Η Βούλα, η Χρυσή Αυγή, το μετάλλιο και τα βουντού

http://atexnos.gr/%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1-%CE%B7-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE-%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%AE-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1/

Σχολιάζει ο Ηρακλής Κακαβάνης //

Κυρίαρχο θέμα τις προηγούμενες μέρες η συμμετοχή της Βούλας Παπαχρήστου στον τελικό του μήκους στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο, και πιθανό μετάλλιο της. «Πόλεμος» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βουντού, κατάρες…

Να έχουν άδικο; Δεν ξέρω πώς μπορείς να ταυτιστείς ή έστω να υποστηρίξεις έναν αθλητή που η Χρυσή Αυγή τον έχει κάνει σύμβολο. Και η ίδια, με ό,τι έχει προηγηθεί, να το επιτρέπει. Να μην το ξεκόβει.

Τι σχέση μπορεί να έχει η αγέλη των μισανθρώπων με την κοινωνία του ανθρωπισμού. Ο φασισμός είναι εχθρός του ανθρώπου, πώς να δεχτείς ένα αθλητή που γίνεται πρέσβης, σύμβολο του μισανθρωπισμού.

Αθλητισμός δεν είναι ψηλότερα, μακρύτερα, γρηγορότερα, δυνατότερα… Στον αθλητισμό δεν αποδεικνύω ότι είμαι καλύτερος από τον άλλον. Πολύ περισσότερο δεν είμαι ανώτερος.  Ένα μετάλλιο, μια διάκριση σε κάνει  πρέσβη της φιλίας, της αλληλεγγύης.

Και είναι άσχετο ότι  στο συγκεκριμένο αθλητικό πλαίσιο καλλιεργείται ο ανταγωνισμός, το αίσθημα της ανωτερότητας, ο εθνικισμός και η εθνική υπεροψία;

Δυστυχώς η συγκεκριμένη αθλήτρια είχε αρκετές ευκαιρίες να κάνει το άλμα από την αγέλη των μισανθρώπων στην κοινωνία των ανθρώπων.

Και αν γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι για να απευθυνθούμε στους ιθύνοντες του αθλητισμού και να τους υπενθυμίσουμε ότι το ζητούμενο δεν είναι τα μετάλλιο, κάποια πράγματα είναι σημαντικότερα από τα μετάλλια.
Αυτά τα παιδιά γίνονται πρότυπα, σύμβολα.