Η δημόσια υγεία στα χέρια σκιτζήδων

 

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν έχει καλές επιδόσεις στην πρόβλεψη.

 Παρά το γεγονός ότι περιβάλλεται από πολλούς επικοινωνιολόγους, 

παρά το γεγονός ότι χρυσοπληρώνει για να τον συμβουλεύουν ξένους ειδικούς στην παραπλάνηση της κοινής γνώμης, 

παρά το γεγονός ότι έχει στα χέρια του κρυφές δημοσκοπήσεις για να σχηματίζει καλύτερη από τον κοινό θνητό εικόνα για το τι απασχολεί τους πολίτες, 

παρά το γεγονός ότι ακόμη και φιλικά στην παράταξή του μέσα ενημέρωσης ασκούν κριτική για αστοχίες, παλινωδίες, αχαλίνωτη φλυαρία, 

αυτός παρασύρεται, αυτοσχεδιάζει, έχει υποκύψει στη σαγήνη της μεγαλοστομίας και ερωτοτροπεί πεισματικά με την ελαφρότητα.

Εχει προαναγγείλει τρεις φορές τη λήξη της πανδημίας: 

τη μία με φόντο το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, 

την άλλη παραπέμποντας στον μαραθώνιο με τη φράση διανύουμε το τελευταίο μίλι και προσφάτως υποστηρίζοντας ότι γράφουμε τον επίλογο. 

Οι διαψεύσεις θα έπρεπε να τον είχαν κάνει πιο προσεκτικό, ωστόσο αυτός επιμένει, με συνέπεια να εκτίθεται προσωπικά και να ενισχύει το κλίμα καχυποψίας.

 Δυσκολεύεται να δαμάσει τη ροπή του να παίρνει πόζες ηγέτη που είναι σίγουρος για τον εαυτό του και για τις επιλογές του. 

Το κλασικό σφάλμα των αλαζόνων που ακούνε μόνο τον καθρέφτη τους και τους κόλακες που τους περιτριγυρίζουν.

Ηταν αυτός που επιχειρηματολογούσε στα… διαγγέλματα και στις συνεντεύξεις εναντίον του μέτρου της υποχρεωτικότητας γιατί, όπως έχει πει, «όσο μεγαλύτερη είναι η υποχρεωτικότητα τόσο μεγαλύτερη είναι η αντίδραση», αλλά δεν απέφυγε την κυβίστηση, ανακοινώνοντας το μεσημέρι της Τρίτης (30/11) υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους πολίτες άνω των 60 ετών και την επιβολή προστίμου (100 ευρώ τον μήνα) σε όσους και όσες αρνούνται να εμβολιαστούν. 

Υπάρχει θέμα συνταγματικότητας; 

Οι γνώμες «τσακώνονται». 

Δεν έχουν όλοι οι συνταγματολόγοι την ίδια άποψη. 

Η ασάφεια (ηθελημένη ευρυχωρία) που υπάρχει στις σχετικές διατάξεις επιτρέπει και τη μία και την άλλη ερμηνεία. Ας δεχτούμε όμως ότι οι λόγοι δημόσιας υγείας είναι πολύ σημαντικοί και η επιβολή της υποχρεωτικότητας δεν σκοντάφτει στο Σύνταγμα. 

Γιά να δούμε μερικές άλλες περιπτώσεις:

- Απειλεί τη δημόσια υγεία ο συνωστισμός στα μέσα μαζικής μεταφοράς; Προφανώς. 

Γιατί η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα; 

Αλλος υπουργός υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα, άλλος λέει ότι δεν υπάρχουν χρήματα, άλλος ανοηταίνοντας ισχυρίζεται ότι δεν γίνεται μετάδοση στα λεωφορεία και στο μετρό. 

Ποιος φέρει την ευθύνη; 

Οι πολίτες που στοιβάζονται γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς ή η κυβέρνηση που κωφεύει στις εκκλήσεις των ειδικών;

• - Απειλεί τη δημόσια υγεία ο συνωστισμός στις σχολικές αίθουσες; 
• Τα πολλά κρούσματα σε μαθητές χλευάζουν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους που δηλώνουν ότι δεν τρέχει τίποτα για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους να μην αραιώσουν τις τάξεις. 
• Τον συνωστισμό στις εκκλησίες δεν τον ακουμπάμε για να μη θυμώσει το δεξί χέρι του Κυρίου και σκαμπιλίσει το δεξί μάγουλο της θεοσεβούμενης κυβέρνησης.
• - Απειλεί τη δημόσια υγεία η άρνηση της κυβέρνησης να ενισχύσει το ΕΣΥ και να καλύψει τις περίπου 7.000 κενές θέσεις που δημιουργήθηκαν με την αποχώρηση (αναστολή εργασίας) μελών του υγειονομικού προσωπικού; 
• Η πραγματικότητα βοά.
•  Οι ΜΕΘ σε πολλά νοσοκομεία της χώρας είναι γεμάτες. 
• Ασθενείς είναι σε ράντζα στους διαδρόμους και ένας υπουργός τόλμησε να πει ότι «δεν χρειαζόμαστε ένα ΕΣΥ πολυτελείας».
• - Απειλεί τη δημόσια υγεία η άρνηση της κυβέρνησης να επιστρατεύσει ιδιώτες γιατρούς, να επιτάξει ιδιωτικές κλινικές, να υποχρεώσει τον ιδιωτικό τομέα να συμμετάσχει στην εκστρατεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας; 
• Μόνο νεοφιλελεύθεροι θα πουν όχι. 
• Γι’ αυτούς προέχει η κερδοφορία των επιχειρήσεων. 
• Γι’ αυτούς δεν πρέπει να αμφισβητηθεί το δόγμα: «ιδιωτικοποίηση των κερδών, κοινωνικοποίηση των ζημιών». 
• Γι’ αυτούς το κράτος είναι χρήσιμο όταν λειτουργεί σαν τροχονόμος, σαν νυχτοφύλακας και επικίνδυνο όταν μπαίνει στον πειρασμό να θέσει υπό έλεγχο την ελευθερία τους, δηλαδή την ασυδοσία τους.