Λέει λοιπόν ο Κυρ. Μητσοτάκης στην ομήγυρη ως ρητορικό ερώτημα ότι «πρέπει δηλαδή να περιμένουμε να καεί (το δάσος) για να χτιστεί;». Παρουσιάζει δηλαδή το δάσος ως εχθρό της «ανάπτυξης» αφήνοντας δύο εναλλακτικές: ή να χτιστεί χωρίς να καεί, ή να χτιστεί αφού καεί.
Το ενδεχόμενο απλώς να μην χτιστεί και να παραμείνει πνεύμονας πρασίνου και ομορφιάς για όλους δεν περνά από το μυαλό του καν. Όπως δεν περνά από το μυαλό του ότι η ύπαρξη μιας τέτοιας φυσικής ομορφιάς αποτελεί μοχλό συνολικής ανάπτυξης της περιοχής.
Μιας περιοχής που μόνο υπανάπτυκτη τουριστικά δεν μπορεί να την πει κανείς.
Αλλά στο νεοφιλελεύθερο μυαλό η έννοια της συλλογικής ανάπτυξης, που δεν συνδέεται με κάποιο μεγάλο επιχειρηματικό συμφέρον, απλά δεν υπάρχει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Νατ Ρόθτσιλντ, της γνωστής οικογενείας, που έχει σπίτι στην περιοχή, χαρακτήρισε φιάσκο την επένδυση και ανοησία του Μητσοτάκη την υποστήριξή της.
Αλλά, από την άλλη, τι ξέρει ο Ρόθτσιλντ από ανάπτυξη;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου