Αναδημοσίευση από athens indymedia :
***
πηγή: Letters of Aldous Huxley ASIN: B0073YCH1Q
Ράιτγουντ, Καλιφόρνια
21 Οκτωβρίου 1949
Αγαπητέ κύριε Όργουελ,
Ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους σας να πείτε στους εκδότες σας να μου στείλουν αντίγραφο του βιβλίου σας. Έφτασε στα χέρια μου ενόσω δούλευα ένα έργο που απαιτούσε πολύ διάβασμα καθώς και ν’ ανατρέξω σε πηγές• και από την στιγμή που η κακή μου όραση καθιστά απαραίτητο για μένα το να διαβάζω σε «δόσεις», έπρεπε να περιμένω για μεγάλο χρονικό διάστημα προτού να ξεκινήσω το «1984».
Δε χρειάζεται να σας πω, για άλλη μια φορά, συμφωνώντας με όλα όσα έχουν γράψει οι κριτικοί γι’ αυτό, πόσο εξαίρετο και ιδιαζόντως σημαντικό είναι το βιβλίο σας.
Αντ’ αυτού, θα μπορούσα ίσως να μιλήσω για το θέμα που πραγματεύεται το βιβλίο –δηλαδή την έσχατη επανάσταση;
Οι πρώτες νύξεις σχετικά με τη φιλοσοφία της εσχάτης επανάστασης –εκείνης που ξεπερνά την πολιτική και την οικονομία και στοχεύει στην καθ’ ολοκληρίαν υπονόμευση της ψυχολογίας και της φυσιολογίας του ατόμου- εντοπίζονται στο έργο του Μαρκήσιου ντε Σαντ ο οποίος θεωρούσε εαυτόν ως τον συνεχιστή, τον συμπληρωτή του Ροβεσπιέρου και του Μπαμπέφ.
Η φιλοσοφία της άρχουσας μειοψηφίας στο «1984» αφορά σε έναν σαδισμό που έχει φτάσει στην λογική του κατάληξη, ξεπερνώντας την σεξουαλική πράξη και αρνούμενος αυτήν.
Μοιάζει αμφίβολο το κατά πόσο στην πραγματικότητα η πολιτική της-μπότας-που-συντρίβει-ένα-ανθρώπινο-πρόσωπο μπορεί να συνεχιστεί για πάντα.
Η άποψή μου είναι ότι η άρχουσα ολιγαρχία θα βρει τρόπους λιγότερο επίπονους και δαπανηρούς προκειμένου να κυβερνά και να ικανοποιεί τη δίψα της για εξουσία και αυτοί οι τρόποι θα μοιάζουν με εκείνους που περιέγραψα στο «Γενναίος Νέος Κόσμος».
Προσφάτως είχα την ευκαιρία ν’ ανατρέξω στην ιστορία του ζωϊκού μαγνητισμού και υπνωτισμού και εξεπλάγην από τον τρόπο με τον οποίο, επί εκατόν πενήντα χρόνια, ο κόσμος αρνείται να γνωρίσει σε βάθος τις ανακαλύψεις των Μέσμερ, Μπρέιντ, Εσντέιλ και των υπολοίπων.
Εξαιτίας τόσο του επικρατούντος υλισμού όσο και της επικρατούσας ευπρέπειας, οι φιλόσοφοι και επιστήμονες του 19ου αιώνα δεν ήταν πρόθυμοι να διερευνήσουν τα περισσότερο ασυνήθη δεδομένα της ψυχολογίας για λογαριασμό πρακτικών ανθρώπων όπως οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί και οι αστυνομικοί, προκειμένου αυτοί να τα εφαρμόσουν στο πεδίο του κυβερνάν.
Χάρις στην ηθελημένη άγνοια των πατέρων μας, η έλευση της εσχάτης επανάστασης καθυστέρησε για πέντε ή έξι γενιές.
Άλλο ένα ευτυχές ατύχημα ήταν η ανικανότητα του Φρόϋντ να υπνωτίζει επιτυχώς και η συνακόλουθη από πλευράς του υποτίμηση του υπνωτισμού. Το γεγονός αυτό καθυστέρησε τη γενική εφαρμογή του υπνωτισμού στην ψυχιατρική για τουλάχιστον 40 χρόνια.
Όμως επί του παρόντος η ψυχανάλυση συνδυάζεται με την ύπνωση• και η ύπνωση έχει πλέον καταστεί μια εύκολη διαδικασία επ’ αόριστον επεκτάσιμη μέσω της χρήσης βαρβιτουρικών, τα οποία προκαλούν μια κατάσταση διαρκούς υπνωτισμού και υποβολής, ακόμα και στα πιο απείθαρχα υποκείμενα.
Πιστεύω ότι κατά την επόμενη γενιά, οι άρχοντες του κόσμου θ’ ανακαλύψουν ότι η εξάρτηση τύπου βρεφικού σταδίου και η ναρκο-ύπνωση είναι πιο αποτελεσματικές ως εργαλεία διακυβέρνησης από τα ρόπαλα και τις φυλακές και ότι η δίψα τους για εξουσία μπορεί να ικανοποιηθεί εξίσου απόλυτα με το να κάνουν τους ανθρώπους ν’ αγαπούν το καθεστώς υποτέλειάς τους, παρά με το να τους μαστιγώνουν και να τους κλωτσούν ώστε να υπακούσουν.
Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι ο εφιάλτης του «1984» είναι μοιραίο να διαφοροποιηθεί σε έναν εφιαλτικό κόσμο που θα μοιάζει περισσότερο με αυτόν που φαντάστηκα στο «Γενναίος Νέος Κόσμος».
Η αλλαγή αυτή θα επέλθει ως το αποτέλεσμα μιας αισθητής ανάγκης για αυξημένη αποτελεσματικότητα. Φυσικά, στο μεσοδιάστημα είναι πιθανό να λάβει χώρα ένας βιολογικός και πυρηνικός πόλεμος μεγάλης κλίμακας –και σε αυτήν την περίπτωση θα δούμε εφιάλτες άλλου είδους που μόλις και μετά βίας μπορεί κανείς να φανταστεί.
Σας ευχαριστώ και πάλι για το βιβλίο.
Με εκτίμηση,
Άλντους Χάξλεϋ
***
Το πρωτότυπο στα Αγγλικά:
Wrightwood. Cal.
21 October, 1949
21 October, 1949
Dear Mr. Orwell,
It was very kind of you to tell your publishers to send me a copy of your book. It arrived as I was in the midst of a piece of work that required much reading and consulting of references; and since poor sight makes it necessary for me to ration my reading, I had to wait a long time before being able to embark on Nineteen Eighty-Four.
Agreeing with all that the critics have written of it, I need not tell you, yet once more, how fine and how profoundly important the book is. May I speak instead of the thing with which the book deals — the ultimate revolution? The first hints of a philosophy of the ultimate revolution — the revolution which lies beyond politics and economics, and which aims at total subversion of the individual’s psychology and physiology — are to be found in the Marquis de Sade, who regarded himself as the continuator, the consummator, of Robespierre and Babeuf. The philosophy of the ruling minority in Nineteen Eighty-Four is a sadism which has been carried to its logical conclusion by going beyond sex and denying it. Whether in actual fact the policy of the boot-on-the-face can go on indefinitely seems doubtful. My own belief is that the ruling oligarchy will find less arduous and wasteful ways of governing and of satisfying its lust for power, and these ways will resemble those which I described in Brave New World. I have had occasion recently to look into the history of animal magnetism and hypnotism, and have been greatly struck by the way in which, for a hundred and fifty years, the world has refused to take serious cognizance of the discoveries of Mesmer, Braid, Esdaile, and the rest.
Partly because of the prevailing materialism and partly because of prevailing respectability, nineteenth-century philosophers and men of science were not willing to investigate the odder facts of psychology for practical men, such as politicians, soldiers and policemen, to apply in the field of government. Thanks to the voluntary ignorance of our fathers, the advent of the ultimate revolution was delayed for five or six generations. Another lucky accident was Freud’s inability to hypnotize successfully and his consequent disparagement of hypnotism. This delayed the general application of hypnotism to psychiatry for at least forty years. But now psycho-analysis is being combined with hypnosis; and hypnosis has been made easy and indefinitely extensible through the use of barbiturates, which induce a hypnoid and suggestible state in even the most recalcitrant subjects.
Within the next generation I believe that the world’s rulers will discover that infant conditioning and narco-hypnosis are more efficient, as instruments of government, than clubs and prisons, and that the lust for power can be just as completely satisfied by suggesting people into loving their servitude as by flogging and kicking them into obedience. In other words, I feel that the nightmare of Nineteen Eighty-Four is destined to modulate into the nightmare of a world having more resemblance to that which I imagined in Brave New World. The change will be brought about as a result of a felt need for increased efficiency. Meanwhile, of course, there may be a large scale biological and atomic war — in which case we shall have nightmares of other and scarcely imaginable kinds.
Thank you once again for the book.
Yours sincerely,
Aldous Huxley
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου