Ή απλώς δεν είναι σε θέση να διαχωρίσουν το ηθικό από το δυσώδες και τη νομιμότητα από τον υπόκοσμο με αποτέλεσμα να τους παίζουν στα δάκτυλα απατεώνες και διεφθαρμένοι;
Πώς μπορεί η κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι προετοιμάζει το μέλλον να παρακολουθεί άβουλη τριτοκοσμικές καταστάσεις, που αναδύουν την υπόνοια ότι εμπλέκονται κάποιοι στους οποίους έχει εμπιστευτεί αξιώματα;
Προ καιρού η ίδια κυβέρνηση καταπονήθηκε επί εβδομάδες μέχρι να αποφασίσει ποιος γνώριζε, ποιος πρότεινε, ποιος διόρισε και ποιος κάλυπτε τον διαβόητο Λιγνάδη. Κι ακόμη δεν έχουν δώσει όλες τις απαντήσεις.
Το ένα δέκατο από όσα αποκαλύπτονται να είναι ακριβές κάποιοι πρέπει να εξαφανισθούν από το πολιτικό προσκήνιο. Δεν υπάρχει «δεν ήξερα». Στην πολιτική η ευθύνη είναι αντικειμενική. Τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο εισαγγελέας.
Τώρα η ίδια κυβέρνηση έμπλεξε με κάτι χειρότερο: με το σκάνδαλο Φουρθιώτη, τις διαστάσεις του οποίου κανείς δεν μπορεί να περιγράψει ακόμη. Κάθε μέρα αποκαλύπτεται και κάτι που οδηγεί στον υπόκοσμο.
Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα
Πώς στην ευχή ένας τύπος του περιθωρίου, με παρελθόν γνωστό στους πάντες, έπιασε «άκρες» με υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ ως … δημοσιογράφος και έφτασε ως τον Αρχιεπίσκοπο;
Γιατί ένας τουλάχιστον βουλευτής της ΝΔ τον εκθείαζε και ένας τουλάχιστον υφυπουργός του εμπιστευόταν την … προβολή του; Και να παραπλανήθηκαν, δεν οφείλουν μια…αυτοκριτική;
Πώς με τόσες ποινικές εμπλοκές από δεκαετίες έπεισε την ΕΛΑΣ – μόνο αφελείς θα πειστούν ότι έγινε ερήμην της Κατεχάκη- να του δώσει αστυνομική φρουρά;
Πώς είναι δυνατόν να απειλεί μέλος της κυβέρνησης και να μην τον αγγίζει κανείς- ούτε καν ο απειληθείς υπουργός;
Ειδικά ο Γιάννης Βρούτσης γιατί δεν φώναξε αμέσως την αστυνομία, να τον μπαγλαρώσει όταν εισέβαλε με μπράβους στου γραφείο του; Γιατί τελικά αποφάσισε να σπάσει το απαγορευτικό Μητσοτάκη και να μιλήσει στο Documento για τον Φουρθιώτη- υποδηλώνοντας ότι αλλού θα είχε θαφτεί η καταγγελία του;
Πώς ο «παρουσιαστής» κατάφερε ακόμη και μετά την αποκάλυψη- να μην ξεχνάμε ότι οφείλουμε την αποκάλυψη στον δημοσιογράφο αντιδήμαρχο Ραφήνας Χρ. Τσεμπέρη— για τη φρουρά που του παρείχε η ΕΛΑΣ να κοκορεύεται , να απειλεί, να στέλνει εξώδικα και να μην τον περιλαμβάνει κανείς;
Ας μην κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα. Είναι εκτεθειμένη και ακόμη δεν έχει δώσει τις απαντήσεις που ευλόγως, ζητάει η αντιπολίτευση.
Ο Φουρθιώτης ίσως θα παρέμεινε ασύδοτος αν δεν υπήρχε ο Κώστας Βαξεβάνης. Ο δημοσιογραφος που μισούν όσο κανέναν άλλο στο Μέγαρο Μαξίμου, υποχρέωσε την ΕΛΑΣ να κινηθεί και μάλλον διέσωσε τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του. Εγκαίρως προειδοποίησε ότι οι πυροβολισμοί στο σπίτι του Φουρθιώτη, ήταν κόλπο για να εμφανιστεί εκ νέου απειλούμενος και να ξαναπάρει φρουρά. Αυτό το κόλπο προφανώς κάποιος «από μέσα « του το υπέδειξε. Αλλιως δεν ειχε νόημα η σκηνοθεσία.
Το ρεπορτάζ του Βαξεβάνη αποδείχθηκε η καλή δημοσιογραφία, που δεν θέλει να ξέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι πληροφορίες για τον κίνδυνο να έχει και ο ίδιος την τύχη του Καραϊβάζ απάλλαξαν την κυβέρνηση από τον κίνδυνο – τραγωδία να φορτωθεί με το στίγμα μιας ακόμη δολοφονίας δημοσιογράφου επί των ημερών της.
Υπόνοιες και μεγάλη ανατριχίλα
Η κοινοποίηση αυτού του ρεπορτάζ από τον εκδότη του Documento- ως μέσου αυτοπροστασίας του- κινητοποίησε κάποιους νοήμονες ανθρώπους στο περιβάλλον Μητσοτάκη- όπως μπορεί και να ανησύχησε άλλους -και όπως λέγεται- οδήγησε τον Πρωθυπουργό να δώσει εντολές για να κάνει επιτέλους η αστυνομία της δουλειά της με τον Φουρθιώτη, αντί εμφανίζεται στις εκπομπές του και να του… κρατάει φανάρι.
Έτσι βρέθηκε με χειροπέδες και άρχισε να ξετυλίγεται η «δυσώδης υπόθεση», όπως παραδέχθηκε καθυστερημένα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Ως τότε έβλεπε «λάσπη στον ανεμιστήρα» για την υπόθεση του «παρουσιαστή», τον οποίο φρουρούσε η ΕΛΑΣ, από κινδύνους που δεν θα μπορούσαν να τον απειλούν.
Από όσα έγιναν γνωστά ως τώρα αναδύονται ερωτήματα, υπόνοιες και μεγάλη ανατριχίλα.
Είναι δυνατόν να μην είχε ιδέα η Αστυνομία για το ποιόν του Φουρθιώτη, όπως περιγράφεται σε όσα η ιδια διαβίβασε τώρα στις δικαστικές αρχές για το ποινικό ιστορικό του; Τι είδους αστυνομία είναι αυτή που αγνοεί τα στοιχειώδη;
Αν δεν ήξερε, δεν φέρει κανείς ευθύνη για τον εξευτελισμό να φρουρεί κάποιον εμπλεκόμενο σε περισσότερες από 30 υποθέσεις από το 2005;
Ως τι τον φρουρούσε με αστυνομικούς πόρους και λεφτά του Έλληνα πολίτη; Ως προσωπικότητα του δημοσίου βίου; Ως «μάνατζερ» μιας κυρίας του ερωτικού σινεμά; Ως δημοσιογράφο που δεν ήταν;
Ήταν ο φόβος ή μήπως η υπόδειξη από κάποιον, που έκανε τον υπουργό Απασχόλησης να μην τον καταγγείλει αμέσως, όταν τον απείλησε;
Ήταν από θράσος ή από αίσθηση ότι έχει πλάτες, που έκανε τον Φουρθιώτη να στέλνει εξώδικα ακόμη και στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να τονίζει την καλή σχέση του με την αστυνομία και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη;
Ποιος έθαβε ακόμη και τις αναφορές των φρουρών του Φουρθιώτη για τη συμπεριφορά του, που αποκαλύπτονται τώρα στα αρχεία της αστυνομίας;
Το σκάνδαλο έχει μια πλευρά που αφορά τον Φουρθιώτη και τις δικαστικές εκκρεμότητες του. Έχει όμως και μια άλλη που αφορά την κυβέρνηση, ως υπεύθυνη για την εύρυθμη λειτουργία των αρχών.
Δεν ανέχθηκε απλώς τους υπηρεσιακούς παράγοντες που τον υποβοηθούσαν, έστω απλώς κλείνοντας τα μάτια. Δεν αντέδρασε αμέσως όταν βγήκε στον αφρό ο βίος και η πολιτεία του. Αν δεν υπήρχε η παρέμβαση Βαξεβάνη, ίσως να παρέμεινε ακόμη άβουλος θεατής.
Δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει αυτή η υπόθεση. Πάντως σε καλό δεν θα βγει για την κυβέρνηση- ειδικά αν αρχίσει ο τύπος να μιλάει -παρά την αναξιοπιστία του.
Δεν μπορεί να μην βαρύνεται κανείς -για ανικανότητα ή για εμπλοκή- σε μια υπόθεση που δεν έγινε τώρα «δυσώδης», όπως λέει ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης. Ήταν από πριν.
Πηγή: Anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου