεσκόπιο την ουτοπική αυτοδυναμία.
Πολιτικός του μέντορας δεν ήταν άλλος από τη Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ηταν η εποχή που ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων γελοιογράφων και δημιουργών κόμικς, ο Γιάννης Ιωάννου, είχε ολοκληρώσει τη σειρά «Ο Τρίτος Δρόμος», μια εμβληματική και τολμηρή σειρά που διήρκεσε σχεδόν οχτώ χρόνια με πρωταγωνιστή τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ (φαινόταν πως θα) ήταν πια παρελθόν και το φθαρμένο, παλιό πολιτικό σύστημα θα κατέρρεε τάχιστα.
Ο Ιωάννου εγκαινίασε τη σειρά με τον ειρωνικό τίτλο «Νέες Ιδέες» και συμπρωταγωνιστές τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Χαρίλαο Φλωράκη και φυσικά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Στο εξώφυλλο του άλμπουμ με τα έργα αυτής της περιόδου οι τέσσερις δεινόσαυροι της πολιτικής εμφανίζονται σκυθρωποί και με κουβερτούλες στα πόδια στην είσοδο του Οίκου Ευγηρίας «Οι Νέες Ιδέες».
Ο Μητσοτάκης του Ιωάννου φέρει πάντα το γνωστό πέταγμα του ώμου με την εύγλωττη ονοματοποιία «τικ» ακόμα και όταν στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή ομολογεί ότι το μόνο πρόγραμμά του είναι πώς θα πάρει τα λεφτά των φορολογούμενων, ενώ με τον διαχρονικό κυνισμό του παρουσιάζει τον νέο εκλογικό νόμο του υπό τη μορφή των κλασικών τραμπούκων της Δεξιάς, των Κένταυρων και των Ρέιντζερς που τότε «μεγαλουργούσαν».
Το επόμενο βιβλίο του Ιωάννου όμως ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στον τότε πρωθυπουργό.
Υπό τον τίτλο «Το Μαύρο Πρόβατο», ο Μητσοτάκης κατάφερε να γίνει και αυτός, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, ένας σταρ των κόμικς όπως ο αιώνιος εχθρός του Ανδρέας Παπανδρέου.
Την ίδια εποχή ο Ανδρέας Πετρουλάκης κυκλοφόρησε τρία ολόκληρα βιβλία με τον Μητσοτάκη στο εξώφυλλο και κεντρικό πρόσωπο στην πλειονότητα των γελοιογραφιών του, μεταμορφωμένο άλλοτε σε καουμπόη, άλλοτε σε χούλιγκαν, άλλοτε σε τροχονόμο και άλλοτε σε χασάπη.
Σε πολλούς ρόλους τον είχε σχεδιάσει και ο Στάθης από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, τότε που εποφθαλμιούσε την αρχηγία της Ν.Δ. επί προεδρίας του Ευάγγελου Αβέρωφ.
Ο Μητσοτάκης του Στάθη έφτασε να γίνει μέχρι και ομιλούσα –α λα Αμλετ– κομμένη κεφαλή που όπως πάντα χαμογελάει αναίτια, ακόμα και όταν είναι αλυσοδεμένος εθελοντικά και δουλικά στην ΕΟΚ.
Αυτό το αταίριαστο γέλιο, που έχει «δανείσει» και στην κόρη του, ήταν και το σήμα κατατεθέν του.
Γιατί όταν γελούσε ακόμα και κατά την πιο δυσάρεστη δήλωση ή ανακοίνωση, σου δημιουργούσε την εντύπωση ότι ή είναι χαιρέκακος και εκδικητικός ή πάσχει από αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας.
Αντίστοιχη αδυναμία με αυτήν είχε και στο να καταλάβει ότι οι πολιτικές μέρες του ήταν μετρημένες πριν από την ολοκλήρωση της πρωθυπουργίας του, όπως εύστοχα επισημαίνει η γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή με τον Μητσοτάκη να βουτά ολόκληρος μέσα στη «γαβάθα».
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε και έδινε μόνο, αραιά και πού, συνεντεύξεις και χρησμούς.
Τα λιγοστά σκίτσα που παρουσιάζουμε -από τα αμέτρητα που τον περιέλαβαν τα τελευταία πενήντα χρόνια- ας γίνουν αφορμή για να θυμηθούμε.
Ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης;
Ποιος είναι ο γιος του;
Ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός;
Και πόσο «ικανός» θα αποδειχτεί να κρατά σε εγρήγορση τα γελοιογραφικά αντανακλαστικά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου