«Εκείνοι που ξεχωρίζουν την πολιτική από την ηθική, ποτέ δεν θα καταλάβουν ούτε τη μία ούτε την άλλη» (Απολλώνιος ο Ρόδιος, 296-215 π.Χ.).
Κάποτε ένας ταλαίπωρος προσέφυγε στον Ταλεϋράνδο να ζητήσει βοήθεια και του είπε: «Βοηθήστε με εξοχότατε γιατί καταστρέφομαι, και θα σας δώσω 1.000 φράγκα, και δεν θα το πω σε κανένα». Τότε ο Ταλεϋράνδος σκέφθηκε και απάντησε: «Κάνε τα φράγκα 10.000 και πες το σε όποιον θέλεις». Αυτό το αναφέρω ώστε εκ προοιμίου να καταδειχθεί πώς και από ποιους διαφθείρεται ένας λαός, δηλαδή αποκλειστικά βεβαίως και πάντοτε από τους κυβερνώντες του, τους Μανδαρίνους της εξουσίας, που έχουν τη βεβαιότητα ότι ή θα κυβερνούν οι ίδιοι ισοβίως ή θα τους διαδεχθούν «φίλοι» τους, οπότε «ψύλλος στ’ άχυρα».
Η χώρα μας, δυστυχώς, κυβερνήθηκε για δεκαετίες από ένα πολιτικό προσωπικό, που από τα σπλάχνα του ξεπηδούσε κάθε τόσο και ένα σκάνδαλο. Κοσκωτάς, Τσοχαντζόπουλος, Τσουκάτος, Μαντέλης, Siemens, δομημένα ομόλογα, εξοπλιστικές μίζες, θαλασσοδάνεια κομμάτων και ΜΜΕ και διαπλοκή τους με το τραπεζικό σύστημα (το πόρισμα της Εξεταστικής ήδη ερευνάται από τη Δικαιοσύνη, οπότε...), Κήρυκας Χανίων, τα εξαφανισμένα «πόθεν έσχες» και το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι της οικογένειας Μητσοτάκη, οι «δουλειές» του Παπασταύρου (για τον οποίο ο Α. Σαμαράς είπε το αμίμητο: «μακάρι να είχαμε και δέκα Παπασταύρους»!!!!!) και τελευταία έσκασε το σκάνδαλο της Novartis, για το οποίο κακές γλώσσες μιλάνε για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της νεότερης ιστορίας της χώρας.
Και όλα αυτά τα σκάνδαλα εκπορεύτηκαν από την πολιτική πρακτική των πρώην δύο μεγάλων κομμάτων (το πάρτι τους το χάλασε δυστυχώς γι' αυτούς μία πολιτική δύναμη, ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα κάνει τα πάντα ώστε όλα τα λερωμένα τους να έρθουν στο φως), η οποία πρακτική αποτέλεσε κηλίδα για το πολιτικό σύστημα, που απαξιώθηκε στο σύνολό του στη συνείδηση της κοινωνίας.
Την ευθύνη για την κηλίδα αυτή την έχουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ οι τότε κυβερνώντες, οι οποίοι αν δεν οργάνωσαν, ανέχθηκαν παράνομες πράξεις και παραλείψεις κρατικών Μανδαρίνων που η ουρά τους έφθανε μέχρι τα υπουργεία και τους υπουργούς.
Ασφαλώς αναφέρομαι και στην περίπτωση του Γιάννου Παπαντωνίου, για τον οποίο έφθασαν στη Βουλή έξι (6) ποινικές δικογραφίες που αφορούν «μίζες» για τα εξοπλιστικά. Πάλι δυστυχώς για τα εξοπλιστικά, για τα οποία οι μίζες δεν έχουν τελειωμό. Από μελέτες έχει υπολογιστεί ότι η διαφθορά στο χώρο των εξοπλιστικών και στο χώρο της υγείας (όπου τα πάρτι δεν είχαν τέλος για δεκαετίες) αρκούσαν για να προκαλέσουν αιτιωδώς την χρεοκοπία της χώρας. Και τελικά η αλήθεια είναι ότι το κατάφεραν.
Σημειώνεται εμφατικά ότι ο Τσοχαντζόπουλος καταδικάστηκε για μίζες για την περίοδο 1996-2001. Και νομίζαμε ότι «τελειώσαμε» με τις μίζες των εξοπλιστικών. Δυστυχώς λάθος!!! Έξι (6) νέες ποινικές δικογραφίες για τον Γιάννο Παπαντωνίου για τα αδικήματα της απιστίας (που έχει παραγραφεί) και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα (ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που είναι διαρκές και δεν παραγράφεται) που αφορούν την περίοδο 2001-2006, που ήρθαν στη Βουλή και που ήδη έχει κατατεθεί πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, με αρμοδιότητες Εισαγγελέα και Ανακριτή, και δεν μένει άλλο παρά η συγκρότησή της για να διερευνήσει τις αποδιδόμενες παράνομες πράξεις του Γιάννου Παπαντωνίου.
Έτσι συμπληρώνεται το παζλ, αφού από το 1996 μέχρι και το 2006 έχουμε μίζες, μίζες και πάλι μίζες για τα εξοπλιστικά συστήματα. O Έλληνας πολίτης, την ώρα που ασφυκτικά και υποφέρει από την οικονονιμή στενότητα και ανέχεια, έχει ζαλιστεί με τα σκάνδαλα και την διασπάθιση δημόσιου χρήματος, που συνολικά φθάνουν σε δεκάδες δισ., ενώ το κράτος αγωνιά για μερικά δισ. για να κλείσει τρύπες, τρύπες αδυσώπητες που φθάνουν στο άπειρο.
Αποτέλεσμα οι πολίτες να εξοργίζονται γιατί η χώρα κατέρρευσε, γιατί χρεοκόπησε, γιατί η αξιοπιστία και η εκτίμηση της κοινωνίας προς το πολιτικό σύστημα έχει φθάσει το ναδίρ, γιατί πλέον η ρεμούλα, διαφθορά, διαπλοκή, η μίζα, η συναλλαγή των Μανδαρίνων έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση, αλλά και στη νομική και θεσμική μνήμη.
Όλα αυτά τα στοιχεία έστρεψαν τους ανθρώπους στον ατομικισμό και επέτρεψαν την παράκαμψη του νόμου αντί της αλλαγής του, δηλαδή τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, το πελατειακό κράτος, την επικράτηση του οικογενειακού (τρεις οικογένειες κυβερνάν την Ελλάδα 60 χρόνια συνεχώς και αδιαλείπτως), κομματικού και συντεχνιακού συμφέροντος. Δηλαδή επέβαλαν την επικράτηση και κυριαρχία του ιδίου συμφέροντος, την ιδιοτέλεια, την ιδιοποίηση του δημόσιου αγαθού, την ιδιώτευση, την αδιαφορία και την απάθεια για το κοινό αγαθό.
Αυτό με τη σειρά του συστέλλει τις δυνατότητες του ατόμου και της κοινωνίας σε κάτι το περιορισμένο και μικρό, περιορίζει τους ορίζοντες και τα οράματα σε κάτι το ελάχιστο, το ασήμαντο, τον «ελάχιστο εαυτό» (όπως αναφέρει ο Cristopher Lash).
Κύριοι και αποκλειστικοί υπεύθυνοι για τον ξεπεσμό αυτό ασφαλώς είναι οι ταγοί πάσης φύσεως, με έμφαση στους τότε κυβερνώντες (φανερούς και κρυφούς), οι οποίοι τα τελευταία χρόνια μετέβαλαν το κράτος, τους θεσμούς και της προμήθειές τους σε μέσα ασύστολου παράνομου πλουτισμού, γρήγορου και χωρίς κανένα κεφάλαιο πλουτισμού. Οι πολιτικοί, οικονομικοί, εκπαιδευτικοί μας ταγοί έδωσαν το «σύνθημα» και καθοδήγησαν τους πάντες στη λαφυραγώγηση του κράτους και των δημόσιων αγαθών.
Και σήμερα οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που προκάλεσαν τόση και τέτοια καταστροφή, πόνο, απόγνωση, απαξίωση, ευτέλεια και αποστροφή μας κουνούν το δάκτυλο και αξιώνουν να «ξανασώσουν» τη χώρα.
Την τελευταία λέξη θα την έχει, όταν έρθει η ώρα, ο ελληνικός λαός. Δικαίωμά του να απαλλαγεί δια παντός από τη μήτρα της διαφθοράς ή να πέσει στο χωρίς πάτο πηγάδι της. Ας θέσουμε ως κατακλείδα αυτό που είπε ο Λάκης Λαζόπουλος: «Το ΠΑΣΟΚ είχε μπουφέ και έτρωγαν πολλοί, η ΝΔ έχει ροτόντα και τρώνε μόνο οι εκλεκτοί».
Όμως κάποτε έρχεται η ώρα της Νέμεσης για ΟΛΟΥΣ. Ευτυχώς.
Ο Σπύρος Ε. Λάππας είναι βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ν. Καρδίτσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου