http://www.efsyn.gr/?p=178250
Το προηγούμενο Σάββατο 22 Φεβρουαρίου σημειώθηκε ένα παγκόσμιο ρεκόρ στο επίπεδο της διεθνούς πολιτικής. Κατέρρευσε παταγωδώς (στην κυριολεξία) η συμφωνία που είχαν υπογράψει στο Κίεβο ο πρόεδρος Γιανουκόβιτς και η αντιπολίτευση της Ουκρανίας, μόλις την προηγούμενη ημέρα, με την προβληθείσα «θορυβωδώς» μεσολάβηση της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Πολωνίας. Η «συμφωνία» δεν κράτησε ούτε 12 ώρες, παρότι χαιρετίστηκε έντονα από τη Δύση (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ενωση, χώρες της Ευρώπης κ.λπ.).
Αν οι υπουργοί Εξωτερικών των τριών ευρωπαϊκών χωρών ενήργησαν για λογαριασμό της Ε.Ε., τότε η κατάρρευση της συμφωνίας αντανακλά και το μέγεθος της αξιοπιστίας της Ενωσης.
Αν ενήργησαν μόνο για τις χώρες τους, ισχύει επίσης η αντανάκλαση για την αξιοπιστία.
Ούτως ή άλλως πάντως σημειώνεται η ηχηρή απουσία της Ελλάδας ως προεδρεύουσας χώρας στην Ε.Ε., τη στιγμή μάλιστα που το ζήτημα αφορά χώρα της Ευρώπης και προσφέρεται για να δείξει η ελληνική κυβέρνηση ότι παίζει (ή έστω μπορεί να παίξει) ρόλο, έχοντας λόγο και πρόταση για πολιτική λύση. Εχει όμως λόγο τέτοιο;
Δεν φάνηκε.
Ή έδειξε πόσο αδύνατη είναι να κινηθεί σε προνομιακό χώρο που της προσφέρεται ή την παρέκαμψαν οι εταίροι της. Και προτίμησε ο (προεδρεύων υποτίθεται) υπουργός Εξωτερικών Ευάγγ. Βενιζέλος να ταξιδέψει στα Σκόπια και μετά στη Βουδαπέστη, αντί να πάει δικαιωματικά στο Κίεβο.
Παράλληλα δεν ακούστηκε καν ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς να ζητεί έστω κάποια συνεννόηση με τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των 28. Κατά τα άλλα, μας μένουν τα «πανηγύρια» για την ανάληψη της προεδρίας.
Φαίνεται όμως ότι και η Ε.Ε. αδυνατεί να παρέμβει με ενιαία πολιτική και ενιαίο λόγο. Κι έτσι ενεργούν κατά μόνας οι λεγόμενοι μεγάλοι ή οι γείτονες.
Ωστόσο και εδώ σημειολογικά παρατηρείται ότι, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας έκανε τις δηλώσεις μετά τη συμφωνία στα γερμανικά, ο Πολωνός ομόλογός του μίλησε σε άπταιστα αμερικανικά.
Ο Γάλλος υπουργός δεν ακούστηκε…
Η κατάρρευση της συμφωνίας και οι ραγδαίες εξελίξεις αποκάλυψαν ότι αυτή η «συμφωνία» ήταν μάλλον προπέτασμα καπνού και οι μετέπειτα αποφάσεις ήταν προειλημμένες. Το εκφράζει η αποδοχή που είχαν από τη Δύση τόσο η εκπαραθύρωση του προέδρου της Ουκρανίας όσο και η καθαρά φιλοδυτική διάδοχη διακυβέρνηση της χώρας.
Ενώ ομνύουν στη δημοκρατία, τη λειτουργία της και τους θεσμούς, αυτές οι δυνάμεις φαίνεται ότι αδιαφόρησαν για τον τρόπο που έγιναν οι «αλλαγές» στην Ουκρανία. Ισως πιο κοντά στα πράγματα να είναι όχι η αδιαφορία αλλά η ανοχή, αν όχι η οδηγία, η καθοδήγηση, η κάλυψη, η προτροπή δυνάμεων της Δύσης.
Επιπλέον η Δύση, με τις ΗΠΑ, την Ε.Ε., την Ιαπωνία, τον Καναδά και την Τουρκία, αλλά και την Κίνα όπως αναφέρουν παράγοντες της Ε.Ε., σπεύδει για οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία.
Μιλούν μάλιστα για «γενναιόδωρο» πακέτο βοήθειας και μέσω του ΔΝΤ, χωρίς όμως να αναφέρονται όροι και υποχρεώσεις της Ουκρανίας.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι πρωταγωνιστικό ρόλο τόσο στη στήριξη της νέας κατάστασης όσο και στην «προσφερόμενη βοήθεια» παίζουν η Πολωνία, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Τουρκία και, φυσικά, οι ΗΠΑ.
Η Γερμανία, εκτός από την άμεση σχέση στα ενεργειακά (αέριο κ.λπ.) που έχει με τη Ρωσία, ενδιαφέρεται και η ίδια για τη συμμετοχή στον τρόπο παροχής και διέλευσης του αερίου προς την Ευρώπη.
Η Πολωνία, γειτόνισσα, με μακροχρόνιες «ανησυχίες» προς τα ανατολικά της και με δεσμούς με τις ΗΠΑ, προβάλλει «προνομιακά» το ενδιαφέρον της.
Η Τουρκία, παίζοντας το παιχνίδι της ανερχόμενης δύναμης και μέσα στα δικά της προβλήματα, που φανερώνονται καθώς τα «πόδια» στα οποία στηρίζεται είναι μάλλον πήλινα, θέλει «να δείξει ανάστημα».
Για το ενδιαφέρον του Καναδά δεν μπορεί να είναι άσχετο το γεγονός ότι έχουν αναπτυχθεί και δραστηριοποιηθεί στο έδαφός του οργανώσεις Ουκρανών, ναζιστικές, ακροδεξιές, από τον καιρό της ναζιστικής εισβολής στην Ουκρανία, οι οποίες κατέληξαν στη Βόρεια Αμερική.
Και καιρό τώρα συντρέχουν στην ανάπτυξη των νεοναζί και ακροδεξιών τα τελευταία χρόνια, που έδρασαν και πρωταγωνίστησαν στις αιματηρές διαδηλώσεις και στις δολοφονίες πολιτών και αστυνομικών στο Κίεβο και εξακολουθούν να δρουν.
Η Κίνα φαίνεται ότι δεν παραλείπει να δηλώνει την παρουσία της όπου δίδεται ευκαιρία. Μόνη της ή σε συνεννόηση με τη Ρωσία;
Το ζήτημα της δράσης των ναζί και των ακροδεξιών στην Ουκρανία δεσπόζει και, κυρίως τώρα, το αποσιωπούν τα δυτικά ΜΜΕ και οι δυτικές κυβερνήσεις.
Τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι στα δυτικά της χώρας έχουν αναπτυχθεί στρατόπεδα εκπαίδευσης ναζιστικών οργανώσεων.
Στην κατάληψη του υπουργείου Δικαιοσύνης ο επικεφαλής συγκρούστηκε με άλλους ομοϊδεάτες ναζί, έφυγε και, επειδή ήταν καταζητούμενος, πήγε στο Λονδίνο…
Τα ίδια ρεπορτάζ αναφέρουν σχέσεις συνεργασίας ναζιστικών οργανώσεων ακόμα και με τον προηγούμενο φιλελεύθερο υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, ενώ μεταδίδεται και για σχέσεις τους με τους εδώ της Χρυσής Αυγής.
Εχει αποκαλυφθεί επίσης η ανάμειξη της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Κίεβο στη δράση των ναζί, με τον πρώτο γραμματέα της πρεσβείας και τον «καταληψία» του υπουργείου Δικαιοσύνης, ενώ τώρα με την «αλλαγή» έχουν σιγήσει όλα τα σχετικά με τη δράση των ακροδεξιών.
Βεβαίως δεν ήταν η ιδανική κατάσταση δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος. Βεβαίως ο πρόεδρος Γιανουκόβιτς βαρύνεται.
Βεβαίως ο Πούτιν και η Ρωσία έχουν τις δικές τους προτεραιότητες και φροντίζουν να διασφαλίσουν καταστάσεις τους.
Αλλά πώς ανακαλύπτουν τα δυτικά ΜΜΕ τώρα τη διαφθορά του Γιανουκόβιτς και σκεπάζουν τη μάλλον μεγαλύτερη της Γιούλια Τιμοσένκο;
Πώς δεν λένε ότι ο «ηγέτης» της αντιπολίτευσης, πρώην πυγμάχος Κλιτσκό, ζει στο Αμβούργο; Πώς επενέβαιναν απροκάλυπτα και με ομιλίες τους στο Κίεβο κυβερνητικά στελέχη των ΗΠΑ και της Γερμανίας;
Αλλά η (κυρίως η ανατολική και η νότια) Ουκρανία έχει πλούτο.
Και η χώρα αυτή είναι «μαξιλάρι» στη Ρωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου