Φοβούνται και φωνάζουν Δεν είναι χαμένοι στη... μετάφραση.

https://left.gr/news/fovoyntai-kai-fonazoyn

Ξεπερνώντας κάθε έννοια πολιτικού μέτρου και επιδεικνύοντας πλήρη ανευθυνότητα, η... τρικομματική αξιωματική αντιπολίτευση εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά της Δικαιοσύνης μιλώντας για “εκτροπή” και “συναλλαγή”.

Φυσικά, όταν το μέτρο για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ είναι οι αραχνιασμένες υποθέσεις, τότε μια Δικαιοσύνη που μπορεί πλέον να ανασάνει και να ελέγξει, να διερευνήσει και να οδηγήσει στο εδώλιο, αν βρεθούν στοιχεία, μια σειρά σημαντικές υποθέσεις που ταλανίζουν τη δημόσια ζωή του τόπου συνιστά, κατά τα λεγόμενά τους, εκτροπή!

Και όντως είναι εύλογο για τον Κ. Μητσοτάκη και τους συνοδοιπόρους του, στο ΠΑΣΟΚ και στο Ποτάμι, να μην θέλουν να χαθεί το παραθεσμικό σύστημα της διαπλοκής που βιώσαμε όλοι τις τελευταίες δεκαετίες.

Όμως ένα τέτοιο σύστημα εξουσίας, για να διατηρηθεί, χρειάζεται, πέρα από τη συνολική πολιτική κάλυψη, επικοινωνιακή ασυλία, επιχειρηματική ισχύ και αναχώματα προστασίας προκειμένου να μην αποκαλυφθούν οι ανομίες του.

Επί μακρόν αυτό το σύστημα τα είχε όλα και μεσουρανούσε ερήμην και εις βάρος των πολιτών.

Το όλο φάσμα της συσκότισης, που ήταν ο βασικός μοχλός της ατιμωρησίας και άρα επιβίωσης του συστήματος, περνούσε μέσα από εξεταστικές επιτροπές της Βουλής, οι οποίες δεν κατάφερναν να εντοπίσουν στοιχεία διότι οι “ξένοι” και οι “τράπεζες”, όπως υποστήριζαν κατά καιρούς, δεν ήταν “πρόθυμοι” να δώσουν στοιχεία λόγω διεθνών συμβάσεων και ζητημάτων δήθεν προσωπικών δεδομένων.

Επτά χρόνια πριν περάσει το κατώφλι της φυλακής ο Ά. Τσοχατζόπουλος έδινε “συγχαρητήρια στους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ που συνέβαλαν με συνέπεια να αποκαλυφθεί η αλήθεια στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων” στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής.

Τα στικάκια της λίστας Λαγκάρντ αράχνιαζαν στα προσωπικά αρχεία κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδινε οδηγίες στο προξενείο του Ντίσελντορφ να μην παραλάβει λίστες με φοροφυγάδες.

Για να θωρακιστεί τελείως το πλέγμα της ατιμωρησίας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. διαχρονικά αποδομούσαν το σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Χωρίς μέσα και χωρίς ανθρώπους, ακόμη και οι καλύτεροι δικαστές δεν μπορούν να ερευνήσουν ή να επισπεύσουν μια τεράστια δικογραφία.

Η αρχειοθέτηση και η παραγραφή γίνονταν ο κανόνας που επισφράγισε τον κύκλο της αναγέννησης του ίδιου του συστήματος διαπλοκής.

Φυσικά, όπως σε όλους τους χώρους, έτσι και στη Δικαιοσύνη υπήρχαν και οι “πρόθυμοι”, οι “παναθηναϊκάκηδες” και οι "ξεχασιάρηδες”.

Τώρα πια είναι ξεκάθαρο ότι πίσω από τη Ν.Δ., που φωνάζει για τη Δικαιοσύνη, το διακύβευμα είναι άλλο.

Δεν είναι χαμένοι στη... μετάφραση. Φοβούνται, γι' αυτό φωνάζουν.