Τα ΜΜΕ με γεμάτο το στόμα δεν μιλάνε. Αυτό απαιτεί η αστική ευγένεια…

Η κυβέρνηση έχει μπουκώσει τα φιλικά της ΜΜΕ με ένα κάρο λεφτά και αυτά, λόγω καλών τρόπων και αστικής ευγένειας, «με γεμάτο το στόμα δεν μιλάνε».

Δεν έχει βέβαια κάποιος τις ίδιες απαιτήσεις από λαθρόβια site και κίτρινες φυλλάδες και από έντυπα με δεκαετίες σοβαρότητας, αν μη τι άλλο, στην ιστορία τους.

Δεν έχει κάποιος τις ίδιες απαιτήσεις από δημοσιογράφους «πληρωμένα πιστόλια» και από δημοσιογράφους με σημαντική διαδρομή.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, που εφημερίδα γίνεται φυλλάδα και ο διευθυντής της, από δημοσιογράφο με ίσκιο, μετατρέπεται σε «his master’s voice», η απογοήτευση είναι μεγαλύτερη και ο καταλογισμός βαρύτερος.

Είναι ποτέ δυνατόν το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας με δεκαετίες ιστορίας να έχει τίτλο «Η σκοτεινή πλευρά της Δημοκρατίας μας» και να εννοεί τα κυβερνητικά πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ;

Και να το λέει αυτό στο τέλος μιας εβδομάδας που κυριαρχείται από την αποκάλυψη και τις ατράνταχτες αποδείξεις -ομολογία της ίδιας της εταιρείας- ότι στην περιβόητη σκευωρία Novartis η μόνη σκευωρία είναι η προσπάθεια, με πραξικοπηματικές κοινοβουλευτικές πρακτικές, να κουκουλωθεί το σκάνδαλο, να εξοντωθούν ηθικά και να απαξιωθούν οι δικαστικοί και οι μάρτυρες που προσπαθούν να το διαλευκάνουν;

Είναι ποτέ δυνατόν να καταλογίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ κύκλωμα διαφθοράς στην αστυνομία; Κύκλωμα, μάλιστα, το οποίο επί ΣΥΡΙΖΑ κυνηγήθηκε και εξαρθρώθηκε;

Χθες ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στον επισιτισμό και τον τουρισμό. Τι του μετέφεραν με τα δικά τους λόγια; «Απόλυτη εξαθλίωση, απόλυτο χάος, επαληθεύονται οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις».

Αυτή την πραγματικότητα, την οποία η κυβέρνηση και τα φιλικά της ΜΜΕ επιχειρούν με αντιπερισπασμούς και στρεψοδικίες να κρύψουν, η ελληνική κοινωνία τη βιώνει ως καθημερινότητα.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα φιλικά της ΜΜΕ σοκαρίστηκαν από την απήχηση που είχε το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ στον κόσμο.

Εγκλωβισμένοι στη γυάλα τους, δεν έχουν καταλάβει τι παίζει και θα συνεχίσουν να πλανώνται εάν νομίζουν πως αυτά που συζητούν μεταξύ τους τα πιστεύει και ο κόσμος.

Απλώς ξύνουν τον πάτο του βαρελιού της αξιοπιστίας τους.

Από το κύριο άρθρο της “Αυγής”