Πριν λίγες μέρες ο Ν. Χατζηνικολάου (ΝΧ) πήρε συνέντευξη από τον Αλέξη Τσίπρα στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 (το βίντεο εδώ [1]). Είναι αυτονόητο πως ένας δημοσιογράφος μπορεί να ρωτήσει οτιδήποτε θέλει.
Για όλους εμάς είναι χαράς ευαγγέλια όταν ο δημοσιογράφος κάνει «στενό μαρκάρισμα» στον πολιτικό, ειδικά αν είναι πρωθυπουργός ή εν δυνάμει τέτοιος.
Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να σχηματίσουμε μια (έστω και) λίγο καλύτερη εικόνα του πολιτικού, για τις ιδέες και τις απόψεις του, αλλά και για τον δημοσιογράφο.[2]
Βεβαίως, αυτά έχουν νόημα, έχουν αξία όταν ο δημοσιογράφος κάνει αυτό που η δημοσιογραφία επιτάσσει. Δηλαδή, οι ερωτήσεις ακόμα και το «στενό μαρκάρισμα» αποσκοπούν στην ενημέρωση του τηλεθεατή σε θέματα που ο ίδιος ο δημοσιογράφος επιλέγει και που ο πολιτικός καλείται να τοποθετηθεί. Γιατί αυτό ενδιαφέρει και όχι οι απόψεις του ίδιου του δημοσιογράφου.
Ανεξάρτητα αν αυτές είναι ή όχι σωστές κι ενδιαφέρουσες.
Είναι αντίφαση εν τοις όροις να έχει ο δημοσιογράφος απέναντί του έναν πρώην ή νυν πρωθυπουργό και να καταθέτει τις δικές του απόψεις για ένα θέμα που ο ίδιος επέλεξε να ρωτήσει.[3]
Στο 3:00 της συνέντευξης ο ΝΧ αναφέρεται στον Θ. Καρτερό (για ένα κριτικό άρθρο του), αντιπαραθέτοντάς τον με τον Τσίπρα. Κατ’ αρχάς γιατί τον Καρτερό; Λίγες μέρες πιο πριν κι εγώ έγραψα κριτικό άρθρο (Κρίμα κ. Τσιόδρα). Θα πείτε, ρε Γιαννίμπα εσένα δεν σε ξέρει «ούτε η μάνα σου». Έστω. Κι ο Γ. Λακόπουλος έγραψε κριτικό άρθρο και είναι πολύ γνωστός δημοσιογράφος. Ναι, αλλά δεν είναι πρώην συνεργάτης του Τσίπρα. Έστω κι αυτό. Ο Ν. Κοτζιάς επίσης έγραψε κριτικό άρθρο και είναι και πασίγνωστος και κορυφαίος π. Υπουργός του Τσίπρα. Ναι αλλά δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Εκατοντάδες άλλοι έχουν γράψει ανάλογα κριτικά άρθρα. Για τον ΝΧ όμως το κύριο πιάτο είναι άλλο και θα το δούμε. Ο Καρτερός ήταν μία «ολίγη» από γνωστό πρόσωπο (ζήτημα να τον ξέρει το 25% των Ελλήνων). Μία «ολίγη» από στέλεχος (δεν ήταν και δεν είναι βουλευτής, δεν ήταν π. Υπουργός ή υφυπουργός ή έστω γραμματέας υπουργείου, ούτε είναι μέλος της ΠΓ ή της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ). Είναι όμως συριζαίος, ένα φεγγάρι ήταν σύμβουλος του Τσίπρα και είναι μια πένα, ένα ντουφέκι απέναντι στα πυρηνικά των καθεστωτικών τηλεοπτικών ΜΜΕ.
Ο Καρτερός είναι το προπέτασμα καπνού για τον ΝΧ, η στάχτη στα μάτια των τηλεθεατών, προκειμένου να την «πέσει» σε Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ και να σερβίρει το κυρίως πιάτο, την άκρα του τάφου σιωπή και πλήρη έλλειψη κριτικής στην κυβέρνηση. Αυτό είναι που η πανδημία εκτόξευσε στην στρατόσφαιρα. Το «σκάσε και κολύμπα». Ας επιστρέψουμε όμως στο βίντεο και στην απάντηση του Τσίπρα.
