Θεσμικά χούγια- του Θανάση Καρτερού

http://thefaq.gr/thesmika-chougia-tou-thanasi-karterou/

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί, λέει ένα παλιό τραγούδι. Εγώ εδώ κι εσύ εκεί, διαπιστώνει ο στιχουργός. Και έρχονται στον νου οι στίχοι με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό -στην εποχή του Κυριάκου της Ν.Δ.- με τους θεσμούς. Εμείς, οι αριστεροί, οι θεσμομάχοι να πούμε, να υπερασπιζόμαστε τα ιερά και τα όσια της αστικής δημοκρατίας. Κι αυτοί, οι θεσμολάτρες να πούμε, να μην αφήνουν λίθο επί λίθου από τους θεσμούς, που οι προγονοί τους και οι ίδιοι ύμνησαν και λάτρεψαν, ως ποιητές ορατών τε πάντων κι αοράτων.

Δικαιοσύνη, Αστυνομία, Ανεξάρτητες Αρχές, Προεδρία και λοιπά ήταν ο φρυγικός σκούφος της Δεξιάς, που τώρα έγινε κλοτσοσκούφι της. Η Δικαιοσύνη συναλλάσσεται με τον Τσίπρα, ανατριχιάζουν. Η Αστυνομία κατάντησε γιουσουφάκι του Τόσκα, ψεκάζουν. Η συνταγματική υποχρέωση του ΕΣΡ θα εκπληρωθεί όταν ο Παππάς φιλήσει τη δεξιά του Βαρδινογιάννη, δηλώνουν. Και η Προεδρία είναι… παράγκα, καταγγέλλουν. Λίθο επί λίθο δεν αφήνουν. Μια Τσατάνη την ημέρα το Σύνταγμα το κάνει πέρα.

Αλλά δεν πρέπει να ξενίζει το πράγμα. Το χούι το έχουν. Καθένας και την ιστορία του σ’ αυτόν τον τόπο. Στα δύσκολα χρόνια, ας πούμε, μετά τον εμφύλιο -αγώνες για τη Δημοκρατία και βρώμικο ψωμί, για τους από ‘δω, ενώ οι από ‘κει την είχαν κάνει τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της κουρελού. Για να μη θυμηθούμε τι έγινε με τους θεσμούς όταν το πάνω χέρι πήρε με τα θεσμικά τανκς η Δεξιά της Δεξιάς -οι πολιτικοί πατέρες του Βορίδη και του Άδωνι- που έκαναν θεσμό τον Παττακό και Σύνταγμα τη Δέσποινα Παπαδοπούλου.

Μια σταθερή αρχή διέπει τη στάση τους απέναντι στους θεσμούς. Όταν τους ελέγχουν αυτοί, όλα μέλι γάλα και κέρδη μεγάλα. Όταν όμως στα πάνω δώματα της Δημοκρατίας και των θεσμών τρυπώσουν ανθέλληνες, αντιθεσμικοί, αντίπαλοι και αντιφρονούντες εν γένει, τότε τους παίρνει και τους σηκώνει και τους θεσμούς. Τότε το ΠΑΣΟΚ γίνεται χούντα και ο ΣΥΡΙΖΑ Βόρεια Κορέα. Άρα έχουν το δικαίωμα οι δεξιοί να πηδάνε θεσμούς και ανθρώπους. Εν ονόματι της υπεράσπισης των θεσμών, πάντα.

Ας μην είμαστε υπερβολικοί, όμως. Δεν κόβουν και κεφάλια όπως κάποτε οι πρόγονοί τους. Από τους θεσμικούς της τραγωδίας, στους θεσμικούς της φάρσας, ένας Κυριάκος δρόμος. Πάλι…

δημοσεύτηκε στην avgi.gr