Με ποια εξουσία αυτός ο άνθρωπος μιλάει έτσι; Ποιος τον εμπόδισε να μιλήσει; Η κοινωνία έχει δίκιο που αγανακτεί. Εχουν δίκιο αυτοί που σηκώνουν πανό διαμαρτυρίας στα θέατρα της Ελλάδας

 

 

Λαϊκή κυριαρχία και Δικαιοσύνη | Η Εφημερίδα των Συντακτών (efsyn.gr)

Η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε.

 Ο Λιγνάδης είναι βιαστής ανηλίκων. 

Καταδικασμένος σε 12 χρόνια φυλάκιση χωρίς κανένα ελαφρυντικό. 

Ο βιαστής, ο κάθε βιαστής, είναι από τις χειρότερες περιπτώσεις εγκληματία καθώς «καταδίκασε» τα θύματά του να ζήσουν όλη την υπόλοιπη ζωή τους με την τραγωδία που τους προκάλεσε. 

Ενας τέτοιος εγκληματίας είναι ο Δημ. Λιγνάδης.

Αυτός ο εγκληματίας, με απόφαση του δικαστηρίου που τον καταδίκασε, θα κυκλοφορεί ελεύθερος έως την εκδίκαση της υπόθεσής του στο Εφετείο. 

Γιατί, τάχα, δεν κρίνεται ύποπτος να τελέσει το ίδιο αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκε ή άλλα. Μόνο που έμεινε σχεδόν 17 μήνες προφυλακισμένος ακριβώς επειδή από τη Δικαιοσύνη είχε κριθεί ύποπτος για την τέλεση νέων αδικημάτων στην περίπτωση που έμενε ελεύθερος.

Δύο δικαστικές αποφάσεις που κονταροχτυπιούνται. 

Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. 

Ο εγκληματίας με τη βούλα της Δικαιοσύνης Λιγνάδης, όταν βγήκε από τη φυλακή, το μόνο που σκέφτηκε ήταν να προκαλέσει: 

«Ενάμιση χρόνο έπαιζαν μπάλα μόνοι τους. Τώρα δικαιούμαι να μιλήσω κι εγώ», είπε.

Η δήλωση αυτή ήταν μέγιστη προσβολή και πρόκληση προς τη Δικαιοσύνη. 

Ποιος τον εμπόδισε να μιλήσει τόσο καιρό;

 Ή μήπως δεν είχε δίκαιη δίκη;

 Με ποια εξουσία και ποια κάλυψη αυτός ο άνθρωπος μιλάει έτσι;

Η κοινωνία συνεπώς έχει απόλυτο δίκιο που βράζει και αγανακτεί.

 Εχουν δίκιο αυτοί που σηκώνουν πανό διαμαρτυρίας στα θέατρα όλης της Ελλάδας. Εχουν δίκιο οι ηθοποιοί και το σωματείο τους που πληροφορούν το κοινό για τη θέση τους και ζητούν δικαιοσύνη. Ούτε αντιδημοκρατικό είναι, ούτε προσβολή στους θεσμούς.

Είναι άσκηση του μέγιστου συνταγματικού δικαιώματος, της λαϊκής κυριαρχίας, καθώς «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό» και «υπάρχουν υπέρ αυτού».

Η δικαιοσύνη αποδίδεται στο όνομα του ελληνικού λαού και αυτό δεν μπορεί να γίνεται χωρίς ο λαός να έχει λόγο για τις αποφάσεις της. 

Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης κρίνονται. 

Και κρίνονται η κάθε μία χωριστά.

Δεν υπάρχει καμιά αρχή που να λέει ότι όλες οι δικαστικές αποφάσεις είναι σωστές ή όλες λάθος και αν μας αρέσει μία πρέπει να μας αρέσουν όλες.

 Ας σταματήσουν επομένως να προκαλούν, καλυπτόμενοι πίσω από τέτοιες γενικεύσεις, οι υποστηρικτές του Λιγνάδη. Αποκαλύπτονται ό,τι κι αν κάνουν.