"Βγαίνουμε", λένε, από τα μνημόνια. Γιατί μοιάζει σαν να "μπαίνουμε";

 

"Βγαίνουμε", λένε, από τα μνημόνια. Γιατί μοιάζει σαν να "μπαίνουμε";

Όσοι παρακολουθούν με μια σχετική συνέπεια την κυβερνητική επιχειρηματολογία το είχαν καταλάβει εδώ και καιρό: Μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση θα εμφάνιζε ως επιτυχία της την έξοδο από το καθεστώς της «ενισχυμένης εποπτείας».

 Το έχει προαναγγείλει εδώ και αρκετούς μήνες ο Χρήστος Σταϊκούρας και στην συνέχεια το ανήγγειλαν αρκετά κυβερνητικά στελέχη.

Όπως προκύπτει και από την δήλωση που έκανε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχολιάζοντας την σχετική απόφαση του Eurogroup ο επικοινωνιακός στόχος είναι σαφής: Να πιστωθεί στη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η έξοδος της χώρας από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας. 

Να πάρει δηλαδή τα «εύσημα» από τον ΣΥΡΙΖΑ που το καλοκαίρι του 2018 κήρυξε αυτός το τέλος των μνημονίων με την έξοδο από το καθεστώς της «τρόϊκας» και των αξιολογήσεων.

Έτσι λοιπόν οι ατάκες περί του «12ετούς κύκλου που έκλεισε» και για την ανάκτηση της οικονομικής αξιοπιστίας της χώρας θα «πέσουν βροχή» τις επόμενες ημέρες 

Ως εκεί όμως.

Η κυβέρνηση θα προσπαθούσε ίσως να δημιουργήσει κλίμα …εορταστικό.

 Φαίνεται όμως πώς έχει ισχυρό ένστικτο αυτοπροστασίας. 

Έτσι δεν πήρε την απόφαση να κάνει φιέστες σε μια περίοδο που ο πληθωρισμός ξεπερνά το 11% εξανεμίζοντας το εισόδημα ενώ οι τιμές σε ρεύμα και καύσιμα παραμένουν «φωτιά».

Ένα ακόμη πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, είναι πως τα πρόσωπα που εκφράζουν τις απόψεις του Μεγάρου Μαξίμου με τίποτε δεν θυμίζουν … «βγαίνουμε από τα μνημόνια». Αντιθέτως φέρνουν στο μυαλό τις πιο σκληρές εκδοχές της μνημονιακής περιόδου.

Ενδεικτικά μόνο μπορεί να αναφέρει κανείς τον αντιπρόεδρο Άδωνι Γεωργιάδη. Τον υπουργό Υγείας της περιόδου 2012-2015 που έλεγε πως «εγώ κάνω τις απολύσεις. Μην μου παίρνει την δόξα ο Τόμσεν». 

Επίσης τον Κωστή Χατζηδάκη που δήλωνε περήφανος εφαρμόζοντας τις πολιτικές του μνημονίου, ενώ κάποιες από αυτές όπως την κατάργηση του 8ωρου τις πέρασε χωρίς μνημόνια. Να μην ξεχνάμε και τον Ευάγγελο Βενίζελο, (επανήλθε στα της Ν.Δ με τον διορισμό του από τον Κ.Μητσοτάκη στην Επιτροπή Σοφών) που ακόμη προσπαθεί να δικαιωθεί για το PSI του, το οποίο τσάκισε τα ασφαλιστικά ταμεία.

Στα παραπάνω ας αθροίσουμε και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. 

Άλλωστε μόλις την Τρίτη ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση είπε πως «οι κρίσεις που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια ήταν κρίσεις ελληνικής υπαιτιότητας».

Μια φράση καθόλου τυχαία, αφού «χωράει» άνετα και την συν-ευθύνη των πολιτών που βίωσαν στην πλάτη τους την μνημονιακή βαρβαρότητα. 

Άλλωστε είναι γνωστό ότι η αντίληψη αυτή υπάρχει στο μυαλό του πρωθυπουργού και την εξέφρασε και την περίοδο της πανδημίας (που παρεμπιπτόντως κάθε άλλο παρά έχει παρέλθει).

Εν κατακλείδι, παρότι κατανοούμε την ανάγκη της κυβέρνησης να βρει έναν τρόπο ανάκαμψης της απήχησής της, θα συνιστούσαμε να αποφύγει το συγκεκριμένο θέμα. 

Ιδίως όταν ο Θόδωρος Σκυλακάκης συνεχώς μας απειλεί με την προοπτική ενός νέου μνημονίου, όταν τίθεται θέμα κρατικών ενισχύσεων για τις ανάγκες του κόσμου. Θυμίζουμε πως πρόκειται για τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών και έναν από τους βασικούς συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη.