Μπορεί οι σπιν ντόκτορς που βλέπουν στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη έναν φιλελεύθερο μεταρρυθμιστή με ροπή προς το Κέντρο να περίμεναν άλλα πράγματα, πάντως ο ανασχηματισμός της κυβέρνησής του δεν ήταν παρά αναβάπτιση στα νάματα της παλιάς καλής ελληνικής Δεξιάς, της εμφυλιοπολεμικής, πελατειακής και μισαλλόδοξης Δεξιάς που όλοι αγαπήσαμε.

 

Μπορεί οι σπιν ντόκτορς που βλέπουν στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη έναν φιλελεύθερο μεταρρυθμιστή με ροπή προς το Κέντρο να περίμεναν άλλα πράγματα, 

πάντως ο ανασχηματισμός της κυβέρνησής του δεν ήταν παρά αναβάπτιση στα νάματα της παλιάς καλής ελληνικής Δεξιάς, της εμφυλιοπολεμικής, πελατειακής και μισαλλόδοξης Δεξιάς που όλοι αγαπήσαμε. 

Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες γι’ αυτήν την επιλογή, γι’ αυτές τις επιλογές προσώπων, με κυρίαρχη αυτήν που λέει ότι σχεδιάζει εκλογές και έπρεπε να απομακρύνει εξωκοινοβουλευτικούς και να δώσει κυβερνητικές θέσεις σε βουλευτές για να δώσουν στο επίπεδο της εκλογικής τους περιφέρειας τη μάχη με καλύτερους όρους. 

Το σίγουρο πάντως είναι ότι η Ν.Δ. τραβάει όλο και πιο δεξιά και ο Μητσοτάκης σέρνει τον χορό, ή τον σέρνουν, αδιάφορο επί της ουσίας. 

Ο Συναγερμός επιστρέφει μετά από 70 χρόνια και αυτό πρέπει να θέσει τους δημοκρατικούς πολίτες σε συναγερμό.

Μπορεί κανείς να εικονογραφήσει την πορεία αυτή με μερικά παραδείγματα υπουργοποιηθέντων στελεχών.

Ο Μάκης Βορίδης, από το υπουργείο Γεωργίας στο οποίο είχε εξοριστεί, βρέθηκε στο, πρώτο τη τάξει, υπουργείο Εσωτερικών. Ακόμα και αν παρακάμψουμε το ιδεολογικό μήνυμα που στέλνει η αναβάθμιση του πιο πατενταρισμένου ακροδεξιού στελέχους της παράταξης, με ευθεία αναφορά στη Χούντα, δεν γίνεται να ξεχάσουμε ότι έγινε υπουργός Εσωτερικών, δηλαδή αρμόδιος για την οργάνωση και τη διεξαγωγή των εκλογών, ο άνθρωπος που έλεγε πως "πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές". Είναι ο ίδιος ο οποίος μας είχε εξηγήσει "γλυκά" ότι "το ξύλο είναι στοιχείο της υποχρεωτικότητας".

 Στη χώρα που η Δεξιά έχει εφαρμόσει το "σχέδιο Περικλής" για βία και νοθεία στις εκλογές, οι αντιλήψεις Βορίδη μάς γυρνάνε πίσω στη μετεμφυλιακή Ελλάδα και χτυπούν καμπανάκια.

Ο Κώστας Σκρέκας κληρονόμησε την έδρα στα Τρίκαλα από τον πατέρα του, κάτι πολύ φυσιολογικό για τη Ν.Δ. και κάτι πάρα πολύ παλαιοκομματικό για όλους τους υπόλοιπους.

 Ο υιός που ανέλαβε το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος κουβαλάει στις πολιτικές αποσκευές του το όργιο οικογενειοκρατίας και πελατειακότητας του πατρός του, ο οποίος σε κάποιο διάλειμμα των βουλευτικών του θητειών "αξιοποιήθηκε" στην πολύπαθη Λάρκο, φροντίζοντας επίσης να τακτοποιήσει στην εταιρεία με παχυλούς μισθούς τη μισή οικογένεια, καθώς προσέλαβε και τη σύζυγό του και τον συμπέθερό του.

Η Σοφία Βούλτεψη, με μόνιμο στασίδι στα πρωινάδικα, αποτελεί την επιτομή του "αντιΣΥΡΙΖΑ fighter". Σαμαρικών απόψεων και ανάλογης συμπεριφοράς, είχε φτάσει στο σημείο ως υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος επί πρωθυπουργίας Σαμαρά να απαγορέψει στην (τότε) ΝΕΡΙΤ να μεταδώσει την ομιλία του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ. 

Αλλά ο αντιΣΥΡΙΖΑ φανατισμός της κ. Βούλτεψη δεν είναι πρόβλημα όσο οι απόψεις που εκφράζει επίσημα για τα θέματα που αφορούν το πόστο που της ανατέθηκε, δηλαδή την ένταξη προσφύγων και μεταναστών. 

Η κ. Βούλτεψη έχει δηλώσει μεταξύ άλλων ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια έστειλε και συνεχίζει να στέλνει προσκλητήριο προς όλους τους παράνομους μετανάστες", ενώ μετά το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, στο οποίο πνίγηκαν εννέα παιδιά και τρεις γυναίκες, αυτό το οποίο είχε βρει να πει ήταν «μας έχουν τρελάνει μετά το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι, κλείνουν την Αθήνα, περιφέρουν Αφγανούς, Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς...».

Μια νέα Δεξιά κερδίζει έδαφος σε όλον τον κόσμο, με Τραμπ, Μπολσονάρου,  Όρμπαν, επαναφέροντας τον κόσμο μπροστά στην απειλή του φασισμού. 

Στις περισσότερες χώρες οι νέας κοπής ακροδεξιοί προσπαθούν έστω να το παίξουν κάπως, να εμφανιστούν ως κάτι καινούργιο. Στην Ελλάδα, δεν μπαίνουν καν στον κόπο. 

Μας επαναφέρουν 60 και 70 χρόνια πίσω και παινεύονται γι’ αυτό.