Και επειδή ο καιρός έχει πάντα γυρίσματα, τα γύρισε και ο Κ. Μητσοτάκης και για τις ανάγκες των καιρών υπέκυψε στην πρακτική των επιδομάτων.
Μόνο που η στροφή αυτή δεν έχει να κάνει με τη διάσωση των οικονομικά ασθενέστερων από τη μέγγενη του πληθωρισμού και της ακρίβειας, αλλά με τη δική του, την προσωπική σωτηρία του από τη δημοσκοπική κατηφόρα που τον έχει πάρει για τα καλά από κάτω.
Μόνο που η επιδοματική του πολιτική ούτε επιδοματική είναι ούτε και πολιτική, καθώς έχει καθαρά προεκλογικό και ψηφοθηρικό χαρακτήρα και επειδή πρόκειται για κάποια ψίχουλα άνευ ουσιαστικού για τα οικονομικά των νοικοκυριών αντικρίσματος.
Με επικοινωνιακής στόχευσης τεχνάσματα, που μεταφράζονται σε κάτι λιγότερο από 1 ευρώ την ημέρα για μια μερίδα πολιτών που δεν τολμά ούτε έξω από σούπερ μάρκετ να περάσει, δεν αρκούν ούτε τα στημένα ρεπορτάζ των δελτίων των 8 μ.μ.μ ούτε τα χειροκροτήματα των πληρωμένων κλακαδόρων του Μαξίμου.
Με φτηνά κόλπα, που δήθεν χτυπούν την αισχροκέρδεια των καρτέλ αλλά τελικά έρχονται και πλαγίως την επιδοτούν, το μόνο που μένει είναι η αισχρότητά τους, όταν αντιλαμβάνονται την κοινωνία ως ένα κοπάδι ηλιθίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου