Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Ο χάρος βγήκε παγανιά... και στο πνευματικό δικαίωμα








Φωτεινή Λαμπρίδη


Kάποτε δούλευα σε ένα μέσο, στο οποίο κάποια στιγμή υπήρχε έντονη φημολογία ότι έρχονται μαζικές απολύσεις, αλλά φυσικά η διοίκηση δεν το επιβεβαίωνε. Μια μέρα έρχεται ένας συνάδελφος και μου λέει: Σίγουρο είναι, προσέλαβαν χθες τον Χάρο. Του λέω τι λες ρε συ; Υπάρχει τέτοιο όνομα, Χάρος; Και ποιος είναι; Όχι μου λέει, δεν είναι το όνομα του, είναι το παρατσούκλι του. Τον φωνάζουμε έτσι οι δημοσιογράφοι μεταξύ μας, γιατί τον καλούν οι εργοδοσίες για να κάνει μαζικές απολύσεις με το αζημίωτο.
Έτσι έγινε και στο κανάλι που δούλευα και σε άλλες επιχειρήσεις. Όπου ακούς Χάρος, πέφτουν κεφάλια. Είναι κάτι που το ξέρει καλά. Υποτίθεται ότι κάνει εξυγίανση αλλά του υποδεικνύει η διεύθυνση τους 20-30-40 και τους τρώει ο Χάρος. Ομολογώ σοκαρίστηκα. Υπήρχε στον χώρο μου επαγγελματίας χάρος και το αγνοούσα;
Μια μέρα είδα του Χάρου τα μάτια, την ώρα που έκανα εκπομπή. Ήταν πίσω από το τζάμι και με κάρφωνε αμίλητος, αγέλαστος, ακούνητος, με τα χέρια στις τσέπες. Λέω στη συνάδελφο που ήταν δίπλα μου: Μόλις πέθανα. Έλα ρε χαζή μου λέει, αποκλείεται. Μετά από λίγα λεπτά μου ζήτησαν να περάσω να υπογράψω την απόλυση μου. Είχε και βίτσια ο χάρος. Ήθελε να δει το θύμα του πριν το αποτελειώσει. Το ζήσαμε κάπως δραματικά τότε, γιατί έφαγε πολλούς συναδέλφους ο χάρος. Είχε βγει κανονική παγανιά, με εντολή άνωθεν φυσικά και με το αζημίωτο.
Την απόλυση την ξεπέρασα γρήγορα γιατί μπήκα σε νέες εργασιακές περιπέτειες. Το ότι υπάρχει άνθρωπος όμως που η δουλειά του είναι να πληρώνεται στοχευμένα για να παίρνει κεφάλια εργαζομένων, ακόμα δεν το έχω χωνέψει.
Πάνω που πήγε όμως ο χρόνος να σβήσει  από τη μνήμη μου εκείνη την μοιραία συνάντηση με τον χάρο (μακριά από μας) διαβάζω ότι αναλαμβάνει (ο χάρος) τη διοίκηση της νέας ΑΟΔ (κερδοσκοπικής εταιρείας που δεν ελέγχουν δημιουργοί) που μπαίνει να δραστηριοποιηθεί στο πνευματικό δικαίωμα. Δεν θα γλιτώσουμε από του χάρου τα δόντια, σκέφτηκα. Ο Χάρος βγήκε παγανιά ΚΑΙ στο πνευματικό δικαίωμα. Δηλαδή μας χτυπάει ως δημοσιογράφους, θέλει να μας φάει κι ως δημιουργούς. Ας τελειώσω χαρμόσυνα: «Ούτε αμ ούτε εμ άδεια τώρα στην ΕΔΕΜ» και «Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου