Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Αρβανίτης, σε δήλωση του σημειώνει: «Δεν πέρασε ούτε ένα εικοσιτετράωρο, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, υποκύπτοντας στις πιέσεις της αλήθειας (ή της επίσημης ανακοίνωσης του ΝΑΤΟ στην ιστοσελίδα του!) αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι “η Ελλάδα δεν άσκησε βέτο αλλά αρνήθηκε να συναινέσει στο κοινό ανακοινωθέν”.
Προσέξτε τη δικολαβική διατύπωση. Όχι “να υπογράψει” αλλά “να συναινέσει”.Με άλλα λόγια, οι εκπρόσωποί μας στο Σύμφωνο της Βορειοατλαντικής Συμφωνίας είπαν ένα “αχ, σας παρακαλώ, μη, δε θα ήθελα…” και μετά υπέγραψαν κανονικά.
«Στο μεταξύ, πίσω στην Ελλάδα» επισημαίνει ο κ. Αρβανίτης, «τα σαΐνια της κυβερνητικής προπαγάνδας σκέφτηκαν ότι, “ακόμα κι ένα 24ωρο να αντέξει το ψέμα ότι ασκήσαμε βέτο, κάτι θα κερδίσουμε… Τι ακριβώς; Άβυσσος η διάνοια του κυρίου Μητσοτάκη…»
Και καταλήγει: «Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ, ο πολιτικός που θα μπορούσε να αποτελέσει άνετα πρότυπο για την κυβέρνηση της ΝΔ, έλεγε: “Καταλαβαίνω τους θρασείς και ανέχομαι τους δειλούς. Είναι τους θρασύδειλους που σιχαίνομαι πραγματικά”.
Πόσο πιο χαμηλά;
Η δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Αρβανίτη
Η κατάσταση έχει ως εξής: την Παρασκευή η Τουρκία ζήτησε από το ΝΑΤΟ την ενεργοποίηση του άρθρου 4 της ιδρυτικής συνθήκης του, ζητώντας διπλωματική (για να ακολουθήσει και έμπρακτη) συμπαράσταση στην πολεμική εμπλοκή του με τη Συρία.
ΤΟ ΝΑΤΟ δεν είχε ποτέ πρόβλημα να λειτουργήσει σαν εκκρεμές. Η διαρκής επαμφοτερίζουσα στάση του έχει να κάνει, σχεδόν πάντα, με ένα ζητούμενο: στην απέναντι πλευρά να βρίσκεται η Ρωσία. Αν η Ρωσία είναι ο εχθρός, ο εχθρός της είναι κάθε φορά σύμμαχός μας. Και αυτή τη φορά, στη θέση αυτή βρίσκεται το μιλιταριστικό κατεστημένο του Ερντογάν.
Η Ελλάδα είχε μια ευκαιρία να αντιδράσει και να μπλοκάρει τη δήλωση συμπαράστασης του ΝΑΤΟ προς την Τουρκία. Να ασκήσει βέτο.
Και το έκανε. Ή τουλάχιστον, έτσι μας είπαν.
Θα ήταν ξεκαρδιστικό - αν δεν αφορούσε τόσο σοβαρά εθνικά θέματα - το πώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, στα ύπατα κυβερνητικά αξιώματα, που πιστεύουν ότι μπορούν να διαιωνίσουν ένα fake news. Και μόνον αυτή η πεποίθησή τους θα έπρεπε να τους αποκλείει αυτομάτως από την άσκηση εξουσίας.
Δεν πέρασε ούτε ένα εικοσιτετράωρο, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, υποκύπτοντας στις πιέσεις της αλήθειας (ή της επίσημης ανακοίνωσης του ΝΑΤΟ στην ιστοσελίδα του!) αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι “η Ελλάδα δεν άσκησε βέτο αλλά αρνήθηκε να συναινέσει στο κοινό ανακοινωθέν”. Προσέξτε τη δικολαβική διατύπωση. Οχι “να υπογράψει” αλλά “να συναινέσει”.
Με άλλα λόγια, οι εκπρόσωποί μας στο Σύμφωνο της Βορειοατλαντικής Συμφωνίας είπαν ένα “αχ, σας παρακαλώ, μη, δε θα ήθελα…” και μετά υπέγραψαν κανονικά.
Στο μεταξύ, πίσω στην Ελλάδα, τα σαΐνια της κυβερνητικής προπαγάνδας σκέφτηκαν ότι, “ακόμα κι ένα 24ωρο να αντέξει το ψέμα ότι ασκήσαμε βέτο, κάτι θα κερδίσουμε…”
Τι ακριβώς; Άβυσσος η διάνοια του κυρίου Μητσοτάκη…
Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ, ο πολιτικός που θα μπορούσε να αποτελέσει άνετα πρότυπο για την κυβέρνηση της ΝΔ, έλεγε: “Καταλαβαίνω τους θρασείς και ανέχομαι τους δειλούς. Είναι τους θρασύδειλους που σιχαίνομαι πραγματικά”.
Πόσο πιο χαμηλά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου