Το συγκρότημα ΣΚΑΪ-Kαθημερινή παρουσιάζει εδώ και καιρό μια διαστρεβλωμένη εικόνα για την Τουρκία, σε βαθμό που αν τους πιστέψει κανείς, σχηματίζει την εντύπωση ότι ο μέσος Τούρκος είναι στα όρια της πείνας

d

 Μα τόσο πολύ πεινάνε τελικά αυτοί οι Τούρκοι; | Αυγή (avgi.gr)

Θα συμφωνείτε νομίζω ότι, όσον αφορά τα οικονομικά μας, ένας και μόνο ένας παράγων έχει σημασία:

 Η αγοραστική μας δύναμη. 

 Όλα τα άλλα, όπως, για παράδειγμα, τα επιτόκια, ο πληθωρισμός, οι μεταβολές στην ισοτιμία του νομίσματος, ακόμη και το ονομαστικό εισόδημα, ακόμη και το κόστος ζωής, είναι κάποιες οικονομικές μεταβλητές που επηρεάζουν βεβαίως αυτή τη δύναμη, αλλά από μόνες τους δεν λένε απολύτως τίποτε.

Ναι, είναι αλήθεια ότι η τουρκική λίρα υποτιμήθηκε έντονα τα τελευταία χρόνια.

 Θυμάμαι ότι τα Χριστούγεννα του 2016 το ευρώ είχε 5 τουρκικές λίρες (Τ.Λ.) ενώ σήμερα πλησιάζει τις 20 Τ.Λ. 

Και λοιπόν; 

Ο Μαρκεζίνης υποτίμησε τη δραχμή 100% σε μια βραδιά το 1953. 

Και τι έγινε; 

Εκτοξεύτηκε η ελληνική οικονομία.

Σύμφωνα με άρθρο του δημοσιογράφου Μ. Κωστίδη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή στις 5.12.2021, η τιμή του ψωμιού στα τρία μεγάλα δημοτικά εργοστάσια της Κωνσταντινούπολης είναι σήμερα 1,25 Τ.Λ , ενώ η τιμή του στους κοινούς ιδιωτικούς φούρνους είναι 3,5 T.L. 

Να ξεχάσουμε τους δημοτικούς φούρνους;

 Εντάξει. 

Ας μείνουμε λοιπόν στις 3,5 T.L.

Στις βραδινές ειδήσεις του ΣΚΑΪ στις 16.12.2021 μάθαμε ότι ο κατώτερος μηνιαίος μισθός στην Τουρκία είναι σήμερα 2.800 T.L (έχει εξαγγελθεί αύξησή του κατά 50% για το 2022, αλλά ας το αγνοήσουμε κι αυτό). 

Συνεπώς, η αγοραστική δύναμη του σημερινού Τούρκου που αμείβεται με τον κατώτερο μισθό είναι 2.800/3,5 = 800 ψωμιά τον μήνα.

Ποιος είναι ο φτωχότερος;

Η τιμή του αντίστοιχου ψωμιού στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον 1 ευρώ.

 Προσέξτε, λέω τουλάχιστον, γιατί 1 ευρώ κοστίζουν τα 400 γραμμάρια ψωμιού μέτριας ποιότητας.

 Ο κατώτερος μισθός στην Ελλάδα είναι 600 ευρώ. 

Συνεπώς, η αγοραστική δύναμη του σημερινού  Έλληνα που αμείβεται με τον κατώτερο μισθό είναι 600/1=600 ψωμιά τον μήνα. 

800 ψωμιά τον μήνα λοιπόν ο φτωχός Τούρκος, 600 ψωμιά ο φτωχός  Έλληνας.

 Ποιος είναι ο φτωχότερος;

Πάντα χρειάζεται επιβεβαίωση. 

Γκουγκλάρουμε λοιπόν το gross domesitc product per capita (puschasing power parity), δηλαδή το πραγματικό κατά κεφαλήν εγχώριο προϊόν [gdp per capita (ppp)] για το έτος 2021. 

Εμφανίζεται ο πίνακας με όλες τις χώρες του κόσμου και βλέπουμε ότι, σύμφωνα με το ΔΝΤ, φέτος η Τουρκία προβλέπεται να περάσει την Ελλάδα στον σχετικό δείκτη, που τελικά είναι ο μόνος που έχει σημασία γιατί ανταποκρίνεται ευθέως στην αγοραστική δύναμη. 

Θα είναι φυσικά η πρώτη φορά στην Ιστορία που συμβαίνει κάτι τέτοιο. 

Είπατε τίποτα;

Βεβαίως, όλα αυτά δεν έπεσαν από τον ουρανό.

 Πέρυσι, εν μέσω έκρηξης του κορωνοϊού, όταν το ελληνικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 8%, το αντίστοιχο τουρκικό αυξήθηκε σχεδόν κατά 2%, γιατί η τουρκική οικονομία δεν είναι τουριστικοβίωτη σαν τη δική μας. 

Το ότι αυτό στην Ελλάδα θάφτηκε είναι άλλο θέμα. 

Για φέτος στη χώρα μας προβλέπεται ανάπτυξη 6,5%.  Όχι και τόσο άσχημα. Αλλά για τους γείτονες, η αντίστοιχη πρόβλεψη είναι 9,5%.

ΜΜΕ και διαστρεβλώσεις

Το συγκρότημα ΣΚΑΪ-Kαθημερινή παρουσιάζει εδώ και καιρό μια διαστρεβλωμένη εικόνα για την Τουρκία, σε βαθμό που αν τους πιστέψει κανείς, σχηματίζει την εντύπωση ότι ο μέσος Τούρκος είναι στα όρια της πείνας.  

Έχουν φτάσει στο σημείο να ταυτίζουν την υποτίμηση της τουρκικής λίρας με τη μείωση της αγοραστικής δύναμης του Τούρκου πολίτη.

 Αλλά και άλλα ΜΜΕ στο ίδιο μοτίβο κινούνται.

Ομολογώ ότι τους λόγους αυτής της διαστρέβλωσης αδυνατώ να τους καταλάβω. Εκείνο που ξέρω είναι ότι η Τουρκία είναι αντίπαλός μας.

 Και τον αντίπαλο πρέπει να τον γνωρίζει κανείς.

 Δύσκολο αυτό όταν υφίσταται καθημερινά έναν ορυμαγδό παραπληροφόρησης.