Η πρόεδρος θυμήθηκε την εστιαση αλλά σιώπησε για την δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, γεγονός που είχε προκαλέσει χιλιάδες αρνητικά σχόλια.
Η ποσπερτ αποφάσισε να της απαντήσει με μια σκληρή και αποκαλυπτικη ταυτόχρονα ανακοίνωση με την οποια όμως φέρνει στο φως και άγνωστες πτυχές του παρελθόντος της Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Η αποκαλυπτική ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ:
Σίγουρα στη φιλική αυτή κουβέντα, δεν θα ειπωθηκε τίποτα για το πως στις 23 Νοεμβρίου του 2010, η σημερινή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως μέλος τότε του ΣΤΕ μαζί με τον τον Πάνο Πικραμμένο έκρινε, ότι το Μνημόνιο δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και διεθνείς συμβάσεις.
Είναι επίσης βέβαιο ότι οι 4 γιατροί του Ευαγγελισμού και της Σωτηρίας δεν θα την ρώτησαν γιατί ως πρόεδρος του δικαστηρίου υπερψήφισε την πρόταση της πλειοψηφίας να κηρυχθεί νόμιμη η κατάργηση του δώρου Χριστουγέννων, του δώρου Πάσχα και του επιδόματος αδείας σε όλους τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα.
Ασφαλώς σε αυτή την “γιορταστική ατμόσφαιρα” του ανοίγματος της εστίασης, δεν είχε θέση η απορία που είχε εκφραστεί το 2015 απο δεκάδες ΜΜΕ σχετικά με το πώς “έπεσε στα μαλακά” ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου που είχε κατηγορηθεί για τη γνωστή υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ καθώς επίσης και για το αδίκημα της απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία.
Για την υπόθεση της Λίστας Λαγκάνρτ το ειδικό δικαστήριο έκρινε τότε πως ο πρώην υπουργός διέπραξε μεν «λαθροχειρία», αφαιρώντας τα ονόματα τριών συγγενικών του προσώπων (εξαδέλφες) απο τη λίστα , ωστόσο, το κακούργημα μετατράπηκε σε πλημμέλημα ενώ για το αδίκημα της απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία κρίθηκε αθώος (οι δικαστές που τάχθηκαν υπέρ της άποψης να κριθεί ένοχος σε βαθμό πλημμελήματος ο κατηγορούμενος είναι ο πρόεδρος του δικαστηρίου, Νικόλαος Πάσσος και τα μέλη του, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, Δημοσθένης Πετρούλιας, Αγγελική Θεοφιλοπούλου και Ταξιαρχία Κόμβου, ενώ υπέρ της άποψης να καταδικαστεί σε βαθμό κακουργήματος για το συγκεκριμένο αδίκημα ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν τα μέλη του δικαστηρίου Δημήτριος Κόμης, Αργύρης Σταύρακης και Μαρία Γαλάνη).
Μπορεί η ελευθεροτυπία να θεωρείται και δίκαια, ως ένας σημαντικός πυλώνας της Δημοκρατίας, μπορεί να προστατεύεται απο το Σύνταγμά μας και απο από το άρθρο 19 της Παγκόσμιας Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ.
Μπορεί την τελευταία δεκαετία περισσότεροι από 800 δημοσιογράφοι κι εργαζόμενοι σε ΜΜΕ να έχουν σκοτωθεί ή δολοφονηθεί σε μη εμπόλεμες ζώνες από παραστρατιωτικούς πυρήνες, οργανωμένες ομάδες εγκληματιών, η αστυνομικές αρχές.
Μπορεί ακόμα και τώρα δημοσιογράφοι να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να απάγονται, να υφίστανται ξυλοδαρμούς κι επιθέσεις, να δολοφονούνται, με τις περισσότερες περιπτώσεις απο αυτές να μην ερευνώνται και να μην εξιχνιάζονται ποτέ.
Όμως αυτό που έχει τελικά σημασία για κάποιους, είναι αν απο σήμερα μπορεί ο Έλληνας να απολαύσει τον καφέ του (χωρίς φυσικά την νοσηρή επενέργεια της μουσικής υπόκρουσης και εφόσον έχει παιδαγωγηθεί απο την διδασκαλία του SMS).
Όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας μας αναγκάζουν να σκεφτούμε την ποιητική “προτροπή” του αξέχαστου Μανόλη Αναγνωστάκη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου