Κληρονόμησε από τον πατέρα του την ανασφάλεια και ακολούθησε τις συμβουλές του για τα…οχυρωματικά έργα που πρέπει να χτίσει για να τον προστατεύουν τη δύσκολη ώρα. Και επειδή ο πατέρας του απ’ αλλού περίμενε το χτύπημα (την εποχή εκείνη αντάρτικο έκαναν οι Εβερτ, Θ. Κανελλόπουλος, Δήμας) και απ’ αλλού τού ήρθε η χαριστική βολή (Σαμαράς), ο πρωθυπουργός φρόντισε να λάβει τα μέτρα του, απλώνοντας το δίκτυο ελέγχου προς κάθε κατεύθυνση.

 

Ο δερβέναγας και το αφεντικό του | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)

Οι αποκαλύψεις συνεχίζονται, η υπόθεση των υποκλοπών δεν έχει τελειώσει, η επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου PEGA καλεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διαλευκάνει το σκάνδαλο πριν από τις εκλογές,

 οι παρακολουθούμενοι υπουργοί προσπαθούν να καταλάβουν τι συνέβη,

 ο δελφίνος υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας δίνει μέσω κύκλων του μια αμφίσημη δήλωση, 

ηγέτες της Ε.Ε. ρωτούν τον κ. Μητσοτάκη για το θέμα στο περιθώριο των συνόδων κορυφής, 

ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχειρεί να αποδομήσει τον Κώστα Βαξεβάνη, αλλά ταυτοχρόνως ζητά από τη Δικαιοσύνη να εξετάσει σε βάθος τα στοιχεία που έφερε στο φως η εφημερίδα του («Documento»), και δεν αποκλείεται να δούμε τον επικεφαλής του μεγάρου Μαξίμου να επιλέγει ως τελευταία γραμμή άμυνας τη στάση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, χρησιμοποιώντας κι αυτός τη φράση (ή μια παραλλαγή της) που φέρεται να είπε ο πατριάρχης της παράταξης μετά τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη: 

«Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;».

Ηδη έχουμε τα πρώτα δείγματα γραφής. 

Υπουργοί και βουλευτές (για την ώρα ιδιωτικώς), αλλά και φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης (αυτά φωναχτά και δημοσίως) εγκαλούν τον πρωθυπουργό για την επιλογή του να κάνει τον ανιψιό του βασικό παράγοντα (κάτι σαν δερβέναγα) στο μέγαρο Μαξίμου, ο οποίος έλυνε και έδενε μετερχόμενος όλα τα μέσα, κρατώντας τον προϊστάμενό του στο σκοτάδι.

Εχει βάση αυτό το επιχείρημα; Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δεν είναι απίθανο να εμφανιστούν στα κλειστά συστήματα εξουσίας κινήσεις αυτονόμησης από κάποιες κλίκες για διάφορους λόγους (εκβιασμοί, πλουτισμός, υπερβάλλων ζήλος για την προστασία του αφεντικού), στη συγκεκριμένη υπόθεση όλα δείχνουν ότι ο κ. Δημητριάδης δεν έδρασε ερήμην του αρχηγού του. 

Μια αγωνία σκίαζε την αλαζονεία του κ. Μητσοτάκη και δεν τον άφηνε να χαρεί τη νίκη του, πρώτα στην αναμέτρηση για την προεδρία της Ν.Δ. το 2016 και στη συνέχεια την επικράτησή του στις εθνικές εκλογές το 2019: 

να μην την πάθει όπως ο πατέρας του το 1993. 

Δηλαδή να μην πέσει θύμα συνωμοσίας των εσωκομματικών αντιπάλων του.

Κληρονόμησε από τον πατέρα του την ανασφάλεια και ακολούθησε τις συμβουλές του για τα…οχυρωματικά έργα που πρέπει να χτίσει για να τον προστατεύουν τη δύσκολη ώρα. Και επειδή ο πατέρας του απ’ αλλού περίμενε το χτύπημα (την εποχή εκείνη αντάρτικο έκαναν οι Εβερτ, Θ. Κανελλόπουλος, Δήμας) και απ’ αλλού τού ήρθε η χαριστική βολή (Σαμαράς), ο πρωθυπουργός φρόντισε να λάβει τα μέτρα του, απλώνοντας το δίκτυο ελέγχου προς κάθε κατεύθυνση.

Γι’ αυτό και με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση πήρε υπό την εποπτεία του την ΕΥΠ. Γι’ αυτό και τοποθέτησε στην κορυφή της έναν έμπιστό του κι ας μη διέθετε τα τυπικά προσόντα. Γι’ αυτό και άλλαξε τον νόμο για να χωρέσει ο κ. Κοντολέων. 

Γι’ αυτό και ανέθεσε στον ανιψιό του την ευθύνη για την παρακολούθηση της ΕΥΠ. Γι’ αυτό και πέρασε στη Βουλή την τροπολογία να μην ενημερώνονται εκ των υστέρων όσοι και όσες έχουν παρακολουθηθεί από τις μυστικές υπηρεσίες. 

Γι’ αυτό και στο πολύ στενό περιβάλλον του (οι συνομιλητές του σε καθημερινή βάση) βρίσκονται στελέχη που δεν προέρχονται από τους κόλπους της Δεξιάς, αλλά από την Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ - προφανώς με αυτούς αισθάνεται σίγουρος ότι δεν θα τον πουλήσουν. 

Ομως η συνταγή δεν βγαίνει και τώρα προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.