Στο 3:30. «Δεν πιστεύω κ. Χατζηνικολάου, και το λέω ευθέως, ότι η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όλων των στελεχών της σήμερα μπορεί να κριθεί από ορισμένα ψήγματα κριτικής που, κατά την άποψή μου, είναι απαραίτητα στο πλαίσιο μια δημοκρατικής λειτουργίας. Διότι στηρίζουμε δεν σημαίνει και σιωπούμε.» Δεν είναι μια σαφέστατη και ξεκάθαρη απάντηση; Μήπως έχει σκιά ασάφειας;
Αν ο σκοπός του ΝΧ ήταν να πάρει την απάντηση του Τσίπρα, τον πέτυχε. Πήρε την απάντησή του (αρέσει δεν αρέσει), θα πήγαινε στο επόμενο θέμα. Ο σκοπός όμως ήταν να προμοτάρει το προαναφερθέν κυρίως πιάτο, κυβέρνησης και μιντιακού κατεστημένου. Έτσι, όταν ο Τσίπρας στο 4:35 αναφέρεται: «στον καλό επιστήμονα τον κ. Τσιόδρα που έχει αναλάβει αυτήν την προσπάθεια», ο ΝΧ επαναλαμβάνει για δεύτερη φορά: «τον οποίο πυροβολούν τα στελέχη σας». Όχι σχολιάζουν ή ασκούν κριτική. Πυροβολούν. ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ (πληθυντικός), και γύρευε ποια είναι, πόσο ψηλά είναι και πόσα είναι. Δείτε οπωσδήποτε στο 4:40 και την απαράδεκτα ειρωνική έκφραση και μειδίαμα του ΝΧ
Η συνέχεια στο 5:56. Για δεύτερη φορά ο Τσίπρας σαφέστατα επισημαίνει πως «οι δημοσιογράφοι, ακόμα κι αν έχουν πολιτική ή κομματική ταυτότητα, δεν παύουν να είναι δημοσιογράφοι και άρα να έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους.» Σ’ αυτήν την τοποθέτηση ο ΝΧ λέει: «Επομένως καταλαβαίνω ότι δεν συμφωνείτε με όσα έγραψε»!!! Ε, συγνώμη αλλά εδώ «κόβεις φλέβες».
Τέλος πάντων, λες πως ο ΝΧ ξεκόλλησε. Αμ δε. Στο 12:40 επανέρχεται ξανά στο κυρίως πιάτο με γαρνιτούρα την Βουνάτσου για μια ανάρτηση στο φ/β. Στο σημείο αυτό ο ΝΧ πετά και το τελευταίο φύλο συκής για αυτό που θέλει να προμοτάρει, δηλαδή, την πλήρη έλλειψη κριτικής στην κυβέρνηση. Η απάντηση του Τσίπρα στο 13:28 «κ. Χατζηνικολάου νομίζω ότι το να θεωρεί κανείς πως πρέπει να περάσει αυτή η μπόρα για να ξανά ξεκινήσει η αντιπαράθεση και ο λογαριασμός των πολιτικών διαφορών κατ’ αρχήν δεν είναι μια αρνητική στάση. Είναι μια θετική στάση.» Τι λέει, διακόπτοντας, ο ΝΧ στο 13:50; «Επομένως συμφωνείτε με αυτά» (δείτε και την έκφραση προσώπου του ΝΧ).
Έχουν περάσει 14 (δεκατέσσερα!) λεπτά συνέντευξης, ο Τσίπρας όχι μόνο έχει ξανά και ξανά αρνηθεί να καταδικάσει την κριτική, αλλά λέει και ξαναλέει πως δεν αποδέχεται την μούγκα στη στρούγκα. Ο ΝΧ προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πασάρει πως ο Τσίπρας καταδικάζει τα στελέχη και την κριτική. Ποιο είναι λοιπόν το κύριο πιάτο; Ποιος χωρίς ίχνος ντροπής συμπεραίνει αυτά που ο Τσίπρας αρνείται κατηγορηματικά και ουσιαστικά βάζει στο στόμα του Τσίπρα λόγια που δεν έχει πει;
Εν κατακλείδι, ποιος δεν έχει την στοιχειώδη τσίπα και αντί να επαινέσει τον συνάδελφό του δημοσιογράφο Καρτερό που έγραψε ένα άρθρο, κριτικό μεν κόσμιο δε, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς μ’ αυτό ή όχι, ζητά επιμόνως την καταδίκη του; Έτσι αντιλαμβάνεται ο ΝΧ την δημοσιογραφία; Αντί δικής μου απάντησης, ακούστε στο 32:10 τον ΝΧ να λέει στον Τσίπρα: «παρότι ξέρετε πως έχουμε πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές»!!!
Βρείτε έναν δημοσιογράφο, έστω κι ΕΝΑΝ, σε ολόκληρο τον πλανήτη, έναν anchorman σε Ευρώπη, σε Αμερική στον κόσμο, που να έχει απέναντί του πρώην ή νυν, πρωθυπουργό, υπουργό κ.λπ. και να του λέει κατάμουτρα «έχουμε πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές». ΔΕΝ υπάρχει ούτε ένας.[4] Τελικά, οι μάσκες μερικές φορές πέφτουν αθέλητα και απρόκλητα οπότε ο «Βασιλιάς» εμφανίζεται γυμνός. Τότε, τον ενοχλεί ο Καρτερός, όχι όμως ο Ζούλας που από διευθυντής του γραφείου τύπου του Μητσοτάκη βρέθηκε στο τιμόνι της ΕΡΤ, ούτε οι 15 δημοσιογράφοι στο Μαξίμου και άλλοι τόσοι στα υπουργεία.
Σκεφτείτε για μια στιγμή τον Μητσοτάκη να δίνει συνέντευξη στον ΝΧ. Δεν υπάρχει ούτε μία στο 1 τρις πιθανότητα να τον ρωτά επανειλημμένα και πιεστικά λέγοντάς του: «Κύριε πρόεδρε στη θητεία σας ως υπουργός αποψιλώσατε, για να μην πω διαλύσατε, το ΕΣΥ ενώ ακόμα και σήμερα έχετε στο τιμόνι του ΕΟΔΥ τον κ. Αρκουμανέα που σε θέματα υγείας ξέρει λιγότερα απ’ όσα εγώ πυρηνική φυσική, ενώ είναι και άφαντος. Πώς να σας πιστέψει ο κόσμος;»
Φαντάζεστε τον ΝΧ να λέει στον Μητσοτάκη: «Στο τελευταία διάγγελμά σας μας είπατε πως “σε 5 εβδομάδες έγιναν στο ΕΣΥ όσα δεν είχαν γίνει σε δεκαετίες”. Όμως σ’ αυτές τις δεκαετίες τα μισά χρόνια κυβέρνηση ήταν η ΝΔ. Αυτό δεν είναι μομφή για τον κ. Καραμανλή και τον κ. Σαμαρά; Και κάτι ακόμα. “Το ότι δεν πιστεύετε ούτε ο ίδιος, κ. πρωθυπουργέ, όσα λέτε θα ήθελα να το θεωρήσω δεδομένο αλλιώς θα σήμαινε πως είστε τουλάχιστον αφελής κι ανισόρροπος. Η δική μου όντως αφελής απορία έγκειται στο πόσο ανόητους θεωρείτε όλους εμάς που σας ακούμε;”[5]»
Ή να του λέει: «Στην Ιταλία, που αντιπαραβάλλεται με την Ελλάδα, στο βορά πεθαίνει κόσμος ενώ στο νότο όχι. Αλλά και στην Ελλάδα, κ. πρόεδρε, στην Κοζάνη με 41.000 κατοίκους έχουμε 13 θανάτους, στην Καστοριά με μόλις 14.000 κατοίκους άλλους 13 ενώ στη Λάρισα με 145.000 κατοίκους δεν έχουμε κανένα νεκρό.[6] Άλλη κυβέρνηση έχει η βόρεια Ιταλία και άλλη η νότια; Άλλη κυβέρνηση έχει η Κοζάνη και η Καστοριά και άλλη η Λάρισα;»
Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ πιθανότητα να ρωτήσει ο ΝΧ τίποτα απ’ αυτά, ούτε τα αμέτρητα απίστευτα κι απίθανα που έχουν ξεστομίσει και το κυριότερο έχουν κάνει όχι στελέχη αλλά υπουργοί, υφυπουργοί κι ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Το περισσότερο να του πει: «Θέλω κ. Μητσοτάκη να σας θέσω μια δύσκολη ερώτηση. Σας φτιάχνει γιουβαρλάκια η Μαρέβα;» Αυτή μάλιστα. Ο ΝΧ έχει προϊστορία σε τέτοιες δύσκολες ερωτήσεις. Θα του πρότεινα να μας χαρίσει λίγο γέλιο αλλάζοντας την σειρά των ερωτήσεων που θα κάνει στον Μητσοτάκη, αλλά επειδή ούτε αυτό θα κάνει θα κλείσω με ένα παλιό ανέκδοτο.
Στην εποχή του ψυχρού πολέμου, οι ΗΠΑ εκπαίδευσαν τον κατάσκοπο John. Του έμαθαν να μιλά ρώσικα σαν μητρική του γλώσσα, να συμπεριφέρεται, να τρώει κ.λπ. σαν Ρώσος και τον έστειλαν στη Μόσχα. Πάει ο John σε ένα μπαρ και λέει «βάλε μια βότκα». Καλά, του λέει ο μπάρμαν, αμερικάνος και να πίνεις βότκα; Τρελάθηκε ο John κι επιστρέφει στις ΗΠΑ.
Περνά συμπληρωματική εκπαίδευση και επιστρέφει στη Μόσχα. Πάει στο ίδιο μπαρ και επαναλαμβάνονται τα ίδια. Νέα εκπαίδευση, ξανά τα ίδια. Απορημένος ο John λέει του μπάρμαν. Τόση εκπαίδευση πέρασα, πως με καταλαβαίνεις. Ρε φίλε είναι πολύ εύκολο. Μαύρος Ρώσος δεν υπάρχει.
Ηθικό δίδαγμα (μερικά ανέκδοτα έχουν και τέτοιο). Παιδιά, επειδή η μαυρίλα σας δεν κρύβεται, μην προσπαθείτε να μας πείσετε πως είστε άλλοι απ’ αυτούς που είστε. Δεν αξίζει ο εξευτελισμός σας, ακόμα κι αν η ηλιθιότητα αυτών που χάβουν την μαυρίλα σας είναι μεγαλύτερη του εξευτελισμού σας.
Παραπομπές
[1] Από το βίντεο αυτό είναι και όλες οι αναφορές των χρονικών στιγμών που παραπέμπω.
[2] Είναι πρόδηλο πως μια συνέντευξη στην τηλεόραση είναι πολύ καλύτερη για τους πολίτες που θα την παρακολουθήσουν, απ’ ότι αν δινόταν στον τύπο ή στο ραδιόφωνο, αφού συν τοις άλλοις βλέπουν και τις αντιδράσεις πολιτικού και δημοσιογράφου. Πχ έναν μορφασμό (γκριμάτσα, στραβομουτσούνιασμα κ.λπ.), ένα μειδίαμα ή μια ειρωνική έκφραση προσώπου κ.λπ.
[3] Τις απόψεις του ο δημοσιογράφος ας τις πει σε ένα από τα πολλά πάνελ των ΜΜΕ ή σε άρθρα του. Ειδικά ο ΝΧ που συν τοις άλλοις είναι ιδιοκτήτης ΜΜΕ και εκδότης.
[4] Κι αυτό, ανεξάρτητα αν είναι ή όχι γνωστές οι πολιτικές, ιδεολογικές απόψεις του δημοσιογράφου. Έστω και στοιχειωδώς, κρατούνται τα προσχήματα. Το αντίθετο δεν είναι μαγκιά ή ειλικρίνεια. Εκτός από αντιδεοντολογικό, είναι θράσος και πλήρης έλλειψη σεβασμού.
[5] Το αντιγράφω από άρθρο της κ. Έλλης Πράτζου και βέβαια το προσυπογράφω.
[6] Επίσημα στοιχεία στις 20 Απριλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου