Κράτος ημετέρων...

http://www.avgi.gr/article/10812/11121789/1-kratos-emeteron-

Από τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά, τον Σταύρο Ξαρχάκο και τον Γεώργιο Μπαμπινιώτη το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού ξέπεσε, επί Ν.Δ., στην προεδρία ενός ΔΑΚίτη καθηγητή, ο οποίος μόλις πρόσφατα απέκτησε το μεταπτυχιακό του! 

Ο καθηγητής Νίκος Κούκης, στέλεχος της ΔΑΚΕ στην ΟΙΕΛΕ και των ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων Δούκα, αλλά και πολιτικός φίλος της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως, αποτελεί την πρόταση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για το ΕΙΠ, την οποία έκανε δεκτή κατά πλειοψηφία η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής.

«Αυτό είναι ένδειξη του πώς εννοείτε την αριστεία και πώς εννοείτε το επιτελικό κράτος. Πλήρης και αδίστακτη κομματικοποίηση του κράτους. Ακόμα και του ευαίσθητου τομέα του ΕΙΠ. Πλήρης γελοιοποίηση αυτού που ονομάζετε επιτελικό κράτος των αρίστων. Να τη χαίρεστε αυτή την αντίληψη» τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης στην Επιτροπή.

Πήρε μεταπτυχιακό πριν από δέκα ημέρες

Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε, το μεταπτυχιακό που χρειάζεται ο Ν. Κούκης για να γίνει εκτός από πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΕΙΠ αναγνωρίστηκε μόλις προ δέκα ημερών - αυτό εξηγεί και την καθυστέρηση της υπουργού Πολιτισμού στην αλλαγή της διοίκησης. Περίμενε ο «εκλεκτός» της πρώτα να πάρει μεταπτυχιακό για να τον προτείνει...

«Μας συστήθηκε ως κάτοχος μεταπτυχιακού, το οποίο έλαβε προ δύο μηνών από ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Κύπρου και προ δέκα ημερών -fast track διαδικασία- αναγνωρίστηκε από τον ΔΟΑΤΑΠ. 

Κάπου γράφει στο βιογραφικό του ότι ομιλεί την αγγλική και παρουσίασε το έργο του, το οποίο είναι η σύνδεση της εκπαίδευσης με τον πολιτισμό», είπε ο Ν. Φίλης αντιπαραβάλλοντας το βιογραφικό του νέου προέδρου με εκείνα των παλαιότερων προέδρων (μεταξύ άλλων ο καθηγητής Ιωάννης Γεωργάκης, ο ιστορικός Μιχαήλ Σακελαρίου, ο Αδαμάντιος Πεπελάσης, ο ιστορικός Νίκος Οικονομίδη, ο Αργύρης Φατούρος).

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπενθύμισε πως όταν ο Ν. Κούκης ήταν επικεφαλής των λυκειακών τάξεων στα Εκπαιδευτήρια Δούκα απαγορεύτηκε ο εορτασμός του Πολυτεχνείου και αναρωτήθηκε: «Είναι και αυτό άραγε στοιχείο της σύνδεσης της εκπαίδευσης με τον πολιτισμό;».