Εκτιμούσα πολύ τον Πύρρο Δήμα.
Ομολογώ ότι δεν περίμενα να αποδεχθεί να «σηκώσει το βάρος» των οικονομικών εγκλημάτων και των εθνικών κακουργημάτων του ΠΑΣΟΚ!
Ομολογώ ότι πικράθηκα με την απόφαση του να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του περίφημου και διαβόητου Κινήματος.
Ίσως δεν διάβαζε ποτέ εφημερίδες.
Ίσως δεν έβλεπε ποτέ δελτία ειδήσεων.
Ίσως δεν τον άγγιξε ποτέ βαριά σκιά του Μνημονίου που έπεσε πάνω στην χώρα.
Ίσως να μην έχει καταλάβει τι έφερε ο Παπανδρέου στη χώρα.
Και πολύ πιθανόν να μην έχει συνειδητοποιήσει ποιοι του πρότειναν να προσφέρει με την λάμψη των Ολυμπιακών μεταλλίων του,
βοήθεια σε έναν αποτεφρωμένο-ν στη κοινή συνείδηση- πολιτικό οργανισμό.
Δικαίωμα του- ασφαλώς- η επιλογή του.
Όπως και δικό μας, το δικαίωμα να τιμωρήσουμε, να σαρώσουμε, τους πρωταίτιους
αλλά και να αξιολογήσουμε στην ψυχή μας και στην καρδιά μας τους συνεργάτες τους…
Όπως και να ‘χει πικράθηκα πάρα πολύ, γιατί τον είχα καθαρό στο μυαλό μου….
Χωρίς αναβολικά, χωρίς ντόπινγκ και χωρίς εκείνα τα αναβολικά της ντροπής
που έστειλαν αρσιβαρίστες στα σπίτια τους.
Όμως ένας Ολυμπιονίκης που έχει πει παλαιότερα- το Σεπτέμβριο του 2009,
ότι οι Ολυμπιονίκες, δεν ανήκουν ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στην Νέα Δημοκρατία,
αλλά στον ελληνικό λαό», δεν μπορεί να αποδέχεται να μετάσχει ως «ντόπα»
για να ανυψωθεί ένα κόμμα με τόσα εγκλήματα, με τόσες μαύρες βαλίτσες,
με τόσες μίζες και με τόσα δεινά που επέφερε στον ελληνικό λαό.
Δεν μου αρέσουν οι πολιτικοί, που βλέποντας ένα μεγάλο κύμα
να πηγαίνει προς την όχθη της εξουσίας, το καβαλάνε,
κάνοντας σέρφινγκ με ψέματα με «κακές παρέες» πολύ άσχημες και σκοτεινές φιλίες,
με ατέλειωτο καιροσκοπισμό, αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία.
Γιατί το κύμα ποτέ δεν θα τους βγάλει στην ακτή,
και εάν το κάνει θα τους ρίξει πάνω σε βράχια- τα βράχια της αλήθειας.
Θα «σκάσουν» σαν σαπουνόφουσκες πολύ πιο γρήγορα από ότι θα ανέμενε κανείς.
Όταν είναι «λίγος», πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να γίνεις «αρκετός»,
για να βελτιώσεις την υπόσταση σου.
Εάν αρκεστείς στα ψέματα και στην αναξιοπιστία θα φανεί σύντομα ότι είσαι λιλιπούτειος, ενδεχομένως καθοδηγούμενος, σταυροσυλλέκτης, και άνευ ουσιαστικού μέλλοντος.
Τα γράφω αυτά γιατί διαβάζω διάφορα πράγματα, μου λένε διάφορες πληροφορίες,
επιχειρώ να τα συνδέσω και να τα ερμηνεύσω, πριν φτάσω σε τελικό συμπέρασμα.
Και φυσικά λυπάμαι γιατί ο τόπος πάσχει από πολιτικό «πάγκο»
και από επάρκεια πολιτικού προσωπικού.
Και δυστυχώς, αυτό αξιοποιείται από το σύστημα
που φυλάει πάντα κάβες για την «ανανέωση» του και την επιβίωση του.
Θα γράψω περισσότερα στο Crash που θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα
και θα προκαλέσει σοκ με τα θέματα του.
Όπως είπα στο ραδιόφωνο, πρέπει να έχετε ωτοασπίδες και ειδικά γυαλιά με φίλτρα για να αντέξετε την επικοινωνιακή επιχείρηση που υλοποιείται τις τελευταίες ημέρες
πριν από τις εκλογές.
Αυτή η επιχείρηση, περιλαμβάνει λάμψη από Ολυμπιακά μετάλλια,
δηλαδή μία δόση από μνήμη υπερήφανων στιγμών για την Ελλάδα,
γεύση από ταχύτατη απονομή δικαιοσύνης, με αμφιλεγόμενα ονόματα, «ντυμένα» με χειροπέδες, φωτογραφίες από καταζητούμενους που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ παραδίδονται στην ελληνική δικαιοσύνη
( βλ. Ψωμιάδης) και ισχυρές δόσεις ΤΡΟΜΟΥ και ΦΟΒΟΥ
γι’ αυτό που πρόκειται να μας συμβεί εάν δεν ψηφίσουμε ένα από τα δύο κόμματα(βλ. ωμή παρέμβαση από τον κ. Προβόπουλο, Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος,
που δεν είναι καθόλου ελληνική).
Στην πραγματικότητα, τρέμουν αυτοί, για το ενδεχόμενο ο διπολισμός να συγκεντρώσει στις 6 Μαΐου, ένα ιστορικό χαμηλό ποσοστό,
που δεν θα επιτρέπει τον σχηματισμό συγκυβέρνησης –μαριονέτας- των Γερμανών,
της διεθνούς τοκογλυφίας και της εγχώριας βαρονίας.
Ήδη η Ευρώπη ξεσηκώνεται, και τα σκοτεινά κέντρα που ελέγχουν την κερδοφορία των τραπεζών και την λιτότητα των λαών, φοβούνται ένα ηχηρό μήνυμα –ανατρεπτικό και στην Ελλάδα, που θα έρθει ταυτόχρονα με το αποτέλεσμα του 2ου γύρου των γαλλικών εκλογών.
Και μετά την πτώση της ολλανδικής κυβέρνησης και ενώ παρατηρούνται έντονα σημάδια εξέγερσης στην Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και σε όλη την Ευρώπη.
Άρα, Κυριακή 6 Μαϊου, αντιστέκεσαι ή νομιμοποιείς με την ψήφο σου όσα υπέστης εσύ και η οικογένεια σου τα τελευταία τρία χρόνια…
Του Γιώργου Τράγκα
Από το www.sweetblog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου