Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ (HASTA LA VITORIA SIEMPRE)















 Βαγγελάκης σκούπιζε με το μανίκι του τις μύξες και τα δάκρυα. 
Έκλαιγε σιωπηλά στη γωνία του προαυλίου. 
Λίγα μέτρα πιο κει ο Αντωνάκης αγόρευε με ύφος δέκα καρδιναλίων σε μια πολυπληθή παρέα και φορώντας τα γυαλιά  με το μαύρο σκελετό έμοιαζε άντρας σωστός. 

Επαναλάμβανε τις σοφίες που είχε ακούσει από τον κλα(σ)μένο συμμαθητή του, τις περνούσε για δικές του και μάζευε όλα τα βλέμματα θαυμασμού από τα δεκάχρονα κοριτσάκια και φθόνου από τα αγόρια της Ε' Δημοτικού. 

Όλοι οι μικροί μαθητές είχαν μαγευτεί από τον Αντώνη και δίπλα του, σαν σωματοφύλακας, φούσκωνε από περηφάνια ο πιστός του φίλος, ο Γαρούφαλος.
 Όλοι; 
Όχι όλοι. 

Υπήρχαν και κάποια παιδιά που δεν είχαν ξεχάσει τον σοφό-παχουλό συμμαθητή τους. Ήταν παιδιά με ευαισθησία και οξυδέρκεια πρωτόγνωρη για την ηλικία τους. 
Θα έλεγες ότι είναι πνευματικοί άνθρωποι σε σώματα δεκάχρονων. 

Πρώτη πήρε την πρωτοβουλία η Σωτούλα: 
"Δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τον Βαγγέλη μόνο του, χωρίς φιλία και αναγνώριση. 
Είναι ο καλύτερος συμμαθητής μου, ο πιο έξυπνος". 

Ο μικρός Αρίστος, αυτός που είχε πρωταγωνιστήσει και σε παλαιότερη προσπάθεια να αμφισβητηθεί ένα άλλος λαοπλάνος αναθάρρησε και πήρε το λόγο:

 "Μπράβο Σώτη. 
Έτσι είναι οι σωστοί φίλοι. 
Δε μας φτάνει ο μορφονιός, η ψωνάρα ο Αλέξης, που έχει πάρει με το μέρος του όλη την τάξη - και τα τέσσερα τμήματα - τώρα έχουμε κι αυτόν τον Καλαματιανό να το παίζει αρχηγός. Πάμε να του μιλήσουμε".

- Βαγγέλη, τι κάνεις;
- Τίποτα. Σκέφτομαι πώς θα διεξάγεται πιο αποτελεσματικά το μάθημα, τους απάντησε με αξιοπρέπεια και καινοφανή ωριμότητα.

- Βαγγέλη, ξέρουμε ότι εσύ είσαι ο αρχηγός μας. Με σένα θα πάμε τις καλύτερες εκδρομές και θα κάνουμε τα καλύτερα πάρτυ Αποκριών. Βγες μπροστά.

- Μα πρέπει να δώσω ψεύτικες υποσχέσεις και δεν το μπορώ. Είμαι τίμιος. Ο μπαμπάς μου ήταν σοσιαλιστής και με μεγάλωσε με αρχές.

Η Σώτη, ο μικρός Αρίστος, ο Αλιβίζος και ο Μπεζάτος, δυο άλλοι νοήμονες δεκάχρονοι, έμειναν αποσβολωμένοι. Ένωσαν τα χέρια, αγκάλιασαν τον Βαγγέλη και έδωσαν τον όρκο: "Πάντα μαζί. Μέχρι τη νίκη".


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου