Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Με Αγάπη Άννα #riptreno

Το χρονικό ενός εκτροχιασμού. Η Γκουλτουροαναπαράσταση της πιο κλασσικής σκηνής θανάτου στο θέατρο όλων των εποχών. Ένεκα της ημέρας.

Πρωταγωνιστούν: Μιμή Ντενίση. Τάσος Χαλκιάς. Τρένος.

-"Άννα, Άννα, που είσαι;"

-"Εδώωωωωω"(βαθύ δραματικό κάθισμα. Ο τρένος αφρίζει από την προσμονή. Όνειρο ζωής είναι αυτό. Έτσι χτίζονται οι καριέρες)

"Εδώωωωω, στις γραμμές του τρένου. Εδώ, που βρήκαμε την αγάπη μας..."(δραματικό πέταγμα μαντηλιού. Τσούπ. Ανέμελο. Κάτω τα μάτια, ταπεινά)

"Εδώ θα τον τιμωρήσω". (λυγμός)

-"Άννα, τι κάνεις;" (έλα ντε) "Άννα!"

-"Ήμουν ένα ντροπαλό κορυίτσι με κατακόκκινα χέρια. Με έλεγαν Άννα. ήμουν ευτυχισμέεηνη".(γύρισμα το μάτι. λυγμός. ωιμέ εγώ)

"Θέ μου όπου και να'σαι συγχώρα με".

(έξαλλο σταυροκόπημα. Τίναγμα η μπέρτα η ρημάδα που μπαίνει εμπόδιο στην ντέχνη. επανάληψη)

"συγχώρα με για όλα Θέ μου. συγχώρα με για όλα Θέ μου. Θέ μου συγχώρα με για ότι έκανα. ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΘΕ ΜΟΥ"!

(ο Θεός είναι μεγάλος και συγχωρεί μαρή, βλέπει όμως και o Τολστόυ από ψηλά)

Μην ξαναμιλήσεις, τώρα. Άχνα Καρένινα. Πάμε το φινάλε το δραματικό με τον Τρένο! Όπως το προβάραμε.

Πέντε απλά βηματάκια. Σα μούτζα.

1. άνοιγμα χεριών. α!

2. τράνταγμα. α!

3. ένα κύμα δεξιά. όοοολε!

4. χέρια ψηλά κλειστά σε θέση μακροβούτι.

5. βουτιά στην γκουλτούρα, πέσιμο δεξιά στον Τρένο που έρχεται φουριόζος.

έτοιμη;

και πάμε

ΔΕΞΙΑ ΜΑΡΗ! ΣΤΟΝ ΤΡΕΝΟ!

(χειροκρότημα. λυσσάξτε)

η πρώτη Άννα Καρένινα που έχασε το τρένο της. Και πάλι σ'αγαπάμε τρελή.

πάμε και μία το βιντεάκι το ιστορικό.

Χρόνια Πολλά σε όλες τις Άννες!