Η ευκολία με την οποία οι δημοσιογράφοι της Καθημερινής βαπτίζουν φασιστικό οτιδήποτε δεν ταιριάζει στην ιδεολογία τους ή την αισθητική τους θα ήταν απλώς για γέλια. Αλλά, τελικά, γίνεται επικίνδυνο.
Συνήθως, για να μην πω πάντα, όταν διαβάζω τα κείμενα του Νίκου Βατόπουλου για την Αθήνα γελάω. Αν κυκλοφορείς στην πόλη και ιδίως στο κέντρο της νιώθεις σαν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος να κάνει το ρεπορτάζ του από το γραφείο του. Η αστική του ματιά περιορίζεται μέχρι το Ζόναρς και τη Βαλαωρίτου και όταν ανακαλύπτει άλλες περιοχές, πιο underground ή συνοικίες χτυπημένες από την οικονομική κρίση, μένει έκπληκτος καταλήγοντας σε φαιδρά συμπεράσματα περί... ασυνέχειας της πόλης.
Ξεπερνάει ακόμα και το συνάδελφό του στην ίδια εφημερίδα Δημήτρη Ρηγόπουλο, εκ των πρωτεργατών, παλιότερα, του πιο Δελφινάριο-κινήματος της πόλης, των Atenistas - στο τελευταίο τεύχος του Lifo τον ενοχλούν τα μηχανάκια στη Βουκουρεστίου.
O Νίκος Βατόπουλος λοιπόν ανακάλυψε το Σάββατο, στην Καθημερινή, τα Εξάρχεια.
Και το περιγράφει ως ένα «αυτοδιοικούμενο καθεστώς παραβατικότητας». Και όχι μόνο αυτό, αλλά διακρίνει και φασιστικές ρίζες στο σχηματισμό του.
«Η αυτόκλητη "δημοκρατία" των Εξαρχείων έχει προ πολλών ετών αποκλίνει από την κατηγορία μιας εναλλακτικής και μποέμ γειτονιάς και έχει με φασιστικές μεθόδους καταληφθεί από αντικοινωνικές ομάδες» γράφει. Όσοι συχνάζουν ή κατοικούν στα Εξάρχεια γνωρίζουν πόσο γελοιότητες είναι τα παραπάνω. Όσο για τη φτώχεια σε περιοχές προς τη Λιοσίων, το Πεδίον του Αρεως, το Σταθμό Λαρίσης και το Μεταξουργείο, ο Νίκος Βατόπουλος θεωρεί πως «αποτελούν τεράστια χάσματα στην αστική συνέχεια, που συμβάλλουν στην κοινωνική ανισότητα και στη διακοπή της λειτουργίας της πόλης».
Ξέρετε, άλλοι μπορούν να θεωρούν τέχνη τα μικρά θέατρα στα Εξάρχεια και το Μεταξουργείο και άλλοι αποκλειστικά και μόνο τη Λυρική Σκηνή στο Ίδρυμα Νιάρχου.
Τα Εξάρχεια είναι μια αθηναϊκή γκρίζα ζώνη σημειώνει ο δημοσιογράφος της Καθημερινής, αν πάτε όμως στα γραφεία της εφημερίδας στο Φάληρο, θα αντικρίσετε όχι γκρίζα αλλά μία πραγματικά μαύρη, πολεμική, ζώνη. Μόνο ελεύθεροι σκοπευτές δεν υπάρχουν (μάλλον δηλαδή, δεν παίρνω και όρκο).
Διαθέτουν ιδιωτική ασφάλεια, κάμερες, τείχη σαν εκείνα που υψώνονται στην Ευρώπη για τους πρόσφυγες, κάγκελα και (ηλεκτροφόρα;) σύρματα.
Σαν φυλακισμένοι μοιάζουν.
«Τα Εξάρχεια έχουν αποσχιστεί από την πόλη» γράφει ο Βατόπουλος. Ενώ η Καθημερινή, ο Σκάι και οι περισσότεροι από τους δημοσιογράφους τους, αποτελούν μέρος της, έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου