Ας πάμε νοερά ενάμιση μήνα πίσω. Μόνο ενάμιση μήνα.
Η κυβέρνηση συνταρασσόταν από το σκάνδαλο των υποκλοπών, ο πρωθυπουργός πιανόταν με το ακουστικό στο αυτί να παρακολουθεί πολιτικούς του αντιπάλους και… από μέρα σε μέρα θα έπεφτε.
Ποιοι τα έλεγαν (και τα έγραφαν) αυτά; Πολιτικοί, δημοσιογράφοι αλλά και απλοί πολίτες που βασίζονταν στην κοινή λογική:
Ναι, πρωθυπουργός που παίρνει τις μυστικές υπηρεσίες υπό την άμεση εποπτεία του, αλλάζει τον νόμο για να τοποθετήσει τον απτυχίωτο σεκιουριτά του επικεφαλής και αναθέτει στον ανιψιό του τον γενικό έλεγχο, δεν μπορεί να σταθεί σε ευρωπαϊκή χώρα.
Έλεγαν μάλιστα ότι τα συμφέροντα εγκαταλείπουν ένα ένα τον Μητσοτάκη, διότι δεν μπορούν να συνδεθούν με έναν πρωθυπουργό – εγκληματία!
Πού βρισκόμαστε ενάμιση μήνα μετά;
Ύστερα από το ξάφνιασμα των πρώτων ημερών, τα διαπλεκόμενα συντάχθηκαν γύρω από τον πρωθυπουργό, έκρυψαν το σκάνδαλο στις μέσα σελίδες, έγραψαν «υποκλοπές τέλος» και στήριξαν με νύχια και με δόντια τον άνθρωπο με τον οποίο ντιλάρουν καθημερινά κέρδη και υπερκέρδη.
Να μάθουμε να βλέπουμε την εικόνα στο σωστό της μέγεθος:
Ό,τι κι αν αποκαλύφθηκε μετά την αναστάτωση των πρώτων ημερών που πιάστηκε το σύστημα εξαπίνης, αποκρούστηκε από την ασπίδα που έχτισαν τα ΜΜΕ του καθεστώτος γύρω από τον πρωθυπουργό.
Τα ΜΜΕ διέταξαν «τέλος» και το σκάνδαλο των υποκλοπών τελείωσε ως είδηση.
Και ήρθαν αμέσως μετά με έναν καταιγισμό δημοσκοπήσεων να εξυπηρετήσουν διπλό σκοπό: Να στηρίξουν τη μαριονέτα τους που τρέκλιζε, αλλά και να καταρρακώσουν το ηθικό κάθε δημοκρατικού πολίτη που αμύνεται.
Ναι, ο Μητσοτάκης δε θα μπορούσε να σταθεί σε ευρωπαϊκή χώρα μετά τις παρακολουθήσεις. Αυτοί όμως που προέβλεψαν την πτώση του, ξέχασαν κάτι βασικό: Δεν είμαστε ευρωπαϊκή χώρα. Είμαστε το Ελ Πάσο των διεφθαρμένων.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει ακόμα σαν την κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος που μαζεύει λουλουδάκια για τη γιαγιά.
Θα κερδίσει τις εκλογές με το πρόγραμμά του, λέει.
Λες και θα αφήσει το Σύστημα να μαθευτεί το πρόγραμμά του.
Δεν είδατε πώς διαχειρίστηκαν τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ; Τα 5,5 δισ. που έταξε ο Μητσοτάκης για τους λίγους, ήταν σωτηρία. Τα 5,6 δισ. που έταξε ο Τσίπρας για τους πολλούς, ήταν ανεφάρμοστα ψέματα.
Τόσο απλά.
Κρούω των κώδωνα του κινδύνου: Υπάρχουν ελάχιστοι μήνες περιθώριο. Πάρτε το αλλιώς. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος αν θέλεις να νικήσεις ένα παρακράτος: Αποκάλυψέ το στον κόσμο.
Σκληρό ροκ.
Η κοκκινοσκουφίτσα που ανοίγει το βιβλιαράκι της με τις εικονίτσες και παρουσιάζει το πρόγραμμά της θα γίνει μια χαψιά από το αδίστακτο μητσοτακικό καθεστώς.
Δεν ξέρω πού πάει στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ποια χώρα θεωρούν ότι ζουν και σε ποια χώρα νομίζουν ότι πολιτεύονται. Προφανώς στην Ελβετία.
Από άποψη προσωπικού συμφέροντος, σκασίλα μου μεγάλη αν θα ξαναβγεί η ΝΔ. Αυτό που σκέφτομαι και με τρελαίνει είναι ότι ένα παρακράτος θα έχει καταφέρει να στείλει σπίτι του τον μόνο πολιτικό που κυβέρνησε αυτή τη χώρα χωρίς να βάλει ευρώ στην τσέπη.
Αυτή η νίκη της λαμογιάς είναι οδυνηρή.
Είναι το τέλος της αξιοπρέπειας για έναν ολόκληρο λαό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